Jesteśmy dużą firmą produkcyjną, zatrudniającą około 200 pracowników. W związku z ciężką sytuacją finansową jesteśmy zmuszeni do rozwiązania umów o pracę z częścią pracowników. W stosunku do pozostałych pracowników planujemy zmianę ich warunków wynagradzania (zmniejszenie wynagrodzenia zasadniczego). W chwili obecnej 5 naszych pracownic jest w ciąży, zaś 18 pracowników osiągnęło wiek przedemerytalny
Przepisy Kodeksu pracy nie przewidują odrębnych rozwiązań w zakresie rozwiązania umowy z pracownicą w ciąży zatrudnioną na podstawie umowy w celu przygotowania zawodowego. Zatem ta grupa zatrudnionych podlega ogólnym zasadom dotyczącym ochrony zatrudnienia w okresie ciąży.
Pracownica w ciąży zatrudniona na podstawie terminowej umowy o pracę, co do zasady, podlega szczególnej ochronie przed utratą pracy. Pracodawca ma obowiązek przedłużyć do dnia porodu taką umowę, która uległaby rozwiązaniu z upływem terminu, na jaki została zawarta i jednocześnie po upływie 3. miesiąca ciąży. Pracodawca będzie mógł dokonać zmian w umowie z ciężarną pracownicą w zakresie wysokości wynagrodzenia
Obniżamy pracownikom wynagrodzenia za pracę. Dodatkowo chcemy ich pozbawić prawa do karnetów na basen, które są przyznane w regulaminie wynagradzania. Czy aby obniżyć wynagrodzenia i zrezygnować z przyznawania karnetów powinniśmy wręczyć pracownikom jedno wypowiedzenie zmieniające, w którym jednocześnie dokonamy tych zmian, czy dwa wypowiedzenia warunków pracy i płacy, w których odrębnie wprowadzimy
Pracownica dostarczyła do zakładu zaświadczenie lekarskie z kodem B. Nie przedstawiła nam jednak zaświadczenia lekarskiego o tym, że jest w ciąży. Czy w takiej sytuacji wobec tej pracownicy powinniśmy przestrzegać przepisów dotyczących ochrony pracy kobiet w ciąży, np. zakazu pracy w godzinach nadliczbowych i w porze nocnej?
W prawie unijnym za grupy szczególnego ryzyka uważa się dzieci, młodzież, a także pracownice w ciąży, pracownice, które niedawno rodziły czy karmiące piersią.
Przepisy prawa pracy zapewniają szczególną ochronę trwałości stosunku pracy kobiet w ciąży. Ochrona ta polega m.in. na zakazie rozwiązywania umowy o pracę także w sytuacji, gdy pracownica zaszła w ciążę w okresie wypowiedzenia.
Pracodawca ma obowiązek przedłużyć do dnia porodu terminową umowę o pracę zawartą z pracownicą w ciąży. Konieczność przedłużenia umowy następuje w sytuacji, gdyby umowa o pracę rozwiązała się z upływem terminu, na jaki została zawarta i jednocześnie po upływie 3. miesiąca ciąży.
W krajach wysoko rozwiniętych, w tym w Polsce, w ostatnich latach nastąpił znaczny wzrost aktywności zawodowej kobiet. Ma na to wpływ wiele czynników. Z jednej strony rozwój gospodarczy państwa, z drugiej coraz wyższy poziom wykształcenia kobiet, a wraz z tym rosnące aspiracje zawodowe, jak też chęć uzyskania samodzielności finansowej. Istotną rolę przy podejmowaniu decyzji o podjęciu zatrudnienia
Kodeks pracy w sposób szczególny chroni macierzyństwo m.in. poprzez zabezpieczenie trwałości stosunku pracy kobiet w ciąży, jak i w pewnym okresie po urodzeniu dziecka. Ustawodawca tę grupę pracowników zabezpieczył najmocniej przed zwolnieniami, jak również przyznał im szereg uprawnień. Dotyczy to stosunków pracy powstałych zarówno w drodze umowy o pracę, wyboru, mianowania czy spółdzielczej umowy
Przepisy prawa pracy szczególną ochroną, która dotyczy zarówno trwałości samego stosunku pracy, jak i jej warunków, obejmują kobiety w ciąży. Pracodawca ma obowiązek przenieść pracownicę do innej pracy, a nawet zwolnić ją z obowiązku świadczenia pracy, jeżeli wykonuje ona pracę w warunkach uznanych przez przepisy prawa za szkodliwe lub zbyt uciążliwe dla jej zdrowia.
Pracownic w ciąży nie można zatrudnić m.in. w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz przy pracach wzbronionych kobietom w ciąży. Ograniczenia te często dezorganizują pracodawcom pracę.
Prowadzę niewielką firmę produkcyjną, w której praca odbywa się całodobowo. Wiem, że nie wszyscy pracownicy mogą być zatrudniani w porze nocnej. Bardzo proszę o szczegółowe informacje, komu, oprócz kobiet w ciąży, nie mogę zlecać pracy nocą? - pyta Czytelnik z Wrocławia.
Pracownica w ciąży w związku ze zmniejszeniem jej wymiaru czasu pracy z powodu przebywania w odmiennym stanie może pracować jedynie 8 godzin. Zachowuje ona wówczas prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany.
Jeśli pracodawca nie zapewnia pracownicy bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, może ona rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia w trybie natychmiastowym. Ma również prawo do odszkodowania za okres równy okresowi wypowiedzenia.
Zatrudniam pracownicę, która świadczy pracę w systemie skróconego tygodnia pracy, wykonując swoje obowiązki od poniedziałku do czwartku po 10 godzin dziennie. Pracownica dostarczyła zaświadczenie lekarskie potwierdzające stan ciąży. Czy ciąża wymusza jakieś zmiany w zakresie czasu pracy pracownicy? - pyta Czytelnik z Rzeszowa.
Jednym z uprawnień związanym z rodzicielstwem jest prawo pracownicy, która została matką, do urlopu macierzyńskiego w wymiarze przewidzianym przepisami Kodeksu pracy.
