Aplikacja na pulpit
- Tematy:
- holandia,
- programy,
- programy emerytalne
Interpretacja indywidualna z dnia 29 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.200.2024.2.KP
Opodatkowanie świadczenia wypłaconego z funduszu emerytalnego z Holandii.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 22 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 kwietnia 2024 r. (wpływ 25 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W 2023 r. otrzymał Pan emeryturę z Polski z ZUS (PIT11 A) i rentę chorobową z Holandii Jaaripgave 2023 oraz jednorazową wypłatę zgromadzonych składek z pracowniczego programu emerytalnego z Holandii, gdzie pracował Pan w latach (…) (z przerwami).
Pana pracodawcy opłacali składki emerytalne podstawowe oraz dodatkowe składki w funduszu emerytalnym holenderskim StiPP.
Choroba nie pozwoliła Panu na dalszą pracę w Holandii i od 2018 r. mieszka Pan w Polsce. Z Holandii otrzymywał Pan zasiłek chorobowy, następnie rentę inwalidzką. Obecnie od 2 lat otrzymuje Pan emeryturę w Polsce.
W (…) 2023 r. osiągnął Pan wiek emerytalny w Holandii i otrzymał Pan pismo z StiPP, że Pana uzbierane składki są bardzo niskie i nie można ich połączyć z podstawową emeryturą AOW w Holandii.
W związku z osiągnięciem wieku emerytalnego (wymaganego w Holandii) Urząd StiPP w (…) wypłacił składki jednorazowo w wysokości (…) euro oraz pobrał w Holandii podatek w wysokości (…) euro. Rozliczając się za 2023 r. nie wykazał Pan jednorazowej wpłaty w rozliczeniu podatkowym, gdyż uważa Pan, że wypłacone jednorazowe świadczenie pieniężne to wypłata zgromadzonych składek z pracowniczego programu – funduszu emerytalnego z Holandii. Wypłata zgromadzonych składek nie jest dochodem.
Podkreślił Pan również, że program emerytalny StiPP nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Uważa Pan, ze nie powinien płacić podwójnego podatku, ponieważ jest to dochód z jednorazowej wypłaty świadczenia emerytalnego uzbieranego ze składek emerytalnych.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami świadczenie z funduszu emerytalnego wypłacane jest po osiągnięciu wieku emerytalnego. Spełnił Pan ten warunek.
Zgodnie z przepisami źródłami dochodu – przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, członkostwo w rolniczych spółdzielniach, praca nakładcza, emerytura, renta a wolne od podatku dochodowego są wypłaty, miedzy innymi, zgromadzonych środków w ramach pracowniczego programu emerytalnego zgodnie z ustawą co miało miejsce.
Jednorazowa wypłata dotyczyła świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego – zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę – co jest zgodne ze stanem faktycznym.
W odpowiedzi na wezwanie wskazał Pan równie co następuje.
Jest Pan rezydentem Polski.
Wypłacone świadczenie pieniężne to składki z pracowniczego programu emerytalnego z Holandii.
Jednorazowe świadczenie było wypłacone według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych w Holandii i działało w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujących w Holandii.
Od wypłaconego świadczenia pobrano podatek dochodowy w Holandii.
Jednorazowe świadczenie zostało wypłacone po osiągnięciu wieku emerytalnego wymaganego w Holandii – zgodnie z prawem.
Wypłacone świadczenie to uzbierane składki z funduszu emerytalnego a nie wypłacona jednorazowa emerytura.
Pytanie
Czy otrzymane jednorazowe świadczenie pieniężne z funduszu emerytalnego jest dochodem i czy należy ująć w rozliczeniu - zeznaniu rocznym składając PIT-36?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem nie powinien Pan wykazać w zeznaniu rocznym PIT-36 za 2023 r. otrzymanego jednorazowego świadczenia pieniężnego z funduszu emerytalnego z Holandii, ponieważ nie jest to dochód – nie jest to wypłacona podstawowa emerytura a wypłacone uzbierane składki z funduszu emerytalnego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.
W opisie zdarzenia wskazał Pan, że jest Pan rezydentem Polski. W 2023 r. otrzymał Pan emeryturę z Polski z ZUS (PIT11 A) i rentę chorobową z Holandii Jaaripgave 2023 oraz jednorazową wypłatę zgromadzonych składek z pracowniczego programu emerytalnego z Holandii, gdzie pracował Pan w latach (…). Pana pracodawcy opłacali składki emerytalne podstawowe oraz dodatkowe składki w funduszu emerytalnym holenderskim StiPP. W 2023 r. osiągnął Pan wiek emerytalny w Holandii i urząd StiPP wypłacił Panu składki jednorazowo w wysokości (…) euro oraz pobrał w Holandii podatek. Rozliczając się za 2023 r. nie wykazał Pan jednorazowej wpłaty w rozliczeniu podatkowym, gdyż uważa Pan, że wypłacone jednorazowe świadczenie pieniężne to wypłata zgromadzonych składek z pracowniczego programu – funduszu emerytalnego z Holandii. Podkreślił Pan również, że program emerytalny StiPP nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Podkreślił Pan, że jednorazowa wypłata dotyczyła świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego – zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę. Wypłacone świadczenie pieniężne to składki z pracowniczego programu emerytalnego z Holandii, które było wypłacone według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych w Holandii i działało w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujących w Holandii.
W odniesieniu do Pana świadczenia należy zastosować przepisy Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz zapobiegania uchylaniu się i unikaniu opodatkowania (Dz.U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120 ze zm.).
Zauważyć należy, że ww. Konwencja polsko-holenderska została zmieniona Protokołem między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 roku, oraz Protokołu, podpisanego w Warszawie dnia 13 lutego 2002 roku z dnia 29 października 2020 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 906).
W myśl art. 18 ust. 1 tej Konwencji w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych w 2023 r.:
Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i renty oraz inne podobne świadczenia, jak również renty kapitałowe, powstałe w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.
Na podstawie art. 18 ust. 2 Konwencji w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych w 2023 r.:
Wypłacone emerytury i renty oraz inne wypłaty realizowane zgodnie z przepisami prawa o ubezpieczeniach społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.
Zgodnie z art. 18 ust. 3 Konwencji w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych w 2023 r.:
Emerytura i renta, inne podobne świadczenie lub renta kapitałowa będą uważane za powstające w Umawiającym się Państwie, o ile składki lub wpłaty związane z taką emeryturą, rentą lub innym podobnym świadczeniem lub rentą kapitałową lub uprawnienia wynikające z takiej emerytury, renty lub innego podobnego świadczenia lub renty kapitałowej kwalifikują się do ulgi podatkowej w tym Państwie. Przeniesienie emerytury, renty, innego podobnego świadczenia lub renty kapitałowej z funduszu emerytalnego lub podmiotu prowadzącego działalność ubezpieczeniową w Umawiającym się Państwie do funduszu emerytalnego lub podmiotu prowadzącego działalność ubezpieczeniową w innym państwie nie będzie ograniczało w żaden sposób praw do opodatkowania pierwszego z Państw zgodnie z niniejszym artykułem.
Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.
Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.
Stosownie do art. 23 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiejw brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych w 2023 r.:
Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który może być opodatkowany w Niderlandach zgodnie z postanowieniami konwencji (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez Niderlandy wyłącznie z tego powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niderlandach), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód, który może być opodatkowany w Niderlandach.
Mając zatem na uwadze wskazane we wniosku okoliczności, uznać należy, że świadczenie wypłacone Panu według systemu ubezpieczeń społecznych Holandii w świetle ww. Konwencji polsko-holenderskiej podlegało opodatkowaniu zarówno w Holandii jak i w Polsce, z zastosowaniem właściwej metody unikania podwójnego opodatkowania.
W Polsce do ww. świadczenia zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest m.in. emerytura.
W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 21 kwietnia 2023 r.:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz.U. poz. 658).
Jednak zauważyć należy, że w odniesieniu do opodatkowania świadczenia wypłaconego z funduszu emerytalnego STIPP, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika.
Na podstawie art. 21 ust. 33 ustawy:
Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 556 ze zm.):
Przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy - na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.
Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym:
Wypłata następuje:
1)na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;
2)na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55. roku życia;
3)w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;
4)na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.
Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie „wypłata” świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego obejmowała m.in. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę lub osobie uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.
Mając zatem na uwadze wskazane we wniosku okoliczności - w szczególności fakt, że emerytura z firmowego funduszu emerytalnego STIPP stanowi wypłatę z Pracowniczych Programów Emerytalnych utworzonych i działających w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Holandii, a ponadto wypłata ta jest związana z osiągnięciem przez Pana wieku emerytalnego – stwierdzić należy, że świadczenie to korzysta w Polsce ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w związku z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji świadczenie w postaci wypłaty z funduszu emerytalnego STIPP nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ponadto skoro świadczenie to jest zwolnione w Polsce z opodatkowania, to nie ma do niego zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania.
Nie ma Pan obowiązku wykazywać tego świadczenia w zeznaniu rocznym składanym za 2023 r.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
