Postanowienie SN z dnia 20 marca 2024 r., sygn. I CSK 461/23

20 marca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Beata Janiszewska

na posiedzeniu niejawnym 20 marca 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa M. N.
‎przeciwko W. R.
‎o zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej M. N.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
‎z 25 maja 2022 r., I ACa 44/21,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. przyznaje i nakazuje wypłacić ze środków Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w Krakowie na rzecz adwokat E. T. kwotę 7500 (siedem tysięcy pięćset) złotych, w tym VAT, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu powodowi M. N.

UZASADNIENIE

Powód M. N. Wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie, oddalającego apelację skarżącego od wyroku Sądu pierwszej instancji w sprawie o zapłatę przeciwko W. R.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Jako pierwszą przyczynę przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący wskazał oczywistą zasadność skargi. Podniósł, że Sąd drugiej instancji, za Sądem Okręgowym, błędnie ocenił, iż dochodzone w sprawie roszczenie jest przedawnione. Uchybienie polegać miało na tym, że za moment rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia, ustalany stosownie do art. 120 § 1 zd. 2 k.c., przyjęto chwilę rzekomego naruszenia przez pozwanego łączącego go z powodem zobowiązania (to jest niezaskarżenia przez pozwanego, jako pełnomocnika procesowego powoda, postanowienia oddalającego wniosek o udzielenie zabezpieczenia), a nie – chwilę powstania szkody, którą powód utożsamił ‎z udaremnieniem wyegzekwowania roszczenia zasądzonego wyrokiem wydanym ‎w sprawie, w której doszło do niewniesienia zażalenia na postanowienie ‎w przedmiocie oddalenia wniosku o udzielenie zabezpieczenia. Skarżący podkreślił, że bieg terminu przedawnienia roszczenia odszkodowawczego nie mógł rozpocząć się przed chwilą, w której powstała szkoda.