Wyrok SN z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. I CSK 67/10

Żeby skutecznie dochodzić odszkodowania za zarażenie wirusem żółtaczki typu C, należy wskazać placówkę służby zdrowia i personel za to odpowiedzialny. Ciężar udowodnienia spoczywa na powodzie.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)

SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca)

SSN Katarzyna Tyczka-Rote

Protokolant Anna Matura

w sprawie z powództwa Jakuba D.

przeciwko Instytutowi Reumatologii w W. i Samodzielnemu Zespołowi Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w D. z siedzibą w D. z udziałem interwenienta ubocznego Skarbu Państwa - Wojewody

o zadośćuczynienie i rentę,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 17 listopada 2010 r.,

skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 21 maja 2009 r.,

1) oddala skargę kasacyjną;

2) nie obciąża powoda kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 maja 2008 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił powództwo Jakuba D. przeciwko Instytutowi Reumatologii i w W. i Samodzielnemu Zespołowi Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w D. o zasądzenie kwoty 400.000 zł tytułem zadośćuczynienia i renty w wysokości 1.500 zł miesięcznie, w związku z zakażeniem powoda wirusowym zapaleniem wątroby typu C. W sprawie brał udział jako interwenient uboczny po stronie pozwanej Skarb Państwa - Wojewoda.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód zaczął chorować w wieku 6 lat, od września 1997 r. W okresie od 27 listopada 1997 r. do 9 grudnia 1997 r. przebywał w szpitalu dziecięcym w D. w związku z infekcją górnych dróg oddechowych i nasilonymi bólami stawów, stanami podgorączkowymi. Podczas tej hospitalizacji powód miał pobieraną krew oraz dożylnie podawano mu antybiotyk. W okresie od 29 grudnia 1997 r. do 13 stycznia 1998 r. powód ponownie był hospitalizowany w tym samym szpitalu, tym razem z powodu przewlekłego młodzieńczego zapalenia stawów i próchnicy zębów. Podczas tego pobytu wykonano u pacjenta badania na obecność przeciwciał anty-HCV, których wynik był negatywny. Badania te zostały powtórzone w Wojewódzkim Szpitalu Zakaźnym przy ul. S. w W., w którym powód przebywał od dnia 28 stycznia 1998 r. do 17 lutego 1998 r. Uzyskano wówczas także wynik negatywny. W okresie od 6 kwietnia 1998 r. do 5 maja 1998 r. powód był hospitalizowany w Instytucie Reumatologii w W. przy ulicy S. W trakcie tego pobytu przeprowadzono badanie morfologii krwi. Od tego czasu powód pozostaje pod opieką lekarską tej placówki medycznej. W trakcie kolejnego pobytu powoda w Instytucie Reumatologii, który miał miejsce w okresie od 16 grudnia 1999 r. do 3 stycznia 2000 r., rozpoznano u niego zakażenie HCV, na podstawie wyniku badania z dnia 22 listopada 1999 r.

Do zakażenia powoda wirusowym zapaleniem wątroby typu C mogło dojść w okresie od listopada 1997 r. do początku listopada 1999 roku. W tym czasie był on dwukrotnie hospitalizowany w szpitalu dziecięcym w D., następnie w Szpitalu Zakaźnym w W. oraz dwukrotnie hospitalizowany w Instytucie Reumatologii. W powyższym przedziale czasowym powód odbywał także wielokrotne kontrole w Poradni Polikliniki Instytutu Reumatologii, podczas których była pobierana od niego do badań krew. W ocenie Sądu Okręgowego nie było możliwe jednoznaczne ustalenie, gdzie doszło do zakażenia powoda wirusem zapalenia wątroby typu C. Przyjmowane przez powoda w związku z młodzieńczym przewlekłym zapaleniem stawów leki (sterydy) mogły mieć wpływ na brak możliwości wykrycia w jego organizmie przeciw ciał anty-HCV, których tworzenie w takiej sytuacji było utrudnione lub niemożliwe. Zażywanie tych leków mogło powodować także podwyższenie aminotrasferaz, jak również zaburzać wydolność funkcji wątroby.