Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 25 stycznia 2019 r., sygn. IV CSK 539/17

W świetle art. 3984 § 1 pkt 2 k.p.c. konieczne jest przytoczenie podstawy kasacyjnej i jej uzasadnienie. Wymaganie to oznacza konieczność wskazania w skardze kasacyjnej konkretnego naruszonego przepisu prawa lub konkretnych naruszonych przepisów prawa i uzasadnienia, w czym przejawia się jego lub ich naruszenie. W braku powołania naruszenia konkretnego przepisu prawa jako podstawy kasacyjnej Sąd Najwyższy - będąc związany podstawami kasacyjnymi powołanymi w skardze kasacyjnej (art. 39813 § 1 zdanie pierwsze k.p.c.) - nie może wziąć go pod rozwagę z urzędu, z wyjątkiem naruszenia, które skutkowało nieważnością postępowania (art. 39813 § 1 zdanie drugie k.p.c). Dotyczy to także takiej sytuacji, w której w uzasadnieniu skargi kasacyjnej skarżący wskazywał na błędność oceny prawnej, ale nie powołał w ramach zarzutów danego konkretnego naruszonego przepisu prawa.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Karol Weitz (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Anna Owczarek

SSN Krzysztof Pietrzykowski

w sprawie z powództwa A. S. przeciwko Województwu (...) o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 stycznia 2019 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 22 lutego 2017 r., sygn. akt V ACa (...),

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 5 400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 24 kwietnia 2014 r. powód A. S. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Usługowe K. w G. wniósł o zasądzenie od pozwanego Województwa (...) kwoty 405 056,86 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za wykonanie dzieła.

Wyrokiem z dnia 11 września 2015 r. Sąd Okręgowy w T. oddalił powództwo.

Sąd ustalił, że w dniu 3 sierpnia 2012 r. powód i pozwany zawarli umowę o dzieło obejmującą wykonanie modernizacji - przebudowy placu przed budynkiem Urzędu Marszałkowskiego Województwa (...) w T. oraz remont bocznych zadaszonych wejść do budynku Urzędu (dalej jako: "umowa z dnia 3 sierpnia 2012 r."). Zgodnie z § 2 umowy z dnia 3 sierpnia 2012 r., termin wykonania robót został oznaczony na dzień 30 września 2012 r. W § 11 umowy z dnia 3 sierpnia 2012 r. strony ustaliły łączne wynagrodzenie brutto w kwocie 798 933 zł. W umowie z dnia 3 sierpnia 2012 r. przewidziano karę umowną za każdy dzień opóźnienia (§ 12 ust. 1 pkt 1) i karę umową za niewykonanie przedmiotu umowy (§ 12 ust. 1 pkt 2). Według § 12 ust. 1 pkt 2 umowy z dnia 3 sierpnia 2012 r. wykonawca miał zapłacić karę umowną w wysokości 20% całości wynagrodzenia za niewykonanie przedmiotu umowy, przy czym sprecyzowano, że niewykonaniem umowy była odmowa jej wykonania lub opóźnienie w jej wykonaniu dłuższe niż 60 dni w stosunku do terminu jej wykonania. W dniu 10 sierpnia 2012 r. teren budowy został przekazany powodowi. Umowa z dnia 3 sierpnia 2012 r. była dwukrotnie zmieniana. Ostatecznie termin wykonania robót przedłużono do dnia 10 grudnia 2012 r., natomiast karę umowną określoną w § 12 ust. 1 pkt 2 umowy z dnia 3 sierpnia 2012 r. podwyższono do 0,5% wartości wynagrodzenia za każdy dzień opóźnienia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00