Wyrok SN z dnia 8 lipca 2015 r., sygn. II UK 309/14

Organ rentowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW) nie może doliczyć do stażu emerytalnego okresu pomiędzy wydaleniem pogranicznika ze służby a jego uniewinnieniem. W dniu jego zwolnienia nie było przepisów umożliwiających takie zwiększenie.

Gazeta Prawna nr 136/2015

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Jolanta Frańczak (sprawozdawca)

SSN Zbigniew Hajn

Protokolant Grażyna Niedziałkowska

w sprawie z wniosku S. J. przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie o policyjną emeryturę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 lipca 2015 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 27 marca 2014 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy - Wydział Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 16 listopada 2012 r. oddalił odwołanie S.J. od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno - Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 lutego 2012 r., odmawiającej wnioskodawcy S.J. ponownego ustalenia wysokości emerytury.

Sąd Okręgowy ustalił, że S. J., urodzony 23 listopada 1951 r., pełnił służbę jako funkcjonariusz Straży Granicznej. W dniu 16 grudnia 1992 r. orzeczeniem o ukaraniu nr [...] Komendant Główny Straży Granicznej uznał wnioskodawcę, będącego wówczas Komendantem Strażnicy Straży Granicznej w [...], winnym zaniechania czynności służbowych i wymierzył mu karę dyscyplinarną wydalenia ze służby. Orzeczenie to zostało utrzymane w mocy orzeczeniem Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 27 stycznia 1993 r., a następnie decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 marca 1993 r. Na podstawie powyższych orzeczeń wnioskodawca z dniem 30 kwietnia 1993 r. został wydalony dyscyplinarnie ze służby. Od dnia 1 maja 1993 r. wnioskodawca pobierał emeryturę wojskową. Sąd Okręgowy wskazał, że przeciwko wnioskodawcy jednocześnie z postępowaniem dyscyplinarnym toczyło się postępowanie karne, które ostatecznie zakończyło się wyrokiem uniewinniającym Sądu Rejonowego w [...] z dnia 3 marca 2000 r. Na podstawie wyroku uniewinniającego, wnioskodawca wniósł o przywrócenie go do służby w Straży Granicznej. Wówczas Komendant Główny Straży Granicznej decyzją z dnia 21 lipca 2000 r. uchylił orzeczenie nr 17 z dnia 27 stycznia 1993 r. oraz utrzymane nim w mocy orzeczenie z dnia 16 grudnia 1992 r. o wydaleniu wnioskodawcy ze służby i jednocześnie umorzył postępowanie dyscyplinarne. Następnie Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia 31 października 2000 r. stwierdził, że decyzje w sprawie zwolnienia wnioskodawcy ze służby w Straży Granicznej z dnia 27 stycznia 1993 r. i z dnia 21 kwietnia 1993 r. zostały wydane z naruszeniem prawa, przy czym w uzasadnieniu decyzji podkreślił, iż w związku z tym, że uchylenie decyzji nie jest możliwe po pięciu latach od doręczenia decyzji, może tylko stwierdzić, że decyzje o zwolnieniu ze służby zostały wydane z naruszeniem prawa oraz, że stwierdzenie wydania decyzji z naruszeniem prawa, jeżeli strona na skutek tego poniosła szkodę, stanowi podstawę do dochodzenia roszczenia o odszkodowanie. Powyższa decyzja została utrzymana w mocy decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 lipca 2001 r.