Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 kwietnia 2024 r., sygn. I SA/Wr 805/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Kieres Sędziowie: Sędzia WSA Tadeusz Haberka Asesor WSA Tomasz Trybuszewski (sprawozdawca) , Protokolant: Starszy specjalista Agnieszka Dąbrowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 marca 2024r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą we W. na decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno – Skarbowego we Wrocławiu z dnia 27 lipca 2023r. nr 458000-COP.4100.4.2020 w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2013r. I. uchyla w całości zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno – Skarbowego we Wrocławiu z dnia 7.11.2019r. nr 458000-CKK-51.4100.5.2019.10; II. umarza postępowanie podatkowe; III. zasądza od Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno – Skarbowego we Wrocławiu na rzecz strony skarżącej kwotę 21.109 złotych (dwadzieścia jeden tysięcy sto dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno – Skarbowego we Wrocławiu (dalej: NDUCS, organ II instancji, organ odwoławczy) z dnia 27 lipca 2023r. nr 458000-COP.4100.4.2020 utrzymującą w mocy własną decyzję z dnia 7.11.2019r. nr 458000-CKK-51.4100.5.2019.10 określającą A. Sp. z o.o. z siedzibą we W. (dalej : Skarżący, Spółka, Strona) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 rok w kwocie 1 029 109,00 zł.

W toku postępowania organ ustalił, że:

- Spółka złożyła korekty deklaracji VAT-7 za okresy rozliczeniowe 2011 r. i 2012 r. Wskutek dokonanych korekt Strona uzyskała zwroty różnicy podatku VAT, które według ustaleń kontroli celno-skarbowej stanowiły przychód podatkowy Spółki w łącznej wysokości 16 533 969 zł, ponieważ były przysporzeniem majątkowym Spółki w dacie ich otrzymania. Stwierdzono, że w 2013 r. Spółka zaniżyła przychód z tego powodu o 7 487 466 zł (kwota ta wynikała z korekt deklaracji za miesiące od stycznia do grudnia 2011r.). Organ uznał przy tym, że Spółka nie korzysta z ochrony wynikającej z udzielonej interpretacji indywidualnej. Według ustaleń kontroli Spółka przedstawiła we wniosku o interpretację niezgodny z rzeczywistym stan faktyczny, bowiem zawierał on informacje, że zostały złożone wnioski o stwierdzenie nadpłaty w podatku VAT za poszczególne miesiące 2011 r. i 2012 r., podczas gdy zostały one złożone jedynie za miesiące od czerwca do grudnia 2012 r. Ponadto wskazano, że Strona nie podała istotnego faktu, iż środki otrzymane w wyniku korekty deklaracji VAT, dotyczyły zawyżenia podatku należnego pobranego od klientów restauracji zawartego w cenie zakupionych posiłków, który nie został i nie zostanie zwrócony klientom.

- Spółka zapłaciła w 2013 r. na rzecz A.(1) z siedzibą w B. (zwana dalej A.(1)), odsetki od pożyczki w łącznej kwocie 200 000 zł, które zaliczono w poczet kosztów uzyskania przychodów. Według ustaleń kontroli stwierdzono, że odsetki te wynikają z umowy będącej elementem łańcucha ściśle związanych ze sobą czynności prawnych i nie były ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, tym samym brak jest związku przyczynowego, który wyraża się we wpływie poniesionego kosztu na powstanie lub zwiększenie osiąganego przychodu lub we wpływie na zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła, a zatem zapłacone odsetki nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.