Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 kwietnia 2024 r., sygn. I SA/Wr 805/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Kieres Sędziowie: Sędzia WSA Tadeusz Haberka Asesor WSA Tomasz Trybuszewski (sprawozdawca) , Protokolant: Starszy specjalista Agnieszka Dąbrowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 marca 2024r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą we W. na decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno – Skarbowego we Wrocławiu z dnia 27 lipca 2023r. nr 458000-COP.4100.4.2020 w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2013r. I. uchyla w całości zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno – Skarbowego we Wrocławiu z dnia 7.11.2019r. nr 458000-CKK-51.4100.5.2019.10; II. umarza postępowanie podatkowe; III. zasądza od Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno – Skarbowego we Wrocławiu na rzecz strony skarżącej kwotę 21.109 złotych (dwadzieścia jeden tysięcy sto dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno – Skarbowego we Wrocławiu (dalej: NDUCS, organ II instancji, organ odwoławczy) z dnia 27 lipca 2023r. nr 458000-COP.4100.4.2020 utrzymującą w mocy własną decyzję z dnia 7.11.2019r. nr 458000-CKK-51.4100.5.2019.10 określającą A. Sp. z o.o. z siedzibą we W. (dalej : Skarżący, Spółka, Strona) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 rok w kwocie 1 029 109,00 zł.

W toku postępowania organ ustalił, że:

- Spółka złożyła korekty deklaracji VAT-7 za okresy rozliczeniowe 2011 r. i 2012 r. Wskutek dokonanych korekt Strona uzyskała zwroty różnicy podatku VAT, które według ustaleń kontroli celno-skarbowej stanowiły przychód podatkowy Spółki w łącznej wysokości 16 533 969 zł, ponieważ były przysporzeniem majątkowym Spółki w dacie ich otrzymania. Stwierdzono, że w 2013 r. Spółka zaniżyła przychód z tego powodu o 7 487 466 zł (kwota ta wynikała z korekt deklaracji za miesiące od stycznia do grudnia 2011r.). Organ uznał przy tym, że Spółka nie korzysta z ochrony wynikającej z udzielonej interpretacji indywidualnej. Według ustaleń kontroli Spółka przedstawiła we wniosku o interpretację niezgodny z rzeczywistym stan faktyczny, bowiem zawierał on informacje, że zostały złożone wnioski o stwierdzenie nadpłaty w podatku VAT za poszczególne miesiące 2011 r. i 2012 r., podczas gdy zostały one złożone jedynie za miesiące od czerwca do grudnia 2012 r. Ponadto wskazano, że Strona nie podała istotnego faktu, iż środki otrzymane w wyniku korekty deklaracji VAT, dotyczyły zawyżenia podatku należnego pobranego od klientów restauracji zawartego w cenie zakupionych posiłków, który nie został i nie zostanie zwrócony klientom.