Orzeczenie
Postanowienie SN z dnia 15 czerwca 2020 r., sygn. II CSK 640/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Trzaskowski
w sprawie z powództwa M.G. przeciwko D.C. o zapłatę, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 czerwca 2020 r., na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 30 kwietnia 2019 r., sygn. akt I ACa [...], lACz [...],
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2) zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) zł z tytułu zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2019 r. Sąd Apelacyjny w [...] oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 21 lutego 2018 r., oddalającego powództwo o zapłatę 25.000 USD wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz 32.300 euro wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.
W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, powód wskazał przyczyny kasacyjne określone w art. 3989 § 1, 2 i 4 k.p.c. Zdaniem skarżącego w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne wyrażające się w pytaniu, czy w sprawie, w której powód dochodzi zapłaty należności z umowy zawartej na podstawie prawa właściwego dla Polski, które to roszczenie można dochodzić przed sądem w Polsce, pozwany może podnosić zarzuty dotyczące roszczeń objętych stosunkiem zobowiązaniowym prawa właściwego dla tegoż, gdy ewentualny spór dotyczący tego stosunku zobowiązaniowego mógłby się toczyć przed sądem właściwym dla tego stosunku.
W ocenie powoda potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów dotyczy kwestii, czy umowa pożyczki (art. 720 k.c.) może zawierać postanowienia w zakresie określenia celu, na który pożyczkobiorca może ją przeznaczyć, i czy taka umowa jest zgodna z zasadą swobody umów.
