Postanowienie SN z dnia 22 marca 2018 r., sygn. I UK 232/17

Nie oznacza niezdolności do pracy niemożność wykonywania zatrudnienia spowodowana innymi przyczynami niż naruszenie sprawności organizmu i odwrotnie - nie jest ową niezdolnością biologiczny stan kalectwa lub choroby nieimplikujący wskazanych wyłączeń lub ograniczeń w świadczeniu pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z odwołania R.S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 marca 2018 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 30 sierpnia 2016 r., sygn. akt III AUa ."/15,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 30 sierpnia 2016 r., Sąd Apelacyjny w sprawie z odwołania R. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 29 października 2013 r., w której organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, oddalił apelację odwołującego się od wyroku Sądu Okręgowego w K. z 28 lipca 2015 r., w którym Sąd oddalił odwołanie wnioskodawcy.

W sprawie ustalono, że R.S., ur. 6 sierpnia 1955 r., z zawodu jest cukiernikiem, zarobkowo pracował jako monter rolet i pracownik ochrony. Od dnia 9 lipca 2013 r. pobierał zasiłek chorobowy, a w dniu 26 lipca 2013 r. złożył wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy.

Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy internisty, psychiatry, neurologa i chirurga-ortopedy na okoliczność, czy schorzenia, na jakie cierpi wnioskodawca skutkują jego niezdolnością do pracy. Wszyscy biegli lekarze w treści swoich opinii stwierdzili, że ubezpieczony pomimo stwierdzonych schorzeń nie jest osobą niezdolną do pracy, bowiem stopień nasilenia tych schorzeń nie uniemożliwia mu wykonywania pracy zgodnej z jego kwalifikacjami i doświadczeniem zawodowym. Wspomniane opinie biegłych zarówno Sąd Okręgowy, jak i Sąd Apelacyjny uznały za miarodajny dowód oceniając, że są one rzetelne, należycie uzasadnione, zostały wydane w oparciu o badanie wnioskodawcy i analizę dokumentacji medycznej, pochodzą od biegłych o adekwatnych specjalnościach lekarskich, którzy w sposób jednoznaczny stwierdzili, że istniejące schorzenia i stopień ich nasilenia nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy w stopniu powodującym niezdolność do pracy.