Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 listopada 2019 r., sygn. I SA/Wa 1480/19

Gospodarka mieniem

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska WSA Przemysław Żmich Protokolant referent stażysta Aneta Suchecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania [...] z siedzibą w [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez przedsiębiorstwo państwowe [...] z siedzibą w [...] prawa użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, położonej w [...] przy ul. [...] oznaczonej jako działki nr [...] o pow. [...].

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Wojewoda [...], na podstawie art. 200 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. z 2018 r. Dz. U. poz. 2204 ze zm.) oraz § 4 i § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz. U. Nr 23, poz. 120 ze zm.), decyzją z dnia [...] marca 2019 r. odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez przedsiębiorstwo państwowe [...] z siedzibą w [...] prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości dla której prowadzona jest księga wieczysta nr [...].

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, [...] Sp. z o.o. wniosła odwołanie, zarzucając wydanej decyzji naruszenie § 4 ust. 3 rozporządzenia z dnia 10 lutego 1998 r. poprzez nieuwzględnienie, że przedmiotowa nieruchomość znajdowała się w zarządzie [...].

Po rozpatrzeniu złożonego odwołania Minister Inwestycji i Rozwoju stwierdził, że nie może ono zostać uwzględnione. W uzasadnieniu zajętego stanowiska organ odwoławczy przywołał treść art. 200 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami i wyjaśnił, że wydana na tej podstawie decyzja ma charakter deklaratoryjny i odnosi się do stanu istniejącego w dniu 5 grudnia 1990 r. Podkreślił, że w myśl art. 200 ust. 4 tej ustawy uwłaszczenie nie może naruszać praw osób trzecich. Mocą tej decyzji potwierdza się jedynie przekształcenie prawa zarządu w prawo użytkowania wieczystego gruntu w przypadku ziszczenia się prawem przewidzianych przesłanek. Decyzja taka ze swej istoty potwierdza jedynie istniejący obiektywnie stan faktyczny i prawny. Ziszczenie się pozytywnych przesłanek uwłaszczenia w dniu 5 grudnia 1990 r. (przy braku przesłanki negatywnej) uprawnia organ do wydania decyzji uwłaszczeniowej, niezależnie od tego, jakie czynności prawne zostały podjęte w stosunku do nieruchomości w okresie między wyżej wskazaną datą a wydaniem tejże decyzji (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 33/09).