RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (¹) (VAT), w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją 95/252/WE (²), a następnie decyzją 98/198/WE (³) Rada upoważniła Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy do odliczenia podatku VAT naliczonego od opłat z tytułu najmu lub leasingu samochodu osobowego, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych. Zjednoczonemu Królestwu zezwolono również na to, by wykorzystywanie w celach prywatnych samochodu najmowanego lub wziętego w leasing przez podatnika do celów służbowych nie było traktowane jako odpłatne świadczenie usług. Ten środek upraszczający zlikwidował konieczność ewidencjonowania przez najemcę lub leasingobiorcę kilometrów przejechanych samochodem służbowym w celach prywatnych oraz rozliczania dla każdego pojazdu podatku od faktycznej liczby kilometrów przejechanych w celach prywatnych.

(2) Pismem, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 5 lutego 2007 r., Zjednoczone Królestwo zwróciło się z wnioskiem o przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa, które wygasa w dniu 31 grudnia 2007 r.

(3) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie pismem z dnia 15 października 2007 r. o wniosku złożonym przez Zjednoczone Królestwo. Pismem z dnia 17 października 2007 r. Komisja powiadomiła Zjednoczone Królestwo o tym, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(4) Okoliczności prawne i faktyczne uzasadniające przyznanie upoważnienia do zastosowania odstępstwa nie uległy zmianie i nie straciły na znaczeniu.

(5) W dniu 29 października 2004 r. Komisja przedstawiła wniosek w sprawie dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG, obecnie dyrektywę 2006/112/WE, obejmujący harmonizację kategorii wydatków, w odniesieniu do których mogą mieć zastosowanie wyjątki od prawa do odliczeń. Zgodnie z tym wnioskiem wyjątki od tego prawa do odliczeń można stosować do pojazdów samochodowych. Stosowne jest zatem przedłużenie okresu obowiązywania upoważnienia do momentu wejścia w życie tej dyrektywy. Jednakże w każdym przypadku upoważnienie wygaśnie najpóźniej w dniu 31 grudnia 2010 r., jeżeli wspomniana dyrektywa nie wejdzie w życie do tego dnia, w celu umożliwienia oceny, czy niniejsza decyzja jest konieczna w świetle odsetka określającego ogólny podział na użytek służbowy i prywatny.

(6) Przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa nie będzie miało niekorzystnego wpływu na środki własne Wspólnot Europejskich pochodzące z podatku VAT.

(7) Biorąc pod uwagę pilny charakter sprawy, konieczne jest zastosowanie odstępstwa od sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w ust. I.3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 168 i art. 169 dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy samochodu do odliczania podatku VAT od kosztów najmu lub leasingu tego samochodu, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością przedsiębiorstwa.

Artykuł 2

W drodze odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit a) dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do tego, by użytkowania samochodu służbowego podatnika będącego przedmiotem najmu lub leasingu do celów prywatnych nie traktowało jako odpłatnego świadczenia usług.

Artykuł 3

[1] Niniejsza decyzja traci moc w dniu następującym po dniu, w którym zgodnie z art. 50 ust. 3 TUE Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa, lub – w przypadku wejścia w życie umowy o wystąpieniu zawartej ze Zjednoczonym Królestwem zgodnie z art. 50 ust. 2 TUE – w dniu następującym po dniu, w którym kończy się okres przejściowy, lub w dniu 31 grudnia 2022 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Wniosek o przedłużenie środków stanowiących odstępstwo określonych w niniejszej decyzji, o ile ma to zastosowanie, przedkłada się Komisji do dnia 1 kwietnia 2022 r. Do wniosku załącza się sprawozdanie obejmujące przegląd stosowanego procentowego ograniczenia prawa do odliczenia VAT z tytułu kosztu najmu lub leasingu samochodów, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z działalnością przedsiębiorstwa.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 2007 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (¹) (VAT), w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją 95/252/WE (²), a następnie decyzją 98/198/WE (³) Rada upoważniła Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy do odliczenia podatku VAT naliczonego od opłat z tytułu najmu lub leasingu samochodu osobowego, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych. Zjednoczonemu Królestwu zezwolono również na to, by wykorzystywanie w celach prywatnych samochodu najmowanego lub wziętego w leasing przez podatnika do celów służbowych nie było traktowane jako odpłatne świadczenie usług. Ten środek upraszczający zlikwidował konieczność ewidencjonowania przez najemcę lub leasingobiorcę kilometrów przejechanych samochodem służbowym w celach prywatnych oraz rozliczania dla każdego pojazdu podatku od faktycznej liczby kilometrów przejechanych w celach prywatnych.

(2) Pismem, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 5 lutego 2007 r., Zjednoczone Królestwo zwróciło się z wnioskiem o przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa, które wygasa w dniu 31 grudnia 2007 r.

(3) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie pismem z dnia 15 października 2007 r. o wniosku złożonym przez Zjednoczone Królestwo. Pismem z dnia 17 października 2007 r. Komisja powiadomiła Zjednoczone Królestwo o tym, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(4) Okoliczności prawne i faktyczne uzasadniające przyznanie upoważnienia do zastosowania odstępstwa nie uległy zmianie i nie straciły na znaczeniu.

(5) W dniu 29 października 2004 r. Komisja przedstawiła wniosek w sprawie dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG, obecnie dyrektywę 2006/112/WE, obejmujący harmonizację kategorii wydatków, w odniesieniu do których mogą mieć zastosowanie wyjątki od prawa do odliczeń. Zgodnie z tym wnioskiem wyjątki od tego prawa do odliczeń można stosować do pojazdów samochodowych. Stosowne jest zatem przedłużenie okresu obowiązywania upoważnienia do momentu wejścia w życie tej dyrektywy. Jednakże w każdym przypadku upoważnienie wygaśnie najpóźniej w dniu 31 grudnia 2010 r., jeżeli wspomniana dyrektywa nie wejdzie w życie do tego dnia, w celu umożliwienia oceny, czy niniejsza decyzja jest konieczna w świetle odsetka określającego ogólny podział na użytek służbowy i prywatny.

(6) Przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa nie będzie miało niekorzystnego wpływu na środki własne Wspólnot Europejskich pochodzące z podatku VAT.

(7) Biorąc pod uwagę pilny charakter sprawy, konieczne jest zastosowanie odstępstwa od sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w ust. I.3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 168 i art. 169 dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy samochodu do odliczania podatku VAT od kosztów najmu lub leasingu tego samochodu, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością przedsiębiorstwa.

Artykuł 2

W drodze odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit a) dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do tego, by użytkowania samochodu służbowego podatnika będącego przedmiotem najmu lub leasingu do celów prywatnych nie traktowało jako odpłatnego świadczenia usług.

Artykuł 3

[1] Niniejsza decyzja traci moc z dniem 31 grudnia 2019 r.

Do wniosku o przedłużenie środków przewidzianych w niniejszej decyzji załącza się sprawozdanie, przekazane Komisji do dnia 1 kwietnia 2019 r., obejmujące przegląd stosowanego procentowego ograniczenia prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu najmu lub leasingu samochodów, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z działalnością przedsiębiorstwa.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 2007 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (¹) (VAT), w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją 95/252/WE (²), a następnie decyzją 98/198/WE (³) Rada upoważniła Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy do odliczenia podatku VAT naliczonego od opłat z tytułu najmu lub leasingu samochodu osobowego, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych. Zjednoczonemu Królestwu zezwolono również na to, by wykorzystywanie w celach prywatnych samochodu najmowanego lub wziętego w leasing przez podatnika do celów służbowych nie było traktowane jako odpłatne świadczenie usług. Ten środek upraszczający zlikwidował konieczność ewidencjonowania przez najemcę lub leasingobiorcę kilometrów przejechanych samochodem służbowym w celach prywatnych oraz rozliczania dla każdego pojazdu podatku od faktycznej liczby kilometrów przejechanych w celach prywatnych.

(2) Pismem, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 5 lutego 2007 r., Zjednoczone Królestwo zwróciło się z wnioskiem o przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa, które wygasa w dniu 31 grudnia 2007 r.

(3) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie pismem z dnia 15 października 2007 r. o wniosku złożonym przez Zjednoczone Królestwo. Pismem z dnia 17 października 2007 r. Komisja powiadomiła Zjednoczone Królestwo o tym, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(4) Okoliczności prawne i faktyczne uzasadniające przyznanie upoważnienia do zastosowania odstępstwa nie uległy zmianie i nie straciły na znaczeniu.

(5) W dniu 29 października 2004 r. Komisja przedstawiła wniosek w sprawie dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG, obecnie dyrektywę 2006/112/WE, obejmujący harmonizację kategorii wydatków, w odniesieniu do których mogą mieć zastosowanie wyjątki od prawa do odliczeń. Zgodnie z tym wnioskiem wyjątki od tego prawa do odliczeń można stosować do pojazdów samochodowych. Stosowne jest zatem przedłużenie okresu obowiązywania upoważnienia do momentu wejścia w życie tej dyrektywy. Jednakże w każdym przypadku upoważnienie wygaśnie najpóźniej w dniu 31 grudnia 2010 r., jeżeli wspomniana dyrektywa nie wejdzie w życie do tego dnia, w celu umożliwienia oceny, czy niniejsza decyzja jest konieczna w świetle odsetka określającego ogólny podział na użytek służbowy i prywatny.

(6) Przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa nie będzie miało niekorzystnego wpływu na środki własne Wspólnot Europejskich pochodzące z podatku VAT.

(7) Biorąc pod uwagę pilny charakter sprawy, konieczne jest zastosowanie odstępstwa od sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w ust. I.3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 168 i art. 169 dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy samochodu do odliczania podatku VAT od kosztów najmu lub leasingu tego samochodu, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością przedsiębiorstwa.

Artykuł 2

W drodze odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit a) dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do tego, by użytkowania samochodu służbowego podatnika będącego przedmiotem najmu lub leasingu do celów prywatnych nie traktowało jako odpłatnego świadczenia usług.

Artykuł 3

[1] Niniejsza decyzja wygasa w dniu wejścia w życie przepisów unijnych określających wydatki związane z silnikowymi pojazdami drogowymi, które nie dają prawa do pełnego odliczenia podatku VAT, lub w dniu 31 grudnia 2016 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.

Do wniosku o przedłużenie środków przewidzianych w niniejszej decyzji załącza się sprawozdanie, przekazane Komisji do dnia 1 kwietnia 2016 r., obejmujące przegląd stosowanego procentowego ograniczenia prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu najmu lub leasingu samochodów, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 2007 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (¹) (VAT), w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją 95/252/WE (²), a następnie decyzją 98/198/WE (³) Rada upoważniła Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy do odliczenia podatku VAT naliczonego od opłat z tytułu najmu lub leasingu samochodu osobowego, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych. Zjednoczonemu Królestwu zezwolono również na to, by wykorzystywanie w celach prywatnych samochodu najmowanego lub wziętego w leasing przez podatnika do celów służbowych nie było traktowane jako odpłatne świadczenie usług. Ten środek upraszczający zlikwidował konieczność ewidencjonowania przez najemcę lub leasingobiorcę kilometrów przejechanych samochodem służbowym w celach prywatnych oraz rozliczania dla każdego pojazdu podatku od faktycznej liczby kilometrów przejechanych w celach prywatnych.

(2) Pismem, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 5 lutego 2007 r., Zjednoczone Królestwo zwróciło się z wnioskiem o przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa, które wygasa w dniu 31 grudnia 2007 r.

(3) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie pismem z dnia 15 października 2007 r. o wniosku złożonym przez Zjednoczone Królestwo. Pismem z dnia 17 października 2007 r. Komisja powiadomiła Zjednoczone Królestwo o tym, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(4) Okoliczności prawne i faktyczne uzasadniające przyznanie upoważnienia do zastosowania odstępstwa nie uległy zmianie i nie straciły na znaczeniu.

(5) W dniu 29 października 2004 r. Komisja przedstawiła wniosek w sprawie dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG, obecnie dyrektywę 2006/112/WE, obejmujący harmonizację kategorii wydatków, w odniesieniu do których mogą mieć zastosowanie wyjątki od prawa do odliczeń. Zgodnie z tym wnioskiem wyjątki od tego prawa do odliczeń można stosować do pojazdów samochodowych. Stosowne jest zatem przedłużenie okresu obowiązywania upoważnienia do momentu wejścia w życie tej dyrektywy. Jednakże w każdym przypadku upoważnienie wygaśnie najpóźniej w dniu 31 grudnia 2010 r., jeżeli wspomniana dyrektywa nie wejdzie w życie do tego dnia, w celu umożliwienia oceny, czy niniejsza decyzja jest konieczna w świetle odsetka określającego ogólny podział na użytek służbowy i prywatny.

(6) Przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa nie będzie miało niekorzystnego wpływu na środki własne Wspólnot Europejskich pochodzące z podatku VAT.

(7) Biorąc pod uwagę pilny charakter sprawy, konieczne jest zastosowanie odstępstwa od sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w ust. I.3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 168 i art. 169 dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy samochodu do odliczania podatku VAT od kosztów najmu lub leasingu tego samochodu, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością przedsiębiorstwa.

Artykuł 2

W drodze odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit a) dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do tego, by użytkowania samochodu służbowego podatnika będącego przedmiotem najmu lub leasingu do celów prywatnych nie traktowało jako odpłatnego świadczenia usług.

Artykuł 3

[1] Niniejsza decyzja wygasa w dniu wejścia w życie przepisów unijnych określających wydatki związane z pojazdami samochodowymi, które nie dają prawa do pełnego odliczenia podatku VAT, lub w dniu 31 grudnia 2013 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.

Każdy wniosek o przedłużenie środków przewidzianych w niniejszej decyzji składa się Komisji do dnia 1 kwietnia 2013 r.

Do każdego wniosku o przedłużenie tych środków załącza się sprawozdanie, które obejmuje przegląd stosowanego procentowego ograniczenia prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu najmu lub leasingu pojazdów, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 2007 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (¹) (VAT), w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją 95/252/WE (²), a następnie decyzją 98/198/WE (³) Rada upoważniła Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy do odliczenia podatku VAT naliczonego od opłat z tytułu najmu lub leasingu samochodu osobowego, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych. Zjednoczonemu Królestwu zezwolono również na to, by wykorzystywanie w celach prywatnych samochodu najmowanego lub wziętego w leasing przez podatnika do celów służbowych nie było traktowane jako odpłatne świadczenie usług. Ten środek upraszczający zlikwidował konieczność ewidencjonowania przez najemcę lub leasingobiorcę kilometrów przejechanych samochodem służbowym w celach prywatnych oraz rozliczania dla każdego pojazdu podatku od faktycznej liczby kilometrów przejechanych w celach prywatnych.

(2) Pismem, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 5 lutego 2007 r., Zjednoczone Królestwo zwróciło się z wnioskiem o przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa, które wygasa w dniu 31 grudnia 2007 r.

(3) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie pismem z dnia 15 października 2007 r. o wniosku złożonym przez Zjednoczone Królestwo. Pismem z dnia 17 października 2007 r. Komisja powiadomiła Zjednoczone Królestwo o tym, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(4) Okoliczności prawne i faktyczne uzasadniające przyznanie upoważnienia do zastosowania odstępstwa nie uległy zmianie i nie straciły na znaczeniu.

(5) W dniu 29 października 2004 r. Komisja przedstawiła wniosek w sprawie dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG, obecnie dyrektywę 2006/112/WE, obejmujący harmonizację kategorii wydatków, w odniesieniu do których mogą mieć zastosowanie wyjątki od prawa do odliczeń. Zgodnie z tym wnioskiem wyjątki od tego prawa do odliczeń można stosować do pojazdów samochodowych. Stosowne jest zatem przedłużenie okresu obowiązywania upoważnienia do momentu wejścia w życie tej dyrektywy. Jednakże w każdym przypadku upoważnienie wygaśnie najpóźniej w dniu 31 grudnia 2010 r., jeżeli wspomniana dyrektywa nie wejdzie w życie do tego dnia, w celu umożliwienia oceny, czy niniejsza decyzja jest konieczna w świetle odsetka określającego ogólny podział na użytek służbowy i prywatny.

(6) Przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa nie będzie miało niekorzystnego wpływu na środki własne Wspólnot Europejskich pochodzące z podatku VAT.

(7) Biorąc pod uwagę pilny charakter sprawy, konieczne jest zastosowanie odstępstwa od sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w ust. I.3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 168 i art. 169 dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy samochodu do odliczania podatku VAT od kosztów najmu lub leasingu tego samochodu, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością przedsiębiorstwa.

Artykuł 2

W drodze odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit a) dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do tego, by użytkowania samochodu służbowego podatnika będącego przedmiotem najmu lub leasingu do celów prywatnych nie traktowało jako odpłatnego świadczenia usług.

Artykuł 3

Niniejszą decyzję stosuje się ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2008 r.

Niniejsza decyzja wygasa w dniu wejścia w życie przepisów wspólnotowych określających rodzaje wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, które nie dają prawa do pełnego odliczenia podatku VAT, lecz nie później niż dnia 31 grudnia 2010 r.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 2007 r.