Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 4 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Ol 69/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Asesor WSA Grzegorz Klimek (spr.) Protokolant Starszy referent Aneta Krygielska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi L. Sp. z o.o. na uchwałę Rady Miejskiej w Morągu z dnia 27 sierpnia 2021 r., nr XXVIII/413/21 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru miasta Morąg I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki o nr [...]; II. zasądza od Gminy Morąg na rzecz L. Sp. z o.o. kwotę 797 zł (siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Reprezentowana przez pełnomocnika L. sp. z o.o. z siedzibą w M. (dalej: skarżąca, spółka), powołując się na art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 – u.s.g.), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na uchwałę nr XXVIII/413/21 Rady Miejskiej w Morągu (dalej: Rada, organ) z dnia 27 sierpnia 2021 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru miasta Morąg w części dotyczącej działki nr [...] w Morągu przy ul. [...] obręb [...]. Zaskarżonej uchwale zarzuciła naruszenie:

- art. 21 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3, art. 64 ust. 1 i ust. 3 oraz art. 75 Konstytucji RP w zw. z art. 1 ust. 2 pkt 7 oraz art. 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2023 r. poz. 997 – u.p.z.p.) poprzez nadmierną ingerencję w istotę prawa własności skarżącej - w ten sposób, że dokonana zmiana nie znajduje jakiegokolwiek racjonalnego, faktycznego i celowego uzasadnienia, uniemożliwia realizację inwestycji skarżącej poprzez brak ochrony prawnej oraz koliduje z wcześniej wydanym pozwoleniem na budowę;

- art. 28 ust. 1 u.p.z.p. poprzez naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego w postaci przekroczenia granic przysługującego gminie władztwa planistycznego, prowadzącego do niezgodnego z zasadą równości i zasadą proporcjonalności ograniczenia prawa własności skarżącej w odniesieniu do nieruchomości, co do której wprowadzono zmianę zagospodarowania, podczas gdy skarżąca legitymuje się ostateczną decyzją o pozwoleniu na budowę na przedmiotowej nieruchomości, zaś zmiana ta w sposób istotny i dotkliwy ogranicza możliwość wykorzystywania ww. działki do celów realizacji inwestycji gwarantowanych w istocie wydanym pozwoleniem na budowę;

- art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (k.c.) w zw. z art. 31 ust. 3 oraz art. 21 ust. 1 oraz art. 64 Konstytucji RP - poprzez ingerencję planu miejscowego w prawo własności skarżącej wbrew konstytucyjnej zasadzie proporcjonalności;