Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 października 2018 r., sygn. VII SA/Wa 499/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Sędziowie sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska, Protokolant spec. Dorota Wasiłek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2018 r. sprawy ze skargi M. K. i Z. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2017 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] listopada 2017r., znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. - ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity - Dz. U. z 2017 r., poz. 1257), po rozpatrzeniu odwołania M. K. i Z. K., reprezentowanych przez r. pr. T. W., od decyzji Wojewody [...] z [...] stycznia 2017 r., Nr [...], znak: [...], odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta [...] z [...] lutego 2013 r., Nr [...], znak: [...], w przedmiocie udzielenia pozwolenia na budowę - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ wskazał, że decyzją z [...] stycznia 2017 r., Nr [...], znak: [...], Wojewoda [...], po rozpatrzeniu wniosku M. K. i Z. K., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta [...] z [...] lutego 2013 r" Nr [...], znak: [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej [...] Sp. z o.o. Sp. komandytowo - akcyjnej, pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z lokalem usługowym i garażem podziemnym na działkach nr ew. [...] i [...] w obrębie [...], przy ul. [...] w [...]. Odwołanie od decyzji organu pierwszej instancji do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, w ustawowym terminie wnieśli M. K. i Pan Z. K.

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia stanowi wyjątek od przyjętej przez ustawodawcę w art. 16 § 1 k.p.a. zasady trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych. Do stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowienia może dojść wyłącznie w przypadku bezsprzecznego stwierdzenia istnienia, którejkolwiek z przesłanek zawartych w art. 156 § 1 k.p.a. Organy administracji publicznej badają prawidłowość decyzji w trybie art. 156 k.p.a. (dotyczącym stwierdzenia nieważności) w oparciu o stan prawny i faktyczny istniejący w dacie wydania kwestionowanej decyzji.