Wyrok NSA z dnia 17 października 2023 r., sygn. III OSK 5526/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Piotr Korzeniowski Sędzia del. WSA Paweł Mierzejewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 kwietnia 2021 r. sygn. akt II SA/Go 243/21 w sprawie ze skargi A.A. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 26 stycznia 2021 r. nr K-F.1241.8.2021.JGB w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2021 r., sygn. akt II SA/Go 243/21, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w X. z dnia 22 grudnia 2020 r. nr K-1925/18 w sprawie ze skargi A.A. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 26 stycznia 2021 r. nr K-F.1241.8.2021.JGB w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wnioskiem z dnia 5 listopada 2018 r. A.A. (dalej także jako "skarżący") powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., w sprawie K 7/15 zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim o ponowne ustalenie i wypłatę wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, z uwzględnieniem należnych mu odsetek.

Po przekazaniu wniosku według właściwości i przeprowadzeniu postępowania Komendant Powiatowy Policji w X. decyzją z dnia 22 grudnia 2020 r. nr K-1925/18 odmówił wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy oraz odsetek ustawowych w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji. W podstawie prawnej wydanej decyzji organ pierwszej instancji wskazał art. 114 ust. 1 pkt 2, art. 99 ust. 2, art. 108 ust. 1 pkt 6 i art. 115a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 360 ze zm.), dalej "ustawa o Policji", art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 1610), dalej "ustawa o szczególnych rozwiązaniach" oraz art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 256), dalej "k.p.a.".

W uzasadnieniu wydanej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że skarżący został zwolniony ze służby w Policji z dniem 28 lutego 2007 r. Co istotne, ekwiwalent został skarżącemu ustalony i wypłacony w oparciu o obowiązującą w tej dacie treść art. 115a ustawy o Policji, stanowiącego, że ekwiwalent pieniężny za jeden dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego ustala się w wysokości 1/30 części miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. W dniu 6 listopada 2018 r. został ogłoszony wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt 7/15, w którym orzeczono, że art. 115a ustawy o Policji, w zakresie, w jakim ustala wysokość ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego w wymiarze 1/30 części miesięcznego uposażenia, jest niezgodny z art. 66 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 zdanie drugie Konstytucji RP.