Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2024 r., sygn. II GSK 5/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Wojciech Sawczuk Protokolant asystent sędziego Paweł Cholewski po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Katowice od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 września 2021 r. sygn. akt II SA/Gl 806/21 w sprawie ze skargi P. Sp. z o.o. w W. na akt Prezydenta Miasta Katowice z dnia 19 maja 2021 r. nr UK-II.5410.1.7263.2021.BM w przedmiocie zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Prezydenta Miasta Katowice na rzecz P. Sp. z o.o. w W. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 września 2021 r., sygn. akt II SA/Gl 806/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi P. Sp. z o.o. w W. na akt Prezydenta Miasta Katowice z dnia 19 maja 2021 r., nr UK-II.5410.1.7263.2021.IP, w przedmiocie zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu: uchylił zaskarżony akt, uznał obowiązek Prezydenta Miasta Katowice dokonania na rzecz skarżącej zwrotu kwoty 425 złotych tytułem części opłaty za wydanie karty pojazdu oraz zasądził od Prezydenta Miasta Katowice na rzecz strony skarżącej kwotę 457 złotych tytułem zwrotu części kosztów postępowania.

Ze skargą kasacyjną od powyższego wyroku wystąpił organ administracji, zaskarżając ten wyrok w całości i wnosząc o jego uchylenie w całości, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania na zasadzie art. 185 § 1 p.p.s.a. oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:

I. naruszenie prawa materialnego poprzez:

- błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie art. 178 ust. 1 Konstytucji RP przez przyjęcie, iż orzekający Wojewódzki Sąd Administracyjny jest władny samodzielnie oceniać zgodność przepisu z Konstytucją pomimo wydania przez Trybunał Konstytucyjny orzeczenia określającego moment utraty mocy obowiązującej określonego przepisu prawa od początku jego obowiązywania, co prowadzi do odmowy zastosowania przepisu, który formalnie istnieje w systemie prawnym;

- błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie art. 7 Konstytucji RP oraz art. 6 k.p.a. przez przyjęcie, iż organ rozstrzygający miał prawo samodzielnie dokonać oceny zgodności aktu podustawowego z Konstytucją i ustawami oraz odmówić jego zastosowania;