Wyrok SN z dnia 14 listopada 2023 r., sygn. II PSKP 41/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Leszek Bielecki (przewodniczący)
‎SSN Romuald Dalewski
‎SSN Renata Żywicka (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa A. C., A. C.1, M. C.
‎przeciwko T. Sp. z o.o. w W.
‎o wynagrodzenie,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 listopada 2023 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 3 listopada 2021 r., sygn. akt III APa 7/20,

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od T. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz A. C., A. C.1 i M. C. kwoty po 1350 zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt złotych) na rzecz każdego z nich wraz z odsetkami wynikającymi z art. 98 § 1¹ kpc tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 3 listopada 2021 r. w sprawie, III APa 7/20 z powództwa A. C., A. C. i M. C. przeciwko T. Sp. z o.o. w W. o wynagrodzenie Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalił apelację pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie z dnia 16 października 2019 r., sygn. akt VII P 49/17 oraz orzekł o kosztach procesu.

Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia z dnia 16 października 2019 r., VII P 49/17 zasądził od pozwanego na rzecz A. C., A. C.1 i M. C. kwoty po 186.613,73 zł na rzecz każdego z nich wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17 marca 2006 r. do dnia zapłaty.

Sąd Apelacyjny rozpoznając apelację pozwanego podzielił ustalenia faktyczne Sądu Okręgowego i wskazał, że pozwem z dnia 12 marca 2002 r. G. C. domagał się przywrócenia do pracy oraz wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy. Wyrokiem z 17 lutego 2006 r. Sąd Rejonowy przywrócił powoda do pracy i zasądził na jego rzecz wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy pod warunkiem zgłoszenia gotowości do pracy w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się wyroku. Wyrok ten stał się prawomocny wobec niezaskarżenia go przez żadną ze stron postępowania. W dniu 16 marca 2006 r. G. C.. zgłosił gotowość do podjęcia pracy u pozwanego. W dniu 14 kwietnia 2006 r. pełnomocnik powoda złożył wniosek o wykładnię wyroku, który Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ oddalił postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2006 r. oraz postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2006 r. W dniu 25 maja 2006 r. wyrokowi została nadana klauzula wykonalności. W dniu 31 sierpnia 2006 r. wniosek o wykładnię wyroku złożył pełnomocnik pozwanego i Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ postanowieniem z dnia 8 września 2006r. dokonał wykładni wyroku w odniesieniu do G. C. w ten sposób, że wskazał, iż wynagrodzenie za okres pozostawania bez pracy powinno zostać wypłacone za okres od dnia 6 marca 2000 r. do dnia w którym został ponownie dopuszczony do pracy a wysokość wynagrodzenia powinna zostać wyliczona przy przyjęciu iż jego miesięczne wynagrodzenie wynosi 12.671,20 zł brutto. Na skutek zażalenia pełnomocnika pozwanego postanowieniem z dnia 16 lipca 2007 r. zostało uchylone postanowienie o nadaniu wyrokowi klauzuli wykonalności. Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2008 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ z urzędu sprostował oczywistą niedokładność w przedmiotowym wyroku, w ten sposób, że m.in. określił iż miesięczne wynagrodzenie za pracę G. C. wynosi 12.671,20 zł. brutto. Na skutek zażalenia strony pozwanej postanowienie to zostało uchylone. W dniu 15 kwietnia 2008 r. pełnomocnik powoda złożył wniosek o uzupełnienie wyroku poprzez wskazanie, że miesięczne wynagrodzenie G. C. za czas pozostawania bez pracy wynosi 12.671,20 zł brutto. Pełnomocnik złożył jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu do złożenia powyższego wniosku. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ postanowieniem z dnia 5 maja 2008 r. przywrócił powodowi termin do złożenia wniosku o uzupełnienie wyroku, a następnie wyrokiem z dnia 11 marca 2009 r. uzupełnił wyrok z dnia 17 lutego 2006 r., w ten m.in. sposób, że zasądził na rzecz G. C. wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w kwocie 12.671,20 zł miesięcznie z wyłączeniem okresu od dnia 15 marca 2002 r. do dnia 15 lipca 2002 r. tj. pobierania zasiłku chorobowego. Wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2009 r. Sąd Okręgowy Warszawa Praga w Warszawie oddalił apelację pozwanego od powyższego wyroku. Po rozpoznaniu skargi kasacyjnej strony pozwanej, Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 8 października 2010 r. uchylił wyrok Sądu Okręgowego do ponownego rozpoznania stwierdzając w uzasadnieniu, że w sprawie nie zostały należycie ocenione i wyjaśnione przyczyny dla których powód nie złożył wniosku o uzupełnienie wyroku w ustawowym terminie. Sąd Najwyższy wskazał ponadto, że w niniejszej sprawie uchybienie Sądu pierwszej instancji nie mogło być naprawione ani w drodze sprostowania wyroku ani w drodze wykładni wyroku. Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Okręgowy Warszawa Praga w Warszawie wyrokiem z dnia 18 stycznia 2011 r. uchylił wyrok Sądu Rejonowego z dnia 11 marca 2009 r. i odrzucił wniosek o uzupełnienie wyroku z dnia 17 lutego 2006 r. W dniu 19 czerwca 2011 r. G. C. złożył pozew o zasądzenie na swoją rzecz od T. sp. z o.o. wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy w kwocie 559.841,18 zł z odsetkami od dnia 17 marca 2006 r. Wyrokiem z dnia 7 lutego 2014 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił powództwo M. C., A. C., A. C. - następców prawnych G. C. przeciwko T. Sp. z o.o. w W. o wynagrodzenie oraz nie obciążył powodów kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej. Wyrokiem z dnia 19 października 2017 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu apelacji powodów uchylił zaskarżony i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania w instancji odwoławczej. Po ponownym rozpoznaniu sprawy wyrokiem z dnia 16 października 2019 r. Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zasądził od pozwanego na rzecz A. C., A. C. i M. C. kwoty po 186.613,73 zł na rzecz każdego z nich wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17 marca 2006 r. do dnia zapłaty.