Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. III SA/Wr 776/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia NSA Katarzyna Borońska, Sędzia NSA Halina Filipowicz - Kremis, Anna Moskała (sprawozdawca), , Protokolant starszy asystent sędziego Marcin Kuliś, , po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku z eksploatacją urządzenia do gier poza kasynem gry oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej we W. (dalej jako Dyrektor IC, organ II instancji, organ odwoławczy) zaskarżoną decyzją z dnia [...] r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. (dalej jako Naczelnik UC, organ I instancji, organ celny) z dnia [...] r., nr [...], nakładającą na A. Sp. z o.o. we W. (dalej jako spółka, strona skarżąca) karę pieniężną w wysokości [...] zł w związku z eksploatacją urządzenia do gier o nazwie [...] bez numeru poza kasynem gry.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że w dniu [...] r. funkcjonariusze Urzędu Celnego przeprowadzili w lokalu w Z., przy ul. [...], kontrolę w zakresie przestrzegania przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r., Nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej jako ustawa hazardowa lub w skrócie u.g.h.). W jej wyniku stwierdzili, że zachodzi uzasadnione podejrzenie prowadzenia w tym miejscu gier hazardowych na dwóch automatach [...] i dwóch automatach [...]. Po dokonaniu oględzin automatu do gier o nazwie [...] bez numeru stwierdzono, że urządzenie jest podłączone do sieci, aktywne, wyposażone w monitor, akceptator banknotów, kieszeń wrzutową na monety, klawisze umożliwiające grę. Przeprowadzony eksperyment pozwolił kontrolującym na stwierdzenie, że przedmiotowe urządzenie spełnia definicyjne przesłanki gier na automatach, określone w art. 2 ust. 3 i ust. 4 u.g.h. Bezspornym okazał się także fakt, że lokal, w którym urządzano gry hazardowe na przedmiotowym urządzeniu, nie był kasynem gry w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 u.g.h. Kierując się art. 89 ust. 1 u.g.h. oraz mając na uwadze powyższe, Naczelnik UC wszczął wobec skarżącej spółki, jako urządzającej gry, postępowanie w sprawie wymierzenia kary. Do akt prowadzonego postępowania organ I instancji włączył opinię biegłego sądowego z zakresu informatyki, telekomunikacji oraz automatów do gier.