Brak uznania Sprzedającego za podatnika podatku VAT w związku z dokonaniem sprzedaży niezabudowanych działek gruntu.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 18 czerwca 2019 r. (data wpływu 25 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej uzupełnionego w odpowiedzi na wezwania – pismem z 13 sierpnia 2019 r. (data wpływu 16 sierpnia 2019 r.) oraz pismem z 10 września 2019 r.(data wpływu 16 września 2019 r.) – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnegoz 24 listopada 2023 r. sygn. akt I FSK 816/20 i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 czerwca 2019 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Sprzedającego za podatnika podatku VAT w związku z dokonaniem sprzedaży niezabudowanych działek gruntu. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 13 sierpnia 2019 r. (data wpływu 16 sierpnia 2019 r.) oraz pismem z 10 września 2019 r.(data wpływu 16 września 2019 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca i jego żona są właścicielami we wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości rolnych, położonych w:

1)miejscowości (…) (dla której Sąd Rejonowy (…) Wydział (…) Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…)), w skład tej nieruchomości wchodzi między innymi działka gruntu oznaczona nr 1 obszaru 1,5161 ha,

2)miejscowości (…) (dla której Sąd Rejonowy (…) Wydział (…) Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…)), w skład tej nieruchomości wchodzi między innymi działka gruntu oznaczona nr 2 obszaru 0,8687 ha,

3)miejscowości (…) (dla której Sąd Rejonowy (…) Wydział (…) Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…)), w skład tej nieruchomości wchodzi między innymi działka gruntu oznaczona nr 3 obszaru 5,9500 ha.

Działki powyższe są niezabudowane i położone na terenie, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 24 maja 2011 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w miejscowościach (…), (…), (…) gmina (…), zgodnie z którym działki 1, 2 oraz 3 stanowią teren oznaczony symbolem „8PU” teren zabudowy produkcyjno-usługowej.

Wnioskodawca prowadzi wraz z żoną działalność rolniczą na tych terenach - gospodarstwo rolne. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym.

Dnia 8 listopada 2016 r. aktem notarialnym repertorium A nr (…) Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży nieruchomości położonych w miejscowości (…), gmina (…), stanowiących działki o numerze 1 obszaru 1,5161 ha dla której Sąd Rejonowy we (…) Wydział (…) Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…) oraz działki o numerze 2 obszaru 0,8687 ha, dla której Sąd Rejonowy we (…), Wydział (…) Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…). Cena sprzedaży wynosiła (…) zł.

29 czerwca 2017 r. aktem notarialnym repertorium A nr (…) Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży nieruchomości położonych w miejscowości (…), gmina (…), stanowiącą działkę o numerze 3 obszaru 5,9500 ha dla której Sąd Rejonowy we (…) Wydział (…) Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…). Cena sprzedaży wynosiła (…) zł.

W zakresie sprzedaży wskazanej nieruchomości Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nabywcy zgłosili się do niego sami.

Sprzedaży wskazanych działek o numerach 1, 2 oraz 3 Wnioskodawca nie opodatkował podatkiem od towarów i usług, uznając, że nie podlegała ona podatkowi od towarów i usług. Sprzedaż nieruchomości nie była objęta podatkiem, ponieważ umowa sprzedaży nie była dokonywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Zatem stanowiła sprzedaż majątku prywatnego.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu z 13 sierpnia 2019 r. w odpowiedzi na pytania wskazał Pan:

1. Czy przed sprzedażą przedmiotowe działki zostały wydzielone z większej nieruchomości – a jeżeli tak ile działek gruntu zostało wyodrębnionych z nieruchomości dzielonej?

Odpowiedź: Zostały wydzielone 3 działki.

2. Czy przed sprzedażą, dokonał Pan ich uzbrojenia?

Odpowiedź: Nie.

3. Czy nastąpiło wydzielenie dróg wewnętrznych.

Odpowiedź: Nie.

4. Czy podejmował Pan działania marketingowe w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia?

Odpowiedź: Nie.

5. Czy uzyskał Pan decyzję o warunkach zabudowy terenu lub wystąpił o ich uzyskanie?

Odpowiedź: Nie.

6. Czy występował Pan o opracowanie lub zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowych gruntów?

Odpowiedź: Nie.

7. Czy nabywca/nabywcy działek gruntu podejmowali jakiekolwiek czynności faktyczne lub prawne dotyczące zbytych działek gruntu, jeżeli tak należy wskazać jakie to czynności i na jakiej podstawie dokonane (np. udzielonego pełnomocnictwa)?

Odpowiedź: Firmie A udzielone zostało prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, był to swoisty aneks do umowy przedwstępnej, ponieważ w wyniku podziału zmieniła się numeracja działek.

W kolejnym nadesłanym do wniosku uzupełnieniu z 10 września 2019 r. w odpowiedzi na pytania wskazał Pan:

1. Czy w umowie dającej prawo do dysponowania nieruchomością zostały ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej prawo własności działek na nabywcę? Jeśli tak to jakie?

Odpowiedź: Strony postanawiają, że umowa, na podstawie której Sprzedający sprzedadzą, a Kupujący kupi Przedmiot Sprzedaży („Umowa Sprzedaży”) zostanie zawarta w dacie wskazanej Sprzedającym przez Kupującego, z co najmniej trzydniowym wyprzedzeniem, ale nie później niż w terminie do dnia 15 maja 2017 r. („Data Ostateczna”), po spełnieniu się następujących warunków („Warunki Zawarcia Umowy Sprzedaży”):

a)dokonaniu podziału geodezyjnego działki nr ewid. 4, w wyniku którego powstanie między innymi działka o obszarze około 5,9500 ha, zaznaczona kolorem czerwonym na planie stanowiącym załącznik do niniejszego aktu notarialnego, stanowiąca Przedmiot Sprzedaży;

b)uzyskaniu zgody uprawnionej z tytułu opisanych wyżej ograniczonych praw rzeczowych na odłączenie Przedmiotu Sprzedaży z przedmiotowej księgi wieczystej i założenie dla niego nowej księgi wieczystej bez obciążenia tymi prawami (bez obciążeń nowe wydzielenie Przedmiotu Sprzedaży);

c)uzyskaniu przez Sprzedających zaświadczeń, wydanych przez urząd skarbowy, urząd gminy i Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 306g ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zaświadczeń wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, potwierdzających że Sprzedający nie zalegają z płatnością należnych podatków i innych należności publicznoprawnych;

d)przeprowadzeniu przez Kupującego procesu analizy stanu prawnego Przedmiotu Sprzedaży i uznaniu przez Kupującego, według jego oceny, wyników tej analizy za satysfakcjonujące;

e)uzyskaniu przez Kupującego, na jego koszt, ustaleń, z których wynikać będzie, że warunki gruntowo-środowiskowe Przedmiotu Sprzedaży umożliwiały realizację zamierzonej przez Kupującego inwestycji;

f)potwierdzeniu, że warunki techniczne (zaopatrzenia w media wodę. energię elektryczną, gaz włączenia do układu drogowego oraz odprowadzania ścieków i wód deszczowych) umożliwiają realizację zamierzonej przez Kupującego Inwestycji;

g)potwierdzeniu że Przedmiot Sprzedaży posiada dostęp do drogi publicznej;

h)uzyskaniu przez Kupującego - na jego koszt i jego staraniem - warunków technicznych, pozwoleń, uzgodnień oraz zgody właściwych podmiotów, w tym dostawców mediów oraz jednostek samorządu terytorialnego, organów administracji państwowej na zmianę przebiegu mediów lub urządzeń z nimi związanych, znajdujących się na terenie Przedmiotu Sprzedaży, które to media lub urządzenia (w szczególności linie energetyczne, rurociągi, rowy melioracyjne) mogą kolidować z Inwestycją, a zmiana ich przebiegu jest niezbędna do uzyskania przez Kupującego decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę inwestycji;

i)uzyskaniu przez Kupującego ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego Inwestycji;

j)zawarciu przez Kupującego umowy najmu dotyczącej budynku, który ma zostać wybudowany na Przedmiocie Sprzedaży;

k)uzyskaniu przez Kupującego uchwały Wspólników Kupującego, wyrażającej zgodę na nabycie Przedmiotu Sprzedaży.

Strony postanawiają, iż Warunki Zawarcia Umowy Sprzedaży - z wyjątkiem warunków, o których mowa w ust. 2 lit a) i k) powyżej, zastrzeżone są na korzyść Kupującego co oznacza, że Kupujący ma prawo żądać zawarcia Umowy Sprzedaży do upływu Daty Ostatecznej pomimo nieziszczenia się któregokolwiek z Warunków Zawarcia Umowy Sprzedaży - z wyjątkiem warunków, o których mowa w ust. 2 lit a) i k) powyżej, pod warunkiem złożenia Sprzedającym przez Kupującego, najpóźniej w dacie zawarcia Umowy Sprzedaży, oświadczenia o zrzeczeniu się prawa żądania spełnienia któregokolwiek z Warunków Zawarcia Umowy Sprzedaży – z wyjątkiem warunków, o którym mowa w ust. 2 lit a) i k) powyżej.

Wobec tego, że nabycie Przedmiotu Sprzedaży przez Kupującego wymaga zgody Wspólników Kupującego wyrażonej w formie uchwały - stosownie do treści art. 228 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych oraz postanowień Umowy Spółki Kupującego, której tekst jednolity objęty został aktem notarialnym Repertorium A nr (…), sporządzonym w dniu 4 kwietnia 2016 r. przez (...), notariusz w (…), okazanym w wypisie przy niniejszym akcie notarialnym, Strony postanawiają, że najpóźniej w dniu zawarcia Umowy Sprzedaży Kupujący przedłoży Sprzedającym uchwalę Wspólników Kupującego zawierającą zgodę na nabycie Przedmiotu Sprzedaży, zaś w przypadku nieprzedłożenia takiej uchwały w powyższym terminie niniejsza umowa wygaśnie z upływem Daty Ostatecznej (Bez wzajemnych roszczeń Stron) i nie będzie ona wywoływać żadnych skutków prawnych, bez konieczności składania jakichkolwiek dodatkowych oświadczeń przez Którąkolwiek ze Stron.

Strony postanawiają, że jeżeli:

a)w dacie zawarcia Umowy Sprzedaży Przedmiot Sprzedaży obciążony będzie hipoteką lub prowadzona będzie egzekucja z Przedmiotu Sprzedaży wówczas Kupujący może podjąć decyzję o zawarciu Umowy Sprzedaży i wówczas zapłaci Sprzedającym kwotę Ceny pomniejszoną o uzgodnione przez Sprzedających z wierzycielami na piśmie (i) kwoty wierzytelności zabezpieczonych hipoteką na Przedmiocie Sprzedaży lub (ii) kwoty, w zakresie których prowadzona będzie egzekucja z Przedmiotu Sprzedaży, które to kwoty zostaną zapłacone przez Kupującego bezpośrednio na wskazane rachunki bankowe wierzycieli, z zastrzeżeniem, że powyższe kwoty uzgodnione z wierzycielami, łączne z kwotami zaległości, o których mowa w lit b) poniżej, nie będą przewyższać kwoty Ceny, jak również z zastrzeżeniem, że powyższe uzgodnienia z wierzycielami będą zawarte w wymaganej prawem formie i muszą zawierać nieodwołalne zgody wierzycieli na zwolnienie Przedmiotu Sprzedaży spod obciążenia hipotekami lub wyłączenie Przedmiotu Sprzedaży spod prowadzonej egzekucji - pod warunkiem zapłaty odpowiednich kwot na właściwe rachunki bankowe tych wierzycieli;

b)w dacie zawarcia Umowy Sprzedaży zaświadczenia uzyskane przez Sprzedających wskazywać będą jakiekolwiek zaległości Sprzedających względem urzędu gminy urzędu skarbowego. Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, to - według wyboru Kupującego: (i) Sprzedający bezzwłocznie i nie później niż w terminie 2 (dwóch) dni od dnia wystawienia rzeczonych zaświadczeń uregulują te zaległości i przedstawią Kupującemu dowód dokonania takich opłat, albo (ii) w przypadku nieuiszczenia zaległości wynikających z powyższych zaświadczeń w dacie zawarcia Umowy Sprzedaży Kupujący zapłaci Sprzedającym kwotę Ceny, pomniejszoną o kwotę zaległość wskazanych w powyższych zaświadczeniach, które to zaległość zostaną zapłacone przez Kupującego przelewem bezpośrednio na rachunek bankowy wierzycieli lub zostaną zapłacone z rachunku zastrzeżonego założonego na rzecz Sprzedających, z zastrzeżeniem, że powyższe kwoty, łącznie z kwotami uzgodnionymi z wierzycielami, o których mowa w lit a) powyżej, nie będą przewyższać kwoty Ceny.

2. Czy udzielone „prawo do dysponowania nieruchomością” - obejmowało prawo uzyskania pozwolenia na budowę budynku, czy również uzyskanie innych decyzji lub pozwoleń? Jeśli tak, to proszę dokładnie wymienić jakich?

Odpowiedź: Sprzedający wyrazili w akcie notarialnym zgodę i zezwolili Kupującemu - od dnia zawarcia umowy udokumentowanej aktem notarialnym do dnia zawarcia Umowy Sprzedaży - na dysponowanie przez Kupującego Przedmiotem Sprzedaży dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 290), to jest dla składania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy, w tym dotyczących relokacji linii energetycznej i urządzenia melioracji - rowu krytego, a także do prowadzenia na nim - w terminie uzgodnionym ze Sprzedającymi i na koszt Kupującego - badań i odwiertów, niezbędnych do potwierdzenia, iż Przedmiot Sprzedaży wolny jest od zanieczyszczeń, a warunki gruntowe umożliwiają realizację na nim Inwestycji.

Sprzedający ustanowili także pełnomocnikiem (z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw) osobę działającą w imieniu i na rzecz spółki pod firmą A z siedzibą w (…) i upoważnili ją do:

1)przeglądania akt (w tym dokumentów i pism) księgi wieczystej Kw Nr (…), prowadzonej przez Sąd Rejonowy we (…), (…) Wydział Ksiąg Wieczystych, oraz innych ksiąg wieczystych i dawnych ksiąg wieczystych uprzednio prowadzonych dla Nieruchomości lub jej części lub nieruchomości, z której Nieruchomość lub jej części zostały wydzielone, a nadto składania wniosków o sporządzenie kserokopii i fotokopii z akt oraz do odbioru takich kserokopii,

2)uzyskiwania od właściwych organów administracji rządowej i samorządowej wszelkich zaświadczeń, informacji, wypisów, wyrysów dotyczących stanu faktycznego i prawnego Nieruchomości, koniecznych do przeprowadzenia kompleksowego badania prawnego Nieruchomości,

3)wszczęcia i prowadzenia w imieniu i na rzecz Sprzedających postępowania w celu uzyskania wszelkich wymaganych prawem dokumentów, zatwierdzających podział geodezyjny Nieruchomości.

3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na ww. pytanie - w czyim imieniu i na czyją rzecz nabywcy występowali o uzyskanie niezbędnych decyzji i pozwoleń w związku z dysponowaniem nieruchomością na cele budowlane i na kogo zostały wystawione ww. pozwolenia/decyzje?

Odpowiedź: Nabywcy (kupujący) na podstawie udzielonego im prawa dysponowania nieruchomością na cele budowlane występowali o uzyskiwanie niezbędnych decyzji i pozwoleń sami i na swoją rzecz - to na nabywców były wystawiane pozwolenia/decyzje.

Pytanie

Czy sprzedaż przedmiotowych działek gruntu nie była objęta podatkiem od towarów i usług, nie podlegała temu podatkowi, była z niego wyłączona, odbyła się poza zakresem czynności objętych ustawą o podatku od towarów i usług, była zbyciem majątku w okolicznościach, których nie można uznać za dokonanych w ramach działalności gospodarczej, ani dokonanych w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług? Nie stoi na przeszkodzie temu fakt, że grunt był wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawcy – rolnika ryczałtowego?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej niezabudowanej nieruchomości gruntowej, działek o numerach 1, 2 oraz 3, położonych w miejscowości (…) nie była objęta podatkiem od towarów i usług, nie podlegała temu podatkowi, była z niego wyłączona. Była czynnością spoza czynności objętych zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Była zbyciem majątku prywatnego w okolicznościach, których nie można uznać za dokonane w ramach działalności gospodarczej, ani dokonanych w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Nie stoi temu na przeszkodzie fakt, że grunt był wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej, gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy - rolnika ryczałtowego.

Sprzedana niezabudowana nieruchomość gruntowa jest towarem zgodnie z art. 2 pkt 7 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 2 pkt 33 jest też terenem budowlanym. Powyższe potwierdza, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy, zatwierdzonym uchwałą nr (…) z dnia 24 maja 2011 r. w sprawie uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w miejscowościach (…), (…), (…), gmina (…), teren działek położonych w miejscowości (…), przeznaczony jest pod: „8PU” teren zabudowy produkcyjno-usługowej (obiekty produkcyjne, składy i magazyny).

Sprzedaż nieruchomości gruntowej, co do zasady, jest uznawana za dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie każda jednak sprzedaż, nawet jeżeli jej przedmiotem jest towar w rozumieniu ww. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W zakresie sprzedaży wskazanego gruntu Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nabywcy zgłosili się do niego sami.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L, Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Sprzedaży wskazanych działek o numerach 1, 2 oraz 3 Wnioskodawca nie opodatkował podatkiem od towarów i usług, uznając, że nie podlegała ona podatkowi od towarów i usług. Sprzedaż nieruchomości nie była objęta podatkiem, ponieważ umowa sprzedaży nie była dokonywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Zatem stanowiła sprzedaż majątku prywatnego.

Stanowisko Wnioskodawcy o niepodleganiu podatkowi od towarów i usług sprzedaży w takich okolicznościach i dokonaniu sprzedaży nie w charakterze podatnika, wyraźnie wynika z orzecznictwa sądowego. Szczególnie ważny jest tu wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 15 września 2011 r., sygnatura C-180/10 i 181/10, opublikowany www.eur-lex.europa.eu „dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r., niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy. Pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.”

Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależnej od woli tej osoby, w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138. kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej. Wyrok dotyczył rolników ryczałtowych.

Reasumując, dokonana 8 listopada 2016 r. sprzedaż działek nr 1 oraz 2, a także sprzedaż dokonana 29 czerwca 2017 r. działki nr 3 położonych w miejscowości (…), nie podlegały podatkowi od towarów i usług. Nie można bowiem uznać, że sprzedaże te były dokonane przez podatnika w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Były one zwykłym wykonywaniem prawa własności przez Wnioskodawcę.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 24 września 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak: 0115-KDIT1-2.4012.364.2019.3.PS, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 30 września 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

30 października 2019 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy. Skarga wpłynęła do mnie 5 listopada 2019 r.

Wniósł Pan o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej w całości.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wyrokiem z 22 stycznia 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę B.W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 września 2019 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.364.2019.3.PS.

1 kwietnia 2020 r. B.W. wniósł skargę kasacyjną do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 22 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 724/19.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 24 listopada 2023 r. sygn. akt I FSK 816/20 uchylił zaskarżony wyrok w całości i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 września 2019 r. nr 0115-KDIT1-2.4012.364.2019.3.PS.

Zwrot akt administracyjnych z Sądu wpłynął do mnie 4 marca 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;
• ponownie rozpatrując Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy,

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie gruntów niezabudowanych dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 pkt ustawy:

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług jak i świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, albo na działaniach marketingowych.

Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że 8 listopada 2016 r. zawarł Pan umowę sprzedaży nieruchomości stanowiących działki o numerach 1 i 2, natomiast 29 czerwca 2017 r. zawarł Pan umowę sprzedaży nieruchomości stanowiącej działkę o numerze 3.

W opisie sprawy wskazał Pan, że nie podejmował Pan żadnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, a nabywcy zgłosili się sami. Sprzedaży ww. działek gruntu nie była dokonywana w ramach prowadzonej przez Pana działalności, wobec czego stanowiła sprzedaż majątku prywatnego.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że trzy działki zostały wydzielone na podstawie umów przedwstępnych zawartych z nabywcą. Przed sprzedażą nie dokonał Pan uzbrojenia działek, nie nastąpiło wydzielenie dróg wewnętrznych oraz nie podejmował Pan działań marketingowych w celu sprzedaży działek, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia.

Nie uzyskał Pan decyzji o warunkach zabudowy terenu i nie wystąpił Pan o ich uzyskanie. Nie występował Pan o opracowanie lub zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowych gruntów.

W ramach aneksu do umowy przedwstępnej udzielił Pan Kupującemu prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, ponieważ w wyniku podziału zmieniła się numeracja działek.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że umowa sprzedaży zostanie zawarta w dacie wskazanej sprzedającym przez Kupującego, z co najmniej trzydniowym wyprzedzeniem, ale nie później niż w terminie do 15 maja 2017 r., po spełnieniu następujących warunków:

a)dokonaniu podziału geodezyjnego działki nr ewid. 4, w wyniku którego powstanie między innymi działka o obszarze około 5,9500 ha, stanowiąca przedmiot sprzedaży;

b)uzyskaniu zgody uprawnionej z tytułu opisanych ograniczonych praw rzeczowych na odłączenie przedmiotu sprzedaży z księgi wieczystej i założenie dla niego nowej księgi wieczystej bez obciążenia tymi prawami;

c)uzyskaniu przez sprzedających zaświadczeń wydanych przez urząd skarbowy, urząd gminy i PFRON oraz zaświadczeń wydanych przez ZUS oraz KRUS, potwierdzających, że sprzedający nie zalegają z płatnością należnych podatków i innych należności publicznoprawnych;

d)przeprowadzeniu przez kupującego procesu analizy stanu prawnego przedmiotu sprzedaży i uznaniu przez kupującego, według jego oceny, wyników tej analizy za satysfakcjonujące;

e)uzyskaniu przez kupującego, na jego koszt, ustaleń, z których wynikać będzie, że warunki gruntowo-środowiskowe przedmiotu sprzedaży umożliwiały realizację zamierzonej przez kupującego inwestycji;

f) potwierdzeniu, że warunki techniczne (zaopatrzenia w media, wodę, energię elektryczną, gaz, włączenia do układu drogowego oraz odprowadzania ścieków i wód deszczowych) umożliwiają realizację zamierzonej przez kupującego inwestycji;

g)potwierdzeniu, że przedmiot sprzedaży posiada dostęp do drogi publicznej;

h)uzyskaniu przez kupującego - na jego koszt i jego staraniem - warunków technicznych, pozwoleń, uzgodnień oraz zgody właściwych podmiotów, w tym dostawców mediów oraz jednostek samorządu terytorialnego, organów administracji państwowej, na zmianę przebiegu mediów lub urządzeń z nimi związanych, znajdujących się na terenie przedmiotu sprzedaży, które to media lub urządzenia (w szczególności linie energetyczne, rurociągi, rowy melioracyjne) mogą kolidować z inwestycją, a zmiana ich przebiegu jest niezbędna do uzyskania przez kupującego decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę inwestycji;

i)uzyskaniu przez kupującego ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez kupującego inwestycji;

j)zawarciu przez kupującego umowy najmu dotyczącej budynku, który ma zostać wybudowany na przedmiocie sprzedaży;

k)uzyskaniu przez kupującego uchwały wspólników kupującego wyrażającej zgodę na nabycie przedmiotu sprzedaży.

Ponadto wskazał Pan, że strony postanowiły, iż warunki zawarcia umowy sprzedaży - z wyjątkiem warunków, o których mowa w ust. 2 lit. a) i k) powyżej, zastrzeżone są na korzyść kupującego, co oznacza, że kupujący ma prawo żądać zawarcia umowy sprzedaży do upływu daty ostatecznej pomimo nieziszczenia się któregokolwiek z tych warunków - z wyjątkiem warunków, o których mowa w ust. 2 lit. a) i k) powyżej, pod warunkiem złożenia sprzedającym przez kupującego, najpóźniej w dacie zawarcia umowy sprzedaży, oświadczenia o zrzeczeniu się prawa żądania spełnienia któregokolwiek z warunków zawarcia umowy sprzedaży - z wyjątkiem warunków, o którym mowa w ust. 2 lit. a) i k) powyżej.

Ponadto wskazał Pan, że Sprzedający wyrazili w akcie notarialnym zgodę i zezwolili kupującemu - od dnia zawarcia umowy udokumentowanej aktem notarialnym do dnia zawarcia umowy sprzedaży - na dysponowanie przez kupującego przedmiotem sprzedaży dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, to jest dla składania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy, w tym dotyczących relokacji linii energetycznej i urządzenia melioracji - rowu krytego, a także do prowadzenia na nim - w terminie uzgodnionym ze sprzedającymi i na koszt kupującego - badań i odwiertów, niezbędnych do potwierdzenia, że przedmiot sprzedaży wolny jest od zanieczyszczeń, a warunki gruntowe umożliwiają realizację na nim inwestycji.

Pan wraz z małżonką ustanowiliście także pełnomocnikiem (z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw) osobę działającą w imieniu i na rzecz kupującego i upoważniliście Państwo ją do:

1. przeglądania akt (w tym dokumentów i pism) księgi wieczystej Kw Nr (…) oraz innych ksiąg wieczystych i dawnych ksiąg wieczystych uprzednio prowadzonych dla nieruchomości lub jej części lub nieruchomości, z której nieruchomość lub jej części zostały wydzielone, a nadto składania wniosków o sporządzenie kserokopii i fotokopii z akt oraz do odbioru takich kserokopii,

2. uzyskiwania od właściwych organów administracji rządowej i samorządowej wszelkich zaświadczeń, informacji, wypisów, wyrysów dotyczących stanu faktycznego i prawnego nieruchomości, koniecznych do przeprowadzenia kompleksowego badania prawnego nieruchomości,

3. wszczęcia i prowadzenia w imieniu i na rzecz sprzedających postępowania w celu uzyskania wszelkich wymaganych prawem dokumentów, zatwierdzających podział geodezyjny nieruchomości.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż przedmiotowych działek gruntu nie była objęta podatkiem od towarów i usług, nie podlegała temu podatkowi, była z niego wyłączona, odbyła się poza zakresem czynności objętych ustawą o podatku od towarów i usług, była zbyciem majątku w okolicznościach, których nie można uznać za dokonanych w ramach działalności gospodarczej, ani dokonanych w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Warunkiem uznania sprzedaży nieruchomości za czynność objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług jest przypisanie tej czynności cech właściwych działalności handlowej. Elementami wyróżniającymi działalność handlową mogłyby być dokonywanie ulepszeń sprzedawanej rzeczy, prowadzenie aktywnego marketingu czy angażowanie dodatkowych środków w celu pozyskania kontrahenta.

Ze sprawy wynika, że nie podejmował Pan żadnych czynności, które miałyby na celu zwiększenie atrakcyjności omawianych gruntów u potencjalnych nabywców lub inwestorów. Jednocześnie, nie podejmował Pan żadnych czynności o charakterze promocyjnym czy marketingowym w postaci zamieszczania ogłoszeń oraz nie korzystał z pomocy podmiotów zajmujących się pośrednictwem w obrocie nieruchomościami, a Kupujący zgłosił się do Pana sam. Podział działek, jaki został dokonany, spowodowany był chęcią dopasowanie się do oczekiwań nabywcy, który sam zgłosił się do Pana za pośrednictwem Urzędu Miejskiego w (...).

Okoliczności przedstawione przez Pana w sprawie są wystarczające do uznania, że w tej sytuacji nie podjął Pan działań typowych dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. W powołanym wyżej orzeczeniu w sprawach C-180/10 i C-181/10 TSUE. Trybunał nie uzależnił dokonania prawidłowej kwalifikacji czynności sprzedaży gruntu jako podlegającej bądź niepodlegającej opodatkowaniu VAT od tego, czy grunt był czy też nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak już wskazano, dla uznania działalności związanej ze sprzedażą nieruchomości za działalność gospodarczą istotne i decydujące znaczenie mają okoliczności faktyczne towarzyszące tej działalności. Okoliczności te muszą wskazywać na zaangażowanie gospodarcze podmiotu dokonującego czynności oraz wskazywać, że wystąpił pewien zorganizowany zespół czynności, świadczący o profesjonalnym charakterze tych działań. Oznacza to, że przy ocenie działalności sprzedawcy nieruchomości pod kątem kwalifikacji jej jako działalności gospodarczej przede wszystkim znaczenie ma aspekt faktyczny tych czynności.

Zatem udzielenie przez Pana Kupującemu pełnomocnictwa do wykonywania pewnych czynności wskazanych we wniosku nie może być uznane za świadczące o tym, że dokonując sprzedaży działek, działać będzie Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W tej sytuacji nie można Pana uznać za podatnika podatku VAT tylko z tego tytułu, że kupujący po podpisaniu umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości rozpoczął przygotowania ww. nieruchomości do przyszłej inwestycji. Cenę sprzedaży strony ustaliły w umowie przedwstępnej, a uzyskanie przez Kupującego wszelkich decyzji i zgód miało na celu wyłącznie wskazać czy przedmiot sprzedaży nadaje się pod inwestycję.

Zatem pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że w związku ze sprzedażą działek nr 1, 2 i 3 działał Pan w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym nie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 listopada 2023 r. sygn. akt I FSK 816/20.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktyczneg i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).