Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
wróć do listy [39 z 672]

Interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.133.2024.1.MR

Prawo do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do otrzymanych przedpłat związanych z eksportem towarów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do otrzymanych przedpłat związanych z eksportem towarów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą, jest zarejestrowany w Polsce jako „podatnik VAT czynny” i jako „podatnik VAT UE” oraz składa deklaracje VAT za okresy miesięczne.

Wnioskodawca zawarł wieloletnią umowę z podmiotem mającym siedzibę poza Unią Europejską („UE”), na pod­stawie której ów podmiot („nabywca”) będzie kupował od Spółki produkowane przez nią towary, tj. (…) do samochodów elektrycznych. Sprzedawane towary będą transportowane z Polski do miejsca prze­znaczenia poza UE na warunkach DAP (lub DDP) co oznacza, że Spółka zleci transport (zawrze umowę z przewoźnikiem lub spedytorem) i będzie ponosić ryzyko utraty towarów w trakcie ich transportu. Spółka będzie również gromadzić dokumenty potwierdzające, że sprzedawane towary opuściły terytorium UE.

Zgodnie z zawartą umową, nabywca będzie co rok wypłacał Spółce kwotę odpowiadającą części wartości towa­rów („przedpłatę”), które zakupi od niej w przyszłości. Otrzymane pieniądze Spółka ma wykorzystać do zabezpie­czenia swoich mocy produkcyjnych, tj. ma za nie wznieść dodatkową linię montażową (lub linie montażowe), w tym kupić maszyny i urządzenia, a także materiały i surowce lub ogólniej poczynić nakłady niezbędne do wyprodukowania i dostarczenia nabywcy oczekiwanego przezeń wolumenu towarów, do zapewnienia którego Spółka się zobowiązała. Poczynione nakłady (nabyte maszyny, urządzenia, materiały, surowce, itp.) pozostaną własno­ścią Spółki, która będzie ponosić związane z nimi ryzyka.

Umowa z nabywcą określa przewidywany wolumen towarów, jaki ma być sprzedany przez Spółkę w każdym roku trwania umowy, jak również mechanizm alokowania wypłaconych Spółce przedpłat do dokonanych w danym roku transakcji sprzedaży towarów – przedpłata może być zaalokowana do transakcji dokonanych w roku, w któ­rym Spółka ją otrzyma lub w latach kolejnych. W efekcie, już w chwili podpisania umowy jest jasne, że okres jaki upłynie między otrzymaniem przedpłaty a wywozem towarów będzie najprawdopodobniej dłuższy niż 6 miesięcy (jest to termin przewidziany przepisami o podatku VAT, których dotyczy złożony wniosek). Dotrzymania tego terminu (tj. wywozu towarów w ciągu 6 miesięcy od otrzymania przedpłaty) utrudnia również fakt, że otrzymanie przedpłaty uruchamia dopiero proces przygotowania do produkcji towarów, po zakończeniu którego rozpocznie się właściwa produkcja. Ponadto, proces produkcji towarów takich jak (…) jest złożony i wymaga zastosowania zaawansowanej technologii jak i przeprowadzenia testów jakościowych, co przekłada się na długość tego procesu.

Opisany wyżej model biznesowy, zakładający, że kupujący uiszcza z góry pewną kwotę umożliwiającą dostawcy przygotowanie się do produkcji towarów, które będzie w przyszłości sprzedawał kupującemu jest często spoty­kanym rozwiązaniem w branży motoryzacyjnej, w której działalność prowadzi Spółka.

Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) Wnioskodawca chciałby ustalić czy Spółka ma prawo zastosować stawkę 0% VAT w odniesieniu do otrzymanych przedpłat w rozliczeniu za okres, w którym je otrzyma.

Pytanie

Czy Spółka ma prawo zastosować stawkę 0% VATw odniesieniu do otrzymanych przedpłat w rozliczeniu za okres, w którym je otrzyma?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółka ma prawo zastosować stawkę 0% VAT w odniesieniu do otrzyma­nych przedpłat w rozliczeniu za okres, w którym je otrzyma.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia uzasadnienie tego stanowiska:

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. eksport towarów (art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT), przez który rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z Polski do miejsca przeznaczenia poza UE przez m.in. dostawcę lub na jego rzecz (art. 2 pkt 8 ustawy o VAT).

Ze stanu faktycznego wynika, że towary sprzedawane przez Spółkę nabywcy będą transportowane z Polski do miejsca przeznaczenia poza UE i że za transport odpo­wiedzialna będzie Spółka (czyli dostawca), wobec czego transakcje te stanowić będą „eksport towarów” w rozu­mieniu przepisów o VAT. W odniesieniu do sklasyfikowanych w ten sposób transakcji obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych, tj. z chwilą dostawy towaru lub otrzymania zapłaty, w zależności od tego, które z tych zdarzeń nastąpi wcześniej (art. 19a ust. 1 i 8 ustawy o VAT). Wynika z tego, że Spółka będzie zobowiązana rozpoznać obowiązek podatkowy z chwilą otrzymania od nabywcy każdej przedpłaty, w odniesieniu do jej war­tości, a następnie z chwilą dokonania dostawy towarów, w odniesieniu do pozostałej części ich ceny.

Stawka podatku w eksporcie towarów wynosi 0% pod warunkiem spełnienia warunków formalnych, tj. zgroma­dzenia dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza UE w odpowiednim terminie (art. 41 ust. 4-9 i 11 ustawy o VAT); ze stanu faktycznego wynika, że Spółka ten warunek będzie spełniać.

Stawka 0% VAT znajduje również zastosowanie do zapłaty otrzymanej przed dokonaniem transakcji stanowiącej eksport towarów o ile w ciągu 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano zapłatę nastąpi wywóz towarów, a podatnik otrzyma na tą okoliczność dowód (art. 41 ust. 9a ustawy o VAT) – i jak wynika ze stanu faktycznego Spółka najprawdopo­dobniej tego terminu nie dotrzyma, co jest jasne już na moment podpisania umowy z nabywcą.

Jednakże, stawkę 0% VAT stosuje się również wówczas, gdy wywóz nastąpi w terminie późniejszym niż 6-miesięczny pod warunkiem, że jest to uzasadnione specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzonymi warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów (art. 41 ust. 9b ustawy o VAT). Jednocześnie, w ocenie Spółki, specyfika realizacji dostaw towarów takich jak opisane w stanie faktycznym, uzasadnia ich wywóz w ter­minie późniejszym niż 6-miesięczny co oznacza, że Spółka może zastosować stawkę 0% VAT w odniesieniu do otrzymanej przedpłaty, w rozliczeniu za okres, w którym ją otrzyma.

Kwestię stosowania stawki 0% VAT w odniesieniu do zaliczek wpłaconych na poczet eksportu towarów mającego miejsce po 6-miesięcznym okresie poruszył Minister Finansów w swoich objaśnieniach podatkowych z 23 kwiet­nia 2021 r. W pkt 4.2.2. objaśnień wyjaśnił, że wywóz towaru po upływie powyższego okresu uzasadniają m.in. takie czynniki jak:

a)czas niezbędny do wyprodukowania towaru, wynikający m.in. z tego, że proces projektowania i produkcji jest długotrwały, złożony i wieloetapowy a sama produkcja wymaga zastosowania zaawansowanej tech­nologii i przeprowadzenia testów jakościowych, oraz

b)dokonywanie dostaw na warunkach charakterystycznych dla danego rynku lub rodzaju towaru – zdaniem Ministra Finansów ma to miejsce w przypadku rynków, na których występują kontrakty, na podstawie których dostawca uzależnia produkcję i dostawy towarów od uzyskania zaliczkowego finansowania od nabywcy przez co kupujący uzyskuje gwarancję realizacji dostaw w kilkuletnim okresie w określonych wo­lumenach zaś sprzedawca ma zapewnioną płynność finansową.

Z powyższego punktu wynika również, że wywozu po upływie 6 miesięcy nie uzasadniają czynniki zewnętrzne o charakterze losowym, których nie można przewidzieć w momencie podpisania umowy i otrzymania zaliczki takie jak trudność ze skompletowaniem wysyłki, brak odbioru towaru z winy kupującego czy inne kwestie logistyczne i techniczne.

Wskazane wyżej czynniki uzasadniające późniejszy niż 6-miesięczny wywóz towarów występują również w przed­stawionym przez Spółkę stanie faktycznym: z jego opisu wynika bowiem wprost, że proces produkcji towarów ta­kich jak baterie/akumulatory samochodowe jest złożony i wymaga zastosowania zaawansowanej technologii i przeprowadzenia testów jakościowych. Co więcej, opisana w stanie faktycznym sytuacja jest charakterystyczna dla branży motoryzacyjnej, w której działalność prowadzi Spółka, tj. że nabywca wypłaca jej przedpłaty celem sfinansowania przygotowania Spółki do produkcji i zabezpieczenia sobie w ten sposób dostaw towarów przez kilka kolejnych lat. Z drugiej strony, wywóz towarów po okresie 6 miesięcy nie wynika z zewnętrznych czynników o charakterze losowym, lecz już na moment podpisania umowy i otrzymania zaliczki jest jasne, że towary nie zostaną wywiezione w powyższym terminie.

Mając na względzie powyższe Spółka stoi na stanowisku, że w przedstawionym przez nią stanie faktycznym spe­cyfika realizacji dostaw uzasadnia dłuższy niż 6-miesięczny termin wywozu. Jako, że umowa pomiędzy Spółką a nabywcą określa sposób alokowania otrzymanych przedpłat do konkretnych dostaw towarów oraz roczne ter­miny ich wywozu, w ocenie Spółki ww. specyfika ta jest potwierdzona warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów. W konsekwencji, Spółka ma prawo zastosować stawkę 0% VAT do otrzymanych przed­płat, zarówno gdy wywóz nastąpi przed upływem 6-miesięcznego okresu (na podstawie art.41 ust. 9a ustawy o VAT), jak i po nim (na podstawie art. 41 ust. 9b ustawy o VAT).

Stanowisko Spółki znajduje oparcie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej („Dyrektor KIS”) wydawanych w podobnych stanach faktycznych. Przykładowo, interpretacja z 25 sierpnia 2021 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.315.2021.1.RM) została wydana w stanie faktycznym, w którym produkcja towa­rów rozpoczyna się dopiero w momencie otrzymania zaliczki (podobnie jak w przypadku Spółki) zaś sama pro­dukcja trwa długo, z uwagi m.in. na skomplikowany proces produkcji, konieczność zamówienia surowców i testy jakościowe (co również ma miejsce w przypadku Spółki). Dyrektor KIS uznał, że wywóz towarów (opon samocho­dowych, stanowiących elementy samochodów, podobnie jak produkowane przez Spółkę akumulatory) po upływie 6-miesięcznego okresu jest uzasadniony specyfiką realizacji dostaw i przyznał wnioskodawcy prawo do stosowa­nia stawki 0% VAT w odniesieniu do otrzymanych zaliczek.

Analogiczne okoliczności i tożsame stanowisko zostało przedstawione w interpretacjach Dyrektora KIS z 19 czerwca 2018 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.254.2018.1.RM) oraz z 2 lipca 2018 r. (nr 0115-KDIT1-3.4012.235.2018.1JC) – w obu przypadkach i podobnie jak w sytuacji Spółki, produkcja rozpoczynała się dopiero po otrzymaniu zaliczki a proces produkcyjny był długotrwały i kosztowny co uzasadniało wywóz towarów w terminie późniejszym niż 6-miesięczny.

Na poprawność stanowiska Spółki wskazuje również interpretacja z 18 sierpnia 2023 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.320.2023.1.GK), w której Dyrektor KIS uznał za uzasadniony wywóz towarów w terminie późniejszym niż 6 miesięcy po otrzymaniu pieniędzy z racji tego, że zaliczka opiewała na zamówienie na tyle duże, że nie było możliwe jego zrealizowanie w ramach jednorazowej dostawy – co również odpowiada stanowi faktycznemu przedstawionemu przez Spółkę, w którym przedpłaty dotyczą dostaw rozciągniętych na co najmniej rok kalenda­rzowy, a zatem na tyle dużych, że nie jest możliwe ich jednorazowe zrealizowanie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem o towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast art. 2 pkt 5 ustawy stanowi:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego – rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a)dostawcę lub na jego rzecz, lub

b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

-jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, w myśl art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

W świetle art. 41 ust. 7 ustawy:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Natomiast według art. 41 ust. 8 ustawy:

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Na mocy art. 41 ust. 9 ustawy:

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Jednocześnie na podstawie art. 41 ust. 9a ustawy:

Jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, stawkę podatku 0% w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do otrzymanej zapłaty, pod warunkiem że wywóz towarów nastąpi w terminie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6. Przepisy ust. 7, 9 i 11 stosuje się odpowiednio.

Przy czym zgodnie z art. 41 ust. 9b ustawy:

Przepis ust. 9a stosuje się również, jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż określony w ust. 9a, pod warunkiem że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.

Tak więc, w przypadku otrzymania zaliczki z tytułu transakcji stanowiącej eksport towarów w rozumieniu ustawy, stawka podatku w wysokości 0% znajduje zastosowanie wówczas, gdy wywóz towaru nastąpi w ciągu 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał zapłatę i w tym terminie podatnik otrzyma dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. W przypadku zaś, gdy wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż wskazany w art. 41 ust. 9a ustawy, podatnik może zastosować stawkę 0% w odniesieniu do otrzymanej zaliczki jedynie w sytuacji, gdy wywóz w terminie późniejszym uzasadniony jest specyfiką realizacji tego rodzaju dostawy potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) zawarł wieloletnią umowę z podmiotem mającym siedzibę poza Unią Europejską („UE”), na pod­stawie której podmiot ten („nabywca”) będzie kupował od Spółki produkowane przez nią towary, tj. (…) do samochodów elektrycznych. Sprzedawane towary będą transportowane z Polski do miejsca prze­znaczenia poza UE. Spółka będzie również gromadzić dokumenty potwierdzające, że sprzedawane towary opuściły terytorium UE. Zgodnie z zawartą umową, nabywca będzie co rok wypłacał Spółce kwotę odpowiadającą części wartości towa­rów („przedpłatę”), które zakupi od niej w przyszłości. Otrzymane pieniądze Spółka ma wykorzystać do zabezpie­czenia swoich mocy produkcyjnych, tj. ma za nie wznieść dodatkową linię montażową (lub linie montażowe), w tym kupić maszyny i urządzenia, a także materiały i surowce lub ogólniej poczynić nakłady niezbędne do wyprodukowania i dostarczenia nabywcy oczekiwanego przezeń wolumenu towarów, do zapewnienia którego Spółka się zobowiązała. Poczynione nakłady (nabyte maszyny, urządzenia, materiały, surowce, itp.) pozostaną własno­ścią Spółki, która będzie ponosić związane z nimi ryzyka. Umowa z nabywcą określa przewidywany wolumen towarów, jaki ma być sprzedany przez Spółkę w każdym roku trwania umowy, jak również mechanizm alokowania wypłaconych Spółce przedpłat. W chwili podpisania umowy jest jasne, że okres jaki upłynie między otrzymaniem przedpłaty a wywozem towarów będzie najprawdopodobniej dłuższy niż 6 miesięcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy Spółka ma prawo zastosować stawkę 0% VAT w odniesieniu do otrzymanych przedpłat w rozliczeniu za okres, w którym je otrzyma.

W kontekście zasadności zastosowania procedury, określonej w powołanym wyżej art. 41 ust. 9b ustawy, należy zaznaczyć, że przymiot „specyficzności” nie dotyczy samej „dostawy”, ale dotyczy jej „realizacji”. Oznacza to, że nie dostawa powinna być specyficzna, ale jej realizacja. Tym samym nie zawsze to niestandardowość np. produkcji towaru powinna być decydująca, ale nietypowość realizacji dostawy.

Zatem o zasadności zastosowania normy art. 41 ust. 9b ustawy, każdorazowo decydować będą obiektywne okoliczności towarzyszące danej dostawie. O faktycznym przedmiocie czynności przesądzać będzie zakres oraz specyfika tych czynności oraz treść umów (warunków dostawy), zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahentów (Klientów).

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z umową zawartą z Kontrahentem, otrzymane przedpłaty Spółka ma przeznaczyć na zabezpieczenie mocy produkcyjnych, tj. ma za nie wznieść dodatkową linię montażową (lub linie montażowe), w tym kupić maszyny i urządzenia, a także materiały i surowce lub ogólniej poczynić nakłady niezbędne do wyprodukowania i dostarczenia nabywcy oczekiwanego przezeń wolumenu towarów, do zapewnienia którego Spółka się zobowiązała. Umowa z nabywcą określa przewidywany wolumen towarów, jaki ma być sprzedany przez Spółkę w każdym roku trwania umowy, jak również mechanizm alokowania wypłaconych Spółce przedpłat do dokonanych w danym roku transakcji sprzedaży towarów – przedpłata może być zaalokowana do transakcji dokonanych w roku, w któ­rym Spółka ją otrzyma lub w latach kolejnych. Już w momencie podpisania umowy wiadomo, że okres jaki upłynie między otrzymaniem przedpłaty a wywozem towarów będzie najprawdopodobniej dłuższy niż 6 miesięcy. Otrzymanie przedpłaty uruchamia dopiero proces przygotowania do produkcji towarów, po zakończeniu którego rozpocznie się właściwa produkcja. Ponadto, proces produkcji towarów takich jak baterie/akumulatory jest złożony i wymaga zastosowania zaawansowanej technologii, jak i przeprowadzenia testów jakościowych, co przekłada się na długość tego procesu.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy uznać, że skoro wywóz towarów, na poczet których Spółka otrzymuje/będzie otrzymywać przedpłaty (zaliczki), następuje w terminie późniejszym niż określony w art. 41 ust. 9a ustawy, ale uzasadnione jest to specyfiką realizacji dostaw towarów, potwierdzoną warunkami dostawy wynikającymi z umowy zawartej z Kontrahentem, w której określona jest specyfikacja zamówienia, przewidywany wolumen towarów jaki ma być sprzedany przez Spółkę w każdym roku trwania umowy, jak również mechanizm alokowania wypłaconych Spółce przedpłat m.in. na zabezpieczenie mocy produkcyjnych, to w opisanym przypadku znajdzie zastosowanie norma zawarta w art. 41 ust. 9b ustawy.

W konsekwencji, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 41 ust. 6 w zw. z art. 41 ust. 6a ustawy, Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do otrzymanych przedpłat, dotyczących eksportu towarów, nawet jeśli pomiędzy otrzymaniem przedpłaty a wywozem upłynie okres dłuższy niż 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym Spółka otrzymała/otrzyma zaliczkę na podstawie art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 9a i 9b ustawy.

W związku z powyższym, Spółka ma/będzie miała prawo zastosować stawkę 0% VAT w odniesieniu do otrzymanych przedpłat w rozliczeniu za okres, w którym je otrzyma.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00
do góry
do góry
Potrzebujesz pomocy?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00