Uchwała SN z dnia 10 maja 1996 r., sygn. I PZP 11/96

Przewodniczący SSN: Maria Mańkowska,

Sędziowie SN: Maria Tyszel, Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca),

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Stefana Trautsolta, w sprawie z powództwa Krzysztofa B., Jana Z., Ireny K., Barbary T., Grzegorza S., Jolanty K., Jarosława L., Małgorzaty D., Andrzeja O., Jarosława S., Mariana M., Janiny P. i Hanny R. przeciwko Sądowi Wojewódzkiemu w S. o wynagrodzenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 10 maja 1996 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi postanowieniem z dnia 27 lutego 1996 r., [...] do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy wobec tego, iż ustawą z 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 163) ogłoszoną w dniu 31 maja 1995 r., która weszła w życie 1 stycznia 1995 r. zmieniony został art. 71 ustawy z 20 czerwca 1985 r. prawo o ustroju sądów powszechnych (tekst jednolity: Dz. U. 7/1994 r., poz. 25 z późn. zm.) podstawę do ustalenia wysokości wynagrodzeń sędziów w okresie od 1 stycznia 1995 r., do 31 marca 1995 r. winno stanowić przeciętne wynagrodzenie w sferze produkcji materialnej w I kwartale 1995 r., czy też prognozowane przeciętne wynagrodzenie w państwowej sferze budżetowej w 1995 r.?”

podjął następującą uchwałę:

Podstawę ustalenia wysokości wynagrodzeń sędziów w okresie od dnia 1 stycznia 1995 r. do dnia 30 marca 1995 r. stanowi przeciętne wynagrodzenie w sferze produkcji materialnej w pierwszym kwartale 1995 r.