Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. II USK 81/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło

w sprawie z odwołania K. B.
‎przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie
‎o wysokość emerytury policyjnej i policyjnej renty inwalidzkiej,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 stycznia 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 30 marca 2022 r., sygn. akt III AUa 300/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie na rzecz K.B. tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych z ustawowymi odsetkami za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia zobowiązanemu orzeczenia do dnia zapłaty.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z 30 marca 2022 r. oddalił apelację Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 14 grudnia 2021 r., zmieniającego zaskarżone przez K.B. decyzje organu emerytalnego i przyznającego K. B. prawo do emerytury policyjnej oraz policyjnej renty inwalidzkiej w wysokości ustalonej przed 1 października 2017 r.

W wywiedzionej od powyższego orzeczenia skardze kasacyjnej, organ emerytalny, zaskarżył wyrok w całości, zarzucił: 1. naruszenie prawa materialnego: (-) art. 15c oraz art. 22a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 723 ze zm., zwanej dalej „ustawą zaopatrzeniową”) przez ich bezpodstawne niezastosowanie w sprawie i nieuprawnione przyjęcie, że odwołujący się nie powinien podlegać rygorom przewidzianym w wymienionych przepisach, w sytuacji gdy bezspornym jest, iż odwołujący się pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa zdefiniowaną w art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, a w związku z tym spełnione zostały przesłanki warunkujące ponowne przeliczenie jego świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego służb mundurowych; (-) art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, przez błędną wykładnię i przyjęcie, że przepis ten nie ma zastosowania do funkcjonariusza, który nie nabył emerytury z tytułu służby na rzecz totalitarnego państwa, a okres tej służby jest jedynie okresem dodatkowym, niewpływającym na nabycie prawa do świadczenia, w sytuacji gdy przepis ma zastosowanie do funkcjonariusza, który „pełnił służbę na rzecz państwa totalitarnego”; (-) art. 15c ust. 3 w związku z art. 13b ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, przez niezastosowanie wskazanego przepisu w niniejszej sprawie, w sytuacji gdy Sąd Apelacyjny ustalił, że odwołujący się w okresie od 1 maja 1982 r. do 1 maja 1983 r. pełnił służbę na rzecz państwa totalitarnego w rozumieniu art. 13b ustawy zaopatrzeniowej; (-) art. 12 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, przez niewłaściwe zastosowanie, polegające na poddaniu weryfikacji okresów wysługi emerytalnej oraz istnienia prawa odwołującego się do emerytury policyjnej w sytuacji, gdy bezsporne było, że odwołującemu się przysługuje prawo do tego świadczenia, zaś przedmiotem postępowania w sprawie była weryfikacja prawidłowości ponownego ustalenia wysokości emerytury policyjnej na podstawie art. 15c ust. 1 i 3 ustawy zaopatrzeniowej; (-) art. 178 ust. 1 w związku z art. 188 Konstytucji RP, przez ich błędną wykładnię i odmowę uznania mocy obowiązującej ustawie zaopatrzeniowej w zakresie regulacji art. 15c ust. 3 w związku z art. 13b; 2. naruszenie przepisów postępowania: art. 327 § 1 pkt 2 i art. 378 § 1 w związku z art. 391 § 1 k.p.c., polegające na nierozpoznaniu przez Sąd drugiej instancji wszystkich zarzutów podniesionych w apelacji przez pełnomocnika organu emerytalnego.