Postanowienie SN z dnia 28 marca 2024 r., sygn. I CSK 1039/23

28 marca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Maciej Kowalski

na posiedzeniu niejawnym 28 marca 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa J. F. , S. R. oraz następców prawnych M. M. – K. M., D. M.
‎i A.M.
‎przeciwko P. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.
‎o zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 5 października 2022 r.,

I ACa 490/20,

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2) zasądza od P. spółki z o. o. w Ł. na rzecz
‎ A.M., J.F., S.R., K.M. i D.M. po 1080
‎ (tysiąc osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów
‎ postępowania kasacyjnego.

(a.z.)

UZASADNIENIE

W skardze kasacyjnej wywiedzionej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 5 października 2022 r. pozwany „P.” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. wniósł o przyjęcie skargi do rozpoznania na podstawie art. 398⁹ § 1 pkt 4 k.p.c.

Zdaniem skarżącego oczywista zasadność skargi kasacyjnej wynika z faktu, że Sąd Apelacyjny zignorował zupełnie podstawowe obowiązki dowodowe powoda, który dochodził odsetek za opóźnienie w zapłacie. Powód – w opinii pozwanego – nie wykazał, kiedy sporna należność stała się wymagalna, to jest od kiedy biegł stan opóźnienia dłużnika. Pozwany podniósł, że doszło do elementarnego naruszenia rozkładu ciężaru dowodu, ponieważ kwestionował prawidłowość wystawienia faktur w zakresie chwili ich wystawienia (twierdząc, że zostały wystawione przedwcześnie), a zasądzenie odsetek za okres liczony od terminu wynikającego z daty wystawienia faktur nastąpiło wyłącznie na ich podstawie.