Postanowienie SN z dnia 13 marca 2024 r., sygn. II USK 69/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Agnieszka Żywicka

w sprawie z odwołania T. M.
‎przeciwko Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego w Warszawie
‎o wypłatę emerytury wojskowej,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 marca 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 26 października 2022 r., sygn. akt III AUa 1706/21,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 października 2022 r. w sprawie z odwołania T. M. od decyzji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w Warszawie w przedmiocie podjęcia wypłaty emerytury, oddalił apelację odwołującego się od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2021 r., którym oddalono odwołanie.

Powyższy wyrok został przez odwołującego się zaskarżony skargą kasacyjną w całości. Skargę oparto na podstawie naruszenia prawa materialnego:

1) art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2022 r., poz. 504 ze zm.; dalej: ustawa emerytalna) w związku z art. 15a ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 2022 r., poz. 2528; dalej: ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych), przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie przepisów prawa materialnego i uznanie, że wyjątek od ogólnych zasad wypłacania jednego świadczenia wynikający z art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej dotyczy przypadku emerytur wojskowych obliczonych na podstawie art. 15a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych powołanych do zawodowej służby wojskowej po dniu 1 stycznia 1999 r., podczas gdy o wyjątku tym decyduje nie data przyjęcia żołnierza zawodowego do służby wojskowej, ale brak możliwości obliczenia emerytury wojskowej przy uwzględnieniu cywilnego stażu emerytalnego;