Wyrok SN z dnia 16 stycznia 2009 r., sygn. IV KK 273/08

Gramatyczna wykładnia przepisu art. 89 § 1 k.k. m. in. w związku z użyciem w tekście przepisu spójnika „i”, nie pozostawia wątpliwości, że nie jest dopuszczalne warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej pozbawienia wolności na podstawie art. 89 § 1 k.k. w sytuacji, gdy zbiegają się tylko kary orzeczone bez warunkowego zawieszenia.

Nie może również budzić wątpliwości, że prawomocne zarządzenie wykonania kary uprzednio w wyroku zawieszonej, unicestwiając warunkowe zawieszenie, zmienia kategorię skazania i od tej chwili jest to już skazanie na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia. Tak też należy ją postrzegać w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego.

Z uzasadnienia:

„Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Pomimo pewnej niekonsekwencji autora kasacji co do wskazanych w jej petitum przepisów prawa materialnego (o czym w dalszej części niniejszego uzasadnienia), których rażącego naruszenia miał się dopuścić w zaskarżonym wyroku sąd orzekający meriti, wniesiony - z zachowaniem terminu określonego w art. 524 § 3 k.p.k. - na niekorzyść skazanego D. G. nadzwyczajny środek zaskarżenia okazał się być skuteczny.

Ze znajdującej się w aktach spraw dokumentacji bezspornie wynika, że wykonanie, wymierzonych D. G. w sprawach XI K 635/04 i XI K 380/04 - a więc objętych zaskarżonym wyrokiem łącznym - kar pozbawienia wolności orzeczonych z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, zostało w obu wypadkach prawomocnie zarządzone przed wydaniem, będącego przedmiotem kasacji, wyroku łącznego.