Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 6 marca 2024 r., sygn. II SA/Go 733/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Rogalski Asesor WSA Kamila Karwatowicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 6 marca 2024 r. sprawy ze skargi P.K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej w niniejszej sprawie przez P. K. jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] r., w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji.

Powyższe postanowienie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne:

Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w [...], decyzją ostateczną z [...] r., nałożył na P. K. jako posiadacza zależnego lokalu znajdującego w [...] przy ul. [...], w którym [...] r. znajdowały się niezarejestrowane automaty do gier: ADMIRAŁ HOT SPOT PLATINUM nr [...], BLACK HORSE nr [...] oraz ADMIRAŁ HOT SPOT PLATINUM nr [...], karę pieniężną w kwocie 300.000 złotych.

W dniu [...] r. do Izby Administracji Skarbowej w [...] wpłynęło pismo skarżącego zatytułowane "Wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z dnia [...] r. wydanej przez Naczelnika Urzędu Celno - Skarbowego w [...] pod sygn. akt. [...]" w którym zawarto także wniosek o wstrzymanie wykonania spornej decyzji.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej postanowieniem z [...] r. powołując się na art. 252 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 2651 ze zm.) odmówił wstrzymania wykonania decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w [...] z [...] r. W uzasadnieniu postanowienia organ stwierdził, że przesłanki wydania w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji postanowienia o wstrzymaniu jej wykonania zostały określone w art. 252 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa z treści którego wynika, że zastosowanie powyższego środka ochrony tymczasowej jest uzależnione od zaistnienia prawdopodobieństwa stwierdzenia nieważności decyzji, ocenianego na dzień wydania w tym przedmiocie postanowienia. Wskazane przez skarżącego podstawy nieważności (błędne doręczenie skarżącemu spornej decyzji na adres jego przedsiębiorstwa co uniemożliwiło mu wniesienie środka odwoławczego oraz błędną wykładnię pojęcia posiadacza zależnego lokalu, którym skarżący nie był) decyzji takim prawdopodobieństwem się nie cechują.