history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2024-01-23 (Dz.U.2024.73 tekst jednolity)
[Warunki zatrudnienia pracownika delegowanego] 1. Pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia takiemu pracownikowi, do upływu okresu 12 miesięcy delegowania, warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników.
2. Warunki zatrudnienia, o których mowa w ust. 1, dotyczą:
1) norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego;
2) wymiaru urlopu wypoczynkowego;
3) wynagrodzenia za pracę;
4) (uchylony)
5) bezpieczeństwa i higieny pracy;
6) ochrony pracownic w okresie ciąży oraz w okresie urlopu macierzyńskiego;
7) zatrudniania młodocianych oraz wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko;
8) zasady równego traktowania oraz zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu, o których mowa w art. 112 i art. 113 Kodeksu pracy;
9) (uchylony)
10) należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową z miejsca pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego pracownik został delegowany, do innego miejsca pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Ustalając wynagrodzenie za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, bierze się pod uwagę wszystkie obowiązkowe składniki wynagrodzenia wynikające z przepisów, o których mowa w ust. 1, w tym dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
4. Przy porównywaniu wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi delegowanemu i wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, porównuje się całkowite kwoty wynagrodzenia brutto, a nie poszczególne składniki wynagrodzeń.
5. Do wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wlicza się dodatek z tytułu delegowania w części, która nie stanowi zwrotu wydatków faktycznie poniesionych w związku z delegowaniem, takich jak koszty podróży, wyżywienia i zakwaterowania. W przypadku gdy prawo właściwe dla stosunku pracy pracownika delegowanego na terytorium RP nie określa części dodatku z tytułu delegowania, która stanowi zwrot wydatków faktycznie poniesionych w związku z delegowaniem, cały dodatek uznaje się za zwrot tych wydatków.
6. Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się do pracodawcy, o którym mowa w art. 3 pkt 4 lit. a tiret trzecie i lit. b.
Wersja obowiązująca od 2024-01-23 (Dz.U.2024.73 tekst jednolity)
[Warunki zatrudnienia pracownika delegowanego] 1. Pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia takiemu pracownikowi, do upływu okresu 12 miesięcy delegowania, warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników.
2. Warunki zatrudnienia, o których mowa w ust. 1, dotyczą:
1) norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego;
2) wymiaru urlopu wypoczynkowego;
3) wynagrodzenia za pracę;
4) (uchylony)
5) bezpieczeństwa i higieny pracy;
6) ochrony pracownic w okresie ciąży oraz w okresie urlopu macierzyńskiego;
7) zatrudniania młodocianych oraz wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko;
8) zasady równego traktowania oraz zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu, o których mowa w art. 112 i art. 113 Kodeksu pracy;
9) (uchylony)
10) należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową z miejsca pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego pracownik został delegowany, do innego miejsca pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Ustalając wynagrodzenie za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, bierze się pod uwagę wszystkie obowiązkowe składniki wynagrodzenia wynikające z przepisów, o których mowa w ust. 1, w tym dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
4. Przy porównywaniu wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi delegowanemu i wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, porównuje się całkowite kwoty wynagrodzenia brutto, a nie poszczególne składniki wynagrodzeń.
5. Do wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wlicza się dodatek z tytułu delegowania w części, która nie stanowi zwrotu wydatków faktycznie poniesionych w związku z delegowaniem, takich jak koszty podróży, wyżywienia i zakwaterowania. W przypadku gdy prawo właściwe dla stosunku pracy pracownika delegowanego na terytorium RP nie określa części dodatku z tytułu delegowania, która stanowi zwrot wydatków faktycznie poniesionych w związku z delegowaniem, cały dodatek uznaje się za zwrot tych wydatków.
6. Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się do pracodawcy, o którym mowa w art. 3 pkt 4 lit. a tiret trzecie i lit. b.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-06-25 do 2024-01-22 (Dz.U.2021.1140 tekst jednolity)
[Warunki zatrudnienia pracownika delegowanego] 1. Pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia takiemu pracownikowi, do upływu okresu 12 miesięcy delegowania, warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników.
2. Warunki zatrudnienia, o których mowa w ust. 1, dotyczą:
1) norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego;
2) wymiaru urlopu wypoczynkowego;
3) wynagrodzenia za pracę;
4) (uchylony)
5) bezpieczeństwa i higieny pracy;
6) ochrony pracownic w okresie ciąży oraz w okresie urlopu macierzyńskiego;
7) zatrudniania młodocianych oraz wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko;
8) zasady równego traktowania oraz zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu, o których mowa w art. 112 i art. 113 Kodeksu pracy;
9) (uchylony)
10) należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową z miejsca pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego pracownik został delegowany, do innego miejsca pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Ustalając wynagrodzenie za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, bierze się pod uwagę wszystkie obowiązkowe składniki wynagrodzenia wynikające z przepisów, o których mowa w ust. 1, w tym dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
4. Przy porównywaniu wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi delegowanemu i wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, porównuje się całkowite kwoty wynagrodzenia brutto, a nie poszczególne składniki wynagrodzeń.
5. Do wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wlicza się dodatek z tytułu delegowania w części, która nie stanowi zwrotu wydatków faktycznie poniesionych w związku z delegowaniem, takich jak koszty podróży, wyżywienia i zakwaterowania. W przypadku gdy prawo właściwe dla stosunku pracy pracownika delegowanego na terytorium RP nie określa części dodatku z tytułu delegowania, która stanowi zwrot wydatków faktycznie poniesionych w związku z delegowaniem, cały dodatek uznaje się za zwrot tych wydatków.
6. Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się do pracodawcy, o którym mowa w art. 3 pkt 4 lit. a tiret trzecie i lit. b.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-09-04 do 2021-06-24
[Warunki zatrudnienia pracownika delegowanego] 1. [5] Pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia takiemu pracownikowi, do upływu okresu 12 miesięcy delegowania, warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników.
2. Warunki zatrudnienia, o których mowa w ust. 1, dotyczą:
1) norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego;
2) wymiaru urlopu wypoczynkowego;
3) [6] wynagrodzenia za pracę;
4) [7] (uchylony)
5) bezpieczeństwa i higieny pracy;
6) ochrony pracownic w okresie ciąży oraz w okresie urlopu macierzyńskiego;
7) zatrudniania młodocianych oraz wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko;
8) zasady równego traktowania oraz zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu, o których mowa w art. 112 i art. 113 Kodeksu pracy [8];
9) [9] (uchylony)
10) [10] należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową z miejsca pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego pracownik został delegowany, do innego miejsca pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. [11] Ustalając wynagrodzenie za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, bierze się pod uwagę wszystkie obowiązkowe składniki wynagrodzenia wynikające z przepisów, o których mowa w ust. 1, w tym dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
4. [12] Przy porównywaniu wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi delegowanemu i wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, porównuje się całkowite kwoty wynagrodzenia brutto, a nie poszczególne składniki wynagrodzeń.
5. [13] Do wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wlicza się dodatek z tytułu delegowania w części, która nie stanowi zwrotu wydatków faktycznie poniesionych w związku z delegowaniem, takich jak koszty podróży, wyżywienia i zakwaterowania. W przypadku gdy prawo właściwe dla stosunku pracy pracownika delegowanego na terytorium RP nie określa części dodatku z tytułu delegowania, która stanowi zwrot wydatków faktycznie poniesionych w związku z delegowaniem, cały dodatek uznaje się za zwrot tych wydatków.
6. [14] Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się do pracodawcy, o którym mowa w art. 3 pkt 4 lit. a tiret trzecie i lit. b.
[5] Art. 4 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423). Zmiana weszła w życie 4 września 2020 r.
[6] Art. 4 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423). Zmiana weszła w życie 4 września 2020 r.
[7] Art. 4 ust. 2 pkt 4 uchylony przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423). Zmiana weszła w życie 4 września 2020 r.
[8] Art. 4 ust. 2 pkt 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423). Zmiana weszła w życie 4 września 2020 r.
[9] Art. 4 ust. 2 pkt 9 uchylony przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423). Zmiana weszła w życie 4 września 2020 r.
[10] Art. 4 ust. 2 pkt 10 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423). Zmiana weszła w życie 4 września 2020 r.
[11] Art. 4 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423). Zmiana weszła w życie 4 września 2020 r.
[12] Art. 4 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423). Zmiana weszła w życie 4 września 2020 r.
[13] Art. 4 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423). Zmiana weszła w życie 4 września 2020 r.
[14] Art. 4 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423). Zmiana weszła w życie 4 września 2020 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-11-27 do 2020-09-03 (Dz.U.2018.2206 tekst jednolity)
[Warunki zatrudnienia pracownika delegowanego ] 1. Pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia takiemu pracownikowi warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, 1000, 1076, 1608 i 1629) oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników.
2. Warunki zatrudnienia, o których mowa w ust. 1, dotyczą:
1) norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego;
2) wymiaru urlopu wypoczynkowego;
3) minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie odrębnych przepisów;
4) wysokości wynagrodzenia i dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych;
5) bezpieczeństwa i higieny pracy;
6) ochrony pracownic w okresie ciąży oraz w okresie urlopu macierzyńskiego;
7) zatrudniania młodocianych oraz wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko;
8) zasady równego traktowania oraz zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu, o których mowa w art. 112 i art. 113 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy;
9) wykonywania pracy zgodnie z przepisami o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-06-18 do 2018-11-26
[Warunki zatrudnienia pracownika delegowanego ] 1. Pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia takiemu pracownikowi warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.3)) oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników.
2. Warunki zatrudnienia, o których mowa w ust. 1, dotyczą:
1) norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego;
2) wymiaru urlopu wypoczynkowego;
3) minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie odrębnych przepisów;
4) wysokości wynagrodzenia i dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych;
5) bezpieczeństwa i higieny pracy;
6) ochrony pracownic w okresie ciąży oraz w okresie urlopu macierzyńskiego;
7) zatrudniania młodocianych oraz wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko;
8) zasady równego traktowania oraz zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu, o których mowa w art. 112 i art. 113 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy;
9) wykonywania pracy zgodnie z przepisami o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.