Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. I SA/Go 462/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Skowrońska-Pastuszko (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska Sędzia WSA Sławomir Pauter Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Czajkowski po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2017 r. na rozprawie sprawy ze skargi H.K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarżący H.K. wniósł skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] października 2016 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. Z akt wynika następujący stan sprawy. Na podstawie wystawionego przez siebie jako wierzyciela ww. tytułu wykonawczego Naczelnik Urzędu Skarbowego (zwany również organ egzekucyjny, Naczelnik US lub organ pierwszej instancji), wszczął postępowanie egzekucyjne celem wyegzekwowania z majątku skarżącego (zobowiązanego) zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za luty 2013 r. Odpis tytułu wykonawczego doręczono zobowiązanemu w dniu 12 kwietnia 2016 r. W przewidzianym ustawą terminie 7 dni od tego doręczenia skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem, pismem z dnia [...] kwietnia 2016r. zgłosił zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Powołując się na art. 33 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (u.p.e.a.) wniósł zarzuty oparte na: 1) wygaśnięciu obowiązku, b) braku wymagalności obowiązku, c) niespełnieniu wymogów określonych w art. 27 ww. ustawy. Na podstawie art. 34 § 4 oraz art. 35 § 1 u.p.e.a. wnosił o umorzenie postępowania egzekucyjnego a także o wstrzymanie tego postępowania do czasu rozpatrzenia zarzutów. Uzasadniając zarzut wygaśnięcia obowiązku zobowiązany wskazał, że określony w tytule wykonawczym jego obowiązek uiszczenia podatku od towarów i usług za luty 2013 r. w wysokości 23 918,00 zł wygasł z dniem 7 marca 2013 r. W dacie tej skarżący zwrócił się bowiem do Naczelnika US z prośbą o przerachowanie zwrotu podatku dochodowego (PIT-36L) za rok 2012 na poczet następujących należności: podatek dochodowy (PIT 4) za luty 2013 r. w wysokości 2 479,00 zł oraz podatek od towarów i usług (VAT-7) za luty 2013 r. w wysokości 23 918,00 zł. Wskazał, że zaliczenie nadpłaty czy zwrotu podatku na poczet zaległości podatkowych jest czynnością materialno-techniczną i zgodnie z art. 76a § 2 i art. 76b Ordynacji podatkowej dokonuje się z mocy prawa. Natomiast zgodnie z art. 59 § 1 tej ustawy zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części odpowiadającej kwocie zaliczenia wskutek zaliczenia nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku. W odniesieniu do zarzutu o braku wymagalności obowiązku skarżący przedstawił przebieg postępowania w sprawie, podając m.in., że postanowieniem z dnia [...] września 2013 r. Naczelnik US odmówił mu zaliczenia nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. na poczet podatku PIT-4 oraz podatku od towarów i usług za luty 2013 r. Postanowienie to zostało utrzymane w mocy przez Dyrektora Izby Skarbowej (zwanego również Dyrektor IS, organ odwoławczy lub organ wyższego stopnia) postanowieniem z dnia [...] grudnia 2013r. Organ odwoławczy nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia skarżącego w tej sprawie. W następnej kolejności została złożona skarga na ww. postanowienie Dyrektora IS, którą Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Go 102/14 oddalił. Na powyższy wyrok skarżący wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA). Na tle przedstawionych powyżej okoliczności skarżący wskazał, że dla potrzeb egzekucji administracyjnej przesłanką wymagalności należności pieniężnych, które wynikają z decyzji podatkowych i postanowień wydanych w postępowaniu podatkowym jest ich wykonalność. Podniósł też, że w świetle art. 239e i art. 239a Ordynacji podatkowej zasadą jest, że wykonalne są decyzje ostateczne oraz decyzje nieostateczne opatrzone rygorem natychmiastowej wykonalności. Natomiast nie podlegają wykonaniu w trybie egzekucji decyzje ostateczne, których wykonanie zostało wstrzymane. Skarżący zaznaczył, że wstrzymanie wykonania decyzji ostatecznej może być związane ze wznowieniem postępowania, z wszczęciem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, bądź z uruchomieniem kontroli sądowoadministracyjnej. W związku z powyższym stwierdził, że obowiązek objęty tytułem wykonawczym nr [...], w przedmiocie którego toczy się postępowanie kontrolne przed NSA, nie jest jeszcze wymagalny.