Postanowienie SN z dnia 29 lipca 2009 r., sygn. I KZP 8/09

Zasada nullum crimen sine lege określa, że odpowiedzialność karną może ponieść tylko sprawca czynu zabronionego przez ustawę, nie zaś, że ustawa taka będzie zawierała opis każdego możliwego zachowania, które wyczerpuje znamiona tego czynu. Nie można zatem stawiać znaku równości pomiędzy sformułowaniem „czyn”, użytym w art. 1 §1 k.k., a koniecznością stworzenia kompletnego ustawowego katalogu zachowań określających poszczególne czynności sprawcze realizujące znamiona typów czynów zabronionych.

Sąd Najwyższy w Warszawie - Izba Karna

na posiedzeniu w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SN Przemysław Kalinowski 

Sędziowie SN: Jerzy Grubba (sprawozdawca), Jacek Sobczak

Protokolant: Łukasz Majewski

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Beaty Mik

w sprawie Marii M.

po rozpoznaniu przedstawionego na podstawie art. 441 §1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2009r. sygn. akt IV Ka 1361/08 zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„czy reguły postępowania z dobrem wyznaczające zakres tolerowanego ryzyka, które mogą być oceną zachowania i stanowić o jego zgodności lub niezgodności z prawem przy przestępstwie przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia swoich obowiązków przez funkcjonariusza publicznego opisanego w art. 231 k.k. muszą być zgodne z regułami wynikającymi z zasady nullum crimen sine lege, art. 1 k.k. ”

p o s t a n o w i ł:

odmówić podjęcia uchwały

UZASADNIENIE

Maria M. stanęła pod zarzutami tego, że:

I - w dniu 24 czerwca 2002r. w O., jako Komornik Sądu Rejonowego w O. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczyła swe uprawnienia w ten sposób, że wyprowadziła z konta urzędowego o numerze: [...] otwartego w banku PKO BP Oddział I w O. dla Komornika Sądu Rejonowego w O. kwotę 300 000 zł. i poleciła przelanie tej kwoty celem nabycia jednostek uczestnictwa w funduszu skarbowym TFI PKO Credit Suisse, a następnie w dniach: 31.01.2003r., 28.03.2003r., 21.05.2003r., 26.06.2003r., 08.09.2003r., i 29.01.2004r. zleciła odkupienie jednostek uczestnictwa, przy czym łączna kwota uzyskana z tego tytułu wyniosła 325 140, 93 zł. przez co działała na szkodę interesu publicznego;

tj. popełnienia przestępstwa z art. 231 §2 k.k.