Wyrok SN z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. I NO 25/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Janusz Niczyporuk (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Tomasz Demendecki

SSN Krzysztof Wiak

w sprawie z odwołania P. P. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa Nr (...)/2018 z dnia 20 listopada 2018 r. w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na siedem stanowisk sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w B., ogłoszonych w Monitorze Polskim z 2018 r., poz. 274 z udziałem A. D. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 25 czerwca 2019 r.

oddalić odwołanie.

Uzasadnienie

Krajowa Rada Sądownictwa działając na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. z 2018 r., poz. 389 z późn. zm.; dalej: ustawa o Krajowej Radzie Sądownictwa), uchwałą z dnia 20 listopada 2018 r. w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na siedem stanowisk sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w B., przedstawiła

Prezydentowi RP wniosek o powołanie J. C, A. D., A. D., M. K., S. S., A. T. i J. W. oraz nie przedstawiła Prezydentowi RP wniosku o powołanie do pełnienia wskazanego urzędu w Sądzie Okręgowym w B. P. P. (skarżący) oraz K. B., S. D., E. G., J. J., M. J., M. M., A. M., A. M., K. P., I. P., S. R., B. R., S. R., A. S. Uchwała ogłoszona została w Monitorze Polskim z 2018 r. pod poz. 274.

W uzasadnieniu uchwały Krajowa Rada Sądownictwa wskazała, że przedstawieni kandydaci spełniali wymagania ustawowe określone przez art. 63 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 23 z późn. zm.; dalej: Prawo o ustroju sądów powszechnych). Krajowa Rada Sądownictwa podkreśliła, że podejmując uchwałę kierowała się dyspozycją art. 35 ust. 2 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa i uwzględniła uzyskane przez kandydatów oceny kwalifikacji, doświadczenie zawodowe i dorobek naukowy oraz poparcie środowiska sędziowskiego. Po wszechstronnym rozważeniu całokształtu okoliczności sprawy uznała, że skarżący nie wypełnił ocenianych łącznie kryteriów wyboru w stopniu uzasadniającym przedstawienie Prezydentowi RP wniosku o powołanie go do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w B.

Opiniując kandydaturę skarżącego Krajowa Rada Sądownictwa zaprezentowała szczegółowo jego sylwetkę wskazując, że P. P. ukończył studia prawnicze oraz studia europejskie z wynikiem bardzo dobrym. Od dnia 2 października 2003 r. do 30 kwietnia 2004 r. zatrudniony był w Sądzie Rejonowym w B. na stanowisku referenta. Po odbyciu pozaetatowej aplikacji sądowej złożył egzamin sędziowski z oceną dobrą plus. Od dnia 1 lipca do 19 grudnia 2006 r. pracował w Sądzie Rejonowym w B. jako referent stażysta pełniący obowiązki asystenta sędziego. Z dniem 20 grudnia 2006 r. został mianowany asesorem sądowym, z powierzeniem pełnienia czynności sędziowskich w Sądzie Rejonowym w Ś. (orzekał w pionie karnym). Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 kwietnia 2009 r. został powołany do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w Ś. W latach 2014-2018 był kilkakrotnie delegowany do pełnienia obowiązków sędziego w Sądzie Okręgowym w B. Kandydat stale podnosił kwalifikacje, biorąc udział w szkoleniach zawodowych. Kwalifikacje zawodowe P. P. zostały ocenione pozytywnie przez Sędziego Wizytatora, który wyraził przekonanie, że P. P. w pełni zasługuje na powołanie do pełnienia urzędu sędziego Sądu Okręgowego. Pozytywne opinie o kandydacie sporządzili nadto Prezes Sądu Rejonowego w Ś., Przewodniczący IV Wydziału Karnego, Zastępca Przewodniczącego III Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w B. oraz Sędzia orzekający w tym Wydziale, a także Prokurator Rejonowy w Ś.