Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 4 kwietnia 2024 r., sygn. I SA/Bk 368/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Marcin Kojło, sędzia WSA Justyna Siemieniako, Protokolant st. sekretarz sądowy Renata Kryńska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi H. Sp. z o.o. w W. na decyzję Naczelnika Podlaskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białymstoku z dnia 2 sierpnia 2023 r. nr 318000-COP.4103.25.2023 w przedmiocie ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do kwietnia 2021 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I. Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:

1. Zaskarżoną decyzją z 2 sierpnia 2023 r. nr 318000-COP.4103.25.2023 Naczelnik Podlaskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białymstoku (dalej powoływany jako: Naczelnik PUCS, organ) uchylił decyzję z 20 marca 2023 r.

nr 318000-CKZ-3.2.5001.22.2023.15 w przedmiocie ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do kwietnia 2021 r. i ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za wskazane okresy – w stosunku do H. sp. z o.o. w W. (dalej powoływana jako: skarżąca, Spółka, podatnik).

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ wskazał, że Spółka w wyniku ujawnionych nieprawidłowości dokonała błędnego rozliczenia podatku VAT za okres objęty postępowaniem. Organ dokonał oceny podjętych przez Spółkę czynności celem dochowania należytej staranności kupieckiej, w wyniku której stwierdził, ze zaistniałe okoliczności nie dały podstawy do przyjęcia, że podatnik działał z należytą starannością i nie mógł wiedzieć, że uczestniczy w transakcjach o oszukańczym charakterze. Zdaniem organu nieprawidłowości te powstały w skutek niedochowania przez Spółkę dobrej wiary w kontaktach z kontrahentami, przez co strona stała się uczestnikiem procederu związanego z nieprawidłowościami na gruncie podatku od towarów i usług. Według organu spowodowało to zadeklarowanie za styczeń i luty 2021 r. kwoty różnicy podatku do obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe, zamiast wykazania kwoty zobowiązania podatkowego podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego, zaś za marzec i kwiecień 2021 r. kwot zobowiązania podatkowego niższych od kwot należnych, co spowodowało wystąpienie sytuacji, o której mowa w art. 112b ust. 1 pkt 1 lit. a) i d) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm., dalej jako: u.p.t.u.).