Wyrok SN z dnia 27 kwietnia 2016 r., sygn. IV KO 10/16

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący)

SSN Józef Szewczyk

SSA del. do SN Stanisław Stankiewicz (sprawozdawca)

Protokolant Anna Kowal

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Jerzego Engelkinga, w sprawie J. W. skazanego z art. 278 § 1 k.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2016 r., apelacji, wniesionej przez prokuratora na niekorzyść J. W. od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 listopada 2015 r., wznawiającego i umarzającego postępowanie wobec J. W.

uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 25 listopada 2015 r.: 1) na mocy art. 540 § 2 k.p.k. i art. 544 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. wznowił postępowanie w przedmiocie zarządzenia na podstawie art. 75 § 1 k.k. wykonania wobec skazanego J. W. kary 2 lat pozbawienia wolności, orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 3 czerwca 2009 r., sygn. akt IX .../09, zakończone prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w G. z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt XIII Ko (IX K 167/09), utrzymanym w mocy postanowieniem Sądu Okręgowego w G. z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt VI Kzw . /11,

2) na mocy art. 547 § 2 i 3 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. w zw. z art. 15 § 1 k.k.w. uchylił w całości postanowienie Sądu Rejonowego w G. z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt XIII Ko (IX K .../09) oraz utrzymujące je w mocy postanowienie Sądu Okręgowego w G. z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt VI Kzw i umorzył wznowione postępowanie. Tymże wyrokiem orzeczono także o kosztach postępowania.

Apelację od powyższego wyroku złożył Prokurator Apelacyjny, który, na mocy art. 547 § 3 k.p.k., zaskarżył go w całości na niekorzyść J. W. i na podstawie art. 438 § 2 k.p.k. zarzucił:

"mającą wpływ na treść orzeczenia obrazę przepisu prawa procesowego, a to art. 540 § 2 k.p.k. poprzez jego nietrafną wykładnię i niesłuszne uznanie, iż wobec wydania przez Trybunał Konstytucyjny zakresowego wyroku negatywnego z dnia 17 lipca 2013 roku o sygn. akt SK 9/10 należało w sprawie wznowić postępowanie i w konsekwencji podjąć stosowne rozstrzygnięcia następcze skutkujące umorzeniem postępowania, bez konieczności rozważenia, czy w przypadku skazanego istotnie występowały szczególne względy, przemawiające w chwili orzekania o zarządzeniu wykonania kary pozbawienia wolności uprzednio zawieszonej za odstąpieniem od trybu przewidzianego w art. 75 § 1 k.k. w jego ówczesnym brzmieniu, podczas gdy z uwagi na charakter stanowiącego podstawę wznowienia judykatu oraz przyczynę stwierdzenia niekonstytucyjności przywołanej wyżej normy, koniecznym było w pierwszej kolejności dokonanie merytorycznej oceny, czy w dacie zarządzania skazanemu wykonania kary istotnie występowały wspomniane względy i dopiero zależnie od jej wyników podjęcie rozstrzygnięcia w kwestii ewentualnej zasadności skargi wznowieniowej."