Wyrok SN z dnia 7 stycznia 1997 r. sygn. I PKN 48/96

Jeżeli jako podstawę kasacji wskazano naruszenie przepisów prawa procesowego (art. 393¹ pkt 2 KPC), zaś w jej uzasadnieniu przytoczono zarzuty dotyczące naruszenia prawa materialnego (art. 393¹ pkt 1 KPC) to zarzuty te nie mogą być wzięte pod uwagę przez Sąd Najwyższy i stanowić przesłanki jego wyroku.

Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski

Sędziowie SN: Józef Iwulski, Walerian Sanetra (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 1997 r. sprawy z powództwa Andrzeja K. przeciwko Administracji Budynków Komunalnych w W. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda Andrzeja K. od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu z dnia 12 września 1996 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Powód Andrzej K. wniósł kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu z dnia 12 września 1996 r. [...] zarzucając, że narusza on przepisy postępowania, a w szczególności art. 378 § 1 KPC oraz art. 217 i 227 KPC. Z powodem z dniem 31 stycznia 1996 r. rozwiązano umowę o pracę, wskazując jako podstawę niewłaściwe wykonywanie obowiązków służbowych, odmowę wykonywania poleceń służbowych oraz długotrwałą chorobę. W rewizji od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy we Włocławku z dnia 26 maja 1996 r. [...], który oddalił powództwo Andrzeja K. o przywrócenie do pracy, powód podważał ustalenia tego Sądu i powoływał się na dowody, które winny zostać przeprowadzone. Jego zdaniem - wyrażonym w kasacji - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych [...] nie zajął stanowiska co do zarzutów powoda, że przypisywanie mu złej pracy było niczym nie uzasadnione. Kasacja zarzuca, że Sąd ten powołuje się prawie wyłącznie na konflikty, nie dociekając ich przyczyn. Nie wzięto pod uwagę okoliczności, że powód był wieloletnim pracownikiem, a konflikty wystąpiły w okresie ostatniego roku. Powód był inspektorem nadzoru i został odsunięty od wykonywania swych zasadniczych funkcji dnia 1 października 1994 r. Ograniczenie jego uprawnień jako inspektora nadzoru było nieusprawiedliwione i wobec tego upoważniało go do żądania, by został dopuszczony do pełnienia swych funkcji zgodnie z zakresem czynności, a odmowa spełnienia tego żądania stała się źródłem konfliktów. Zajmując stanowisko w sprawie konfliktów Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych winien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy. Konfliktom tym przypisano nadmierną wagę, twierdząc, że powód nie chciał wykonywać poleceń. Nie wzięto natomiast pod uwagę okoliczności, że chociaż powód wypowiadał się negatywnie o pewnych poleceniach, to je jednak wykonywał. W tym zakresie, zdaniem wnoszącego kasację, zarzut niewykonywania obowiązków jest chybiony. Gdy idzie o zarzuty dotyczące złej pracy powoda, należało określić konkretnie z jakimi obiektami budowlanymi się to łączyło oraz trzeba było udokumentować rzekome nieprawidłowości przy pomocy odpowiednich dokumentów, które by wskazywały, że za określone działania odpowiedzialność ponosił powód. Oparto się zaś wyłącznie na niezbyt precyzyjnych zeznaniach świadków, nie popartych żadnymi dowodami, mimo że w sprawach budowlanych wszelkie ustalenia winny znajdować potwierdzenie w pisemnych notatkach, protokołach itp. Kasacja kwestionuje także powołanie się przez Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na chorobę powoda. Podnosi się w niej, że powód nie chorował od wielu lat, a przy tym był tak zaangażowany w pracę firmy, że nie mógł wykorzystać urlopu wypoczynkowego. W roku 1995 powód przeszedł operację usunięcia kamieni z woreczka żółciowego, co spowodowało dłuższą przerwę w pracy. Zdarzenie tego rodzaju nie może jednak stanowić podstawy do formułowania zarzutu.