Wyrok SN z dnia 19 stycznia 2011 r., sygn. V CSK 189/10

Ustalenie, że umowa sprzedaży nieruchomości była sprzeczna z ustawą i z tego powodu nieważna (art. 58 § 1 k.c.) powoduje to, że kupujący nie nabywa prawa własności nieruchomości wobec nieważności umowy sprzedaży, bez względu na to, czy był w dobrej wierze w rozumieniu art. 5 i art. 6 u.k.w.h.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Górski (przewodniczący)

SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca)

SSA Maria Szulc

w sprawie z powództwa Anny E.

przeciwko Karolowi K.

o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19 stycznia 2011 r.,

skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 21 stycznia 2010 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w B. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka wnosiła o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym przez wykreślenie w dziale drugim pozwanego wpisanego jako właściciel nieruchomości i wpisanie w to miejsce powódki. Podstawę żądania stanowiło twierdzenie, że powódka nadal jest właścicielką przedmiotowej nieruchomości, gdyż umowa sprzedaży z dnia 1 lutego 2008 r. dokonana na rzecz „E.” spółki z o.o. przez Pawła S. na podstawie udzielonego mu przez powódkę pełnomocnictwa była nieważna z mocy prawa - art. 58 k.c., bowiem stanowiła realizację przez P. S. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 304 k.k., jak również nieważna z mocy prawa była także następna umowa z dnia 17 lipca 2008 r. sprzedaży nieruchomości przez „E.” na rzecz pozwanego, ponieważ stanowiła przestępstwo z art. 291 § 1 k.k., gdyż pozwany wiedział, że P. S. wyłudził od powódki pełnomocnictwo do sprzedaży nieruchomości i sprzedał ją realizując czyn przestępczy.

Pozwany wnosząc o oddalenie powództwa zarzucił brak legitymacji czynnej powódki, nie należącej do kręgu osób uprawnionych do żądania wpisu swego prawa w księdze wieczystej.

Sąd Rejonowy w B. wyrokiem z dnia 20 października 2009 r. oddalił powództwo, a Sąd Okręgowy w B. wyrokiem z dnia 21 stycznia 2010 r. oddalił apelację powódki.