Postanowienie SN z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. I PSK 72/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik

w sprawie z powództwa O. L.
‎przeciwko Urzędowi Miasta K.
‎o dopuszczenie do pracy, przywrócenie do pracy,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 lutego 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy

i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie
‎z dnia 9 grudnia 2022 r., sygn. akt VII Pa 119/22,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy dla Krakowa - Nowej Huty w Krakowie wyrokiem z 20 czerwca 2022 r., IV P 102/20/N po rozpoznaniu sprawy z powództwa O. L. (powódka) przeciwko Urzędowi Miasta K. (pozwany), o dopuszczenie do pracy, ewentualnie przywrócenie do pracy, oddalił powództwo w całości.

Z poczynionych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych wynikało, że w dniu 8 sierpnia 2018 r. powódka zawarła z pozwanym umowę o pracę na czas zastępstwa. Z treści umowy wskazano, że pracodawca zatrudnia powódkę od 20 sierpnia 2018 r. na czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy A. T. Przez powyższy okres powódka miała być zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku młodszego referenta w U. S. C. Pozwany zatrudnił powódkę z uwagi na nieobecność innej pracownicy, która w związku z ciążą przebywała na zwolnieniu lekarskim, a następnie miała korzystać z urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego.

W umowie o pracę pracodawca nie określił końcowej daty jej trwania, ponieważ zastępowana pracownica - po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego - planowała złożyć wniosek o urlop wypoczynkowy, wobec czego nie było możliwości ustalenia konkretnej daty dziennej zakończenia umowy. W dniu 5 listopada 2018 r. A. T. złożyła wniosek o urlop macierzyński i rodzicielski. Powódka wiedziała dokładnie, kogo zastępuje w okresie trwania tej umowy. Znała też przyczynę nieobecności zastępowanej pracownicy, która sugerowała, że będzie nieobecna w pracy do listopada 2019 r. W trakcie zatrudnienia powódka nigdy nie kwestionowała rodzaju umowy o pracę, w oparciu, o którą została zatrudniona. Od 10 lipca 2019 r. do 26 lutego 2020 r. powódka była nieprzerwanie niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży. W sierpniu 2019 r. u strony pozwanej był przeprowadzany konkurs na stanowisko urzędnicze, jednak powódka nie wzięła w nim udziału. Pracodawca w trakcie zatrudnienia nigdy nie wskazywał powódce, że po powrocie do pracy zastępowanego pracownika, będzie możliwość przedłużenia jej umowy o pracę bądź odnowienia z uwagi na wyniki pracy.