Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2011 r., sygn. I FSK 1822/11

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. O tym, że dokonujący sprzedaży gruntu budowlanego działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 2120/08 w sprawie ze skargi I. K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz I. K. kwotę 120 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2120/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi I. K. (dalej jako strona lub skarżący), uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2008 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że wnioskiem z dnia 20 marca 2008 r. skarżący zwrócił się do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. We wniosku wskazał, że nieprowadząc działalności gospodarczej, dokonał wraz z żoną w 2007 r. zakupu czterech działek na terenie wsi K., gmina W.. W pierwszej kolejności została zakupiona działka nr 46/1. W chwili jej nabycia wnioskodawca miał zamiar zakupić także działkę nr 46/2, a następnie scalić obie działki i wybudować tam dom mieszkalny dla własnych potrzeb. Ze względu jednak na duże utrudnienia z nabyciem działki o nr 46/2 (co było spowodowane skomplikowanym stanem prawnym tej nieruchomości), wnioskodawca zdecydował się na zakup innej działki o nr 203/14 i na tej właśnie działce zaplanował budowę domu. W trakcie 2007 r. wraz z żoną nabył także działkę o nr 100/12. Została ona nabyta z zamiarem wybudowania na niej domu mieszkalnego dla jego córki, jednak jak wyjaśnił, ze względów osobistych, nieruchomość ta nie będzie mogła zostać wykorzystana przez córkę do celów mieszkaniowych. Wnioskodawca zakupił także działkę o nr 46/2. Na decyzję o zakupie tej działki miał wpływ fakt, iż po oględzinach geologa okazało się, iż budowa domu na działce nr 203/14 będzie utrudniona, gdyż jest to działka podmokła. Stąd też, gdy pojawiła się możliwość nabycia działki nr 46/2 podjął decyzję o jej zakupie uznając, iż w dalszej kolejności podejmie wraz z żoną decyzję, którą z inwestycji (działkę nr 203/14 czy połączone działki 46/1 i 46/2) potraktuje jako docelowe miejsce dla wybudowania domu mieszkalnego. Po uzyskanej ekspertyzie geodety wskazującej na możliwość podjęcia prac budowlanych na działce 203/14 pod warunkiem, iż grunt ten zostanie odpowiednio osuszony, wnioskodawca zdecydował się na wybudowanie domu na tej właśnie działce. Ze względu na fakt, że w posiadaniu wnioskodawcy pozostawały działki o nr 46/1, 46/2 oraz 100/12, zdecydował się na ich sprzedaż. Jedna z działek, o nr 100/12 została sprzedana w listopadzie 2007 r. Pozostałe dwie działki (o nr 46/1 i 46/2) decyzją Starosty Powiatowego w O. z 18 lutego 2008 r. zostały scalone, a w efekcie scalenia utworzona została działka o nr 246. Wyjaśnił, że w przyszłości planuje jej podzielenie i sprzedaż poszczególnych wydzielonych działek.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00