Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 30 listopada 2023 r., sygn. I SA/Gl 682/23

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Asesor WSA Mikołaj Darmosz (spr.), Sędzia WSA Bożena Pindel, Protokolant Ewelina Cyroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2023 r. sprawy ze skargi I Sp. z o.o. w Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia 15 lutego 2023 r. nr SKO.III/423/238/2022 w przedmiocie podatku od nieruchomości za miesiące od stycznia do lutego 2019 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej na rzecz strony skarżącej kwotę 2100 (dwa tysiące sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku-Białej decyzją z 15 lutego 2023 r. nr SKO.III/423/238/2022 działając z powołaniem się na m.in. art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 – dalej "o.p.") po rozpatrzeniu odwołania l sp. z o.o. w Z. (dalej "skarżącą" względnie "Spółką") uchyliło decyzję Burmistrza Miasta Z. (dalej "organ podatkowy I instancji", "Burmistrz") z 26 kwietnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości za 2019 r. w kwocie 42.451 zł. i w to miejsce orzekło o określeniu wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za okres styczeń - luty 2019 r. w kwocie 7.075 zł. Decyzja organu odwoławczego wydana została w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Burmistrz po wszczęciu z urzędu postępowania podatkowego decyzją z 26 kwietnia 2022 r. określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2019 r. za okres od stycznia do grudnia. Organ podatkowy I instancji do podstawy opodatkowania przyjął powierzchnię 48 240 m2 stosując stawkę przewidzianą dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Burmistrz zaznaczył, że w maju 2020 roku Spółka złożyła deklarację na podatek od nieruchomości wyliczając podatek od miesiąca marca 2020 roku kiedy ujawniono budynki w operacie ewidencji gruntów. Strona została wezwana do złożenia deklaracji za lata wsteczne oraz korekty za rok 2020. Organ podatkowy wskazał przy tym na zawarcie umowy ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości 23 listopada 2015 roku, a także umowy dzierżawy 23 listopada 2015 roku działek [...], [...], [...], [...] i [...] stanowiących teren [...] w Z. Organ podatkowy I instancji przyjął, że okolicznością skutkującą powstaniem obowiązku podatkowego było zawarcie umowy ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości oraz umowy dzierżawy. Burmistrz ustalił, że w latach 2016 – 2020 w/w działki były w użytkowaniu I1 Ltd. z siedzibą w T. (dalej "Partner Prywatny"), z którym to podmiotem Powiat zawarł umowę partnerstwa publiczno-prywatnego (dalej: "UPPP"). Partner Prywatny z kolei zawarł umowę dzierżawy opodatkowanych gruntów, z będącą podmiotem zależnym Spółką. Burmistrz wywiódł, z powyższego że obowiązek podatkowy ciąży na Spółce. Organ podatkowy I instancji przyjął, że w sytuacji gdy powiat wydzierżawił użytki rolne Spółce to obowiązki podatkowe powinna realizować ta Spółka jako posiadacz zależny, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 70 – zwana dalej "u.p.o.l."). Burmistrz opodatkował całość gruntów sklasyfikowanych jako Bi, RIVb, ŁIV oraz ŁV podatkiem od nieruchomości stwierdzając, że były one zajęte przez Spółkę na potrzeby prowadzonej przez nią działalności i jako wyłączone z opodatkowania podatkiem rolnym wobec czego podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Spółka nie zgodziła się z rozstrzygnięciem i wniosła odwołanie od decyzji Burmistrza zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego i procesowego. Skarżąca zakwestionowała przypisanie jej statusu podatnika, wskazując że podatnikiem powinno być Starostwo Powiatowe jako posiadacz samoistny. Skarżąca zarzuciła, że organ podatkowy I instancji dowolnie i wybiórczo ocenił materiał dowodowy. Strona wskazała, że dniu zawarcia umów użytkowania i umów dzierżawy, na jakie powoływał się organ podatkowy I instancji, nie nastąpiło przekazanie nieruchomości, gdyż zgodnie z § 5 ust. 2 umowy użytkowania datą przekazania nieruchomości była data przewidziana w umowie partnerstwa publiczno-prywatnego (zawartej między Powiatem Żywieckim a Partnerem Prywatnym) to jest "14 dni od daty zamknięcia finansowego".