Jak ustalać wynagrodzenie chorobowe

Za czas niezdolności do pracy pracownikowi przysługuje prawo do 80% wynagrodzenia. W razie wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia. Wynagrodzenie chorobowe wypłaca się za każdy dzień niezdolności do pracy, wliczając w to niedziele, święta i dni wolne od pracy.

Wynagrodzenie chorobowe przysługuje z tytułu niezdolności pracownika do pracy spowodowanej chorobą (art. 92 Kodeksu pracy, dalej: k.p.).

Okres pobierania wynagrodzenia chorobowego to łącznie 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia - 14 dni w ciągu roku kalendarzowego. Pracownikowi, który ukończył 50. rok życia, prawo do niższego limitu wypłaty wynagrodzenia przysługuje począwszy od następnego roku kalendarzowego po roku, w którym ukończył 50. rok życia. Okres 33 (14) dni ustala się, sumując poszczególne okresy niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, nawet jeśli między nimi występują przerwy i jeśli pracownik w danym roku był zatrudniony u więcej niż jednego pracodawcy.

Wynagrodzenie chorobowe jest płatne przez pracodawcę i finansowane z jego środków.

Okres wyczekiwania

Wynagrodzenie chorobowe przysługuje po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, niezależnie od rodzaju umowy o pracę czy wymiaru czasu pracy. Do okresu wyczekiwania zalicza się poprzednie okresy podlegania ubezpieczeniu chorobowemu, zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.