Wyrok SN z dnia 2 lutego 2012 r., sygn. IV KK 392/11

Postępowanie zmierzające do realizacji innej gałęzi prawa, aniżeli prawo karne materialne, nie może być uznane za „postępowanie karne” w rozumieniu art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. Takim też postępowaniem nie jest i postępowanie w sprawach o wykroczenia.

Wcześniejsze zakończenie postępowania innego, niż postępowanie karne, choćby co do tego samego czynu, tej samej osoby, nie wywołuje skutku w postaci powagi rzeczy osądzonej, o którym mowa w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Z uzasadnienia:

„Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2011 r. wydanym w sprawie II K 611/10 Sąd Rejonowy w D. uznał Tomasza W. za winnego tego, że w dniu 19 lipca 2010 r. w Dąbrowie T. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w T. z dnia 22 września 2003 r., VI K 823/03 za umyślne przestępstwo podobne, zabrał w celu przywłaszczenia dwa żakiety damskie o łącznej wartości 436 zł działając tym samym na szkodę Janusza M., to jest dokonania występku z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzył mu karę 9 miesięcy pozbawienia wolności.

Wyrok ten zaskarżyli: oskarżony Tomasz W. i jego obrońca.