Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. II SA/Lu 1122/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc – Malec Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja Asesor sądowy Brygida Myszyńska-Guziur (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 lutego 2024 r. sprawy ze skargi G. S. - T. na postanowienie Wojewody Lubelskiego z dnia 24 października 2023 r., znak: IF-VII.7840.7.25.2023.BZ w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

G. S. - T. (dalej jako "strona", "skarżąca", "wnioskodawczyni"), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na postanowienie Wojewody Lubelskiego z dnia 24 października 2023 r.

w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego.

Rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wnioskiem z dnia 23 sierpnia 2023 r. (data wpływu do organu 25 sierpnia 2023 r.) skarżąca wystąpiła do Prezydenta Miasta Zamość z wnioskiem o wznowienie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 i pkt 2 k.p.a. postępowania zakończonego decyzją ostateczną Prezydenta Miasta Zamość z dnia 20 lutego 2023 r., znak: BU-GZ.6740.1.10.2023.RK, Nr [...], przenoszącą na P. K., wydaną na rzecz R. B. decyzję Prezydenta Miasta Z. z dnia 28 października 2015 r., znak: U-OZ.6740.1.274.2015.JS, Nr [...], zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na nadbudowę kamienicy ze zmianą konstrukcji dachu i adaptacją poddasza na funkcję użytkową mieszkalną na terenie działki nr [...] przy ul. [...] róg ul. [...] w Z., oraz o wstrzymanie wykonania tej decyzji.

W uzasadnieniu wniosku strona wskazała m.in., że podstawą do wydania decyzji z 28 października 2015 r. było złożone przez R. B. (dalej również jako "inwestor") oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, w sytuacji, gdy nie posiadał takiego prawa. Wnioskodawczyni zaprzeczyła, aby inwestor powiadomił współwłaścicieli o swoim zamierzeniu. Strona wskazała, że R. B. 6 czerwca 2019 r. sprzedał lokal P. K.. Do momentu sprzedaży inwestor nie podjął żadnych robót budowlanych. P. K. złożył wniosek o przeniesienia na niego decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej uprzednio na R. B. i złożył oświadczenie o posiadaniu prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, mimo tego, że takiego prawa nie posiadał, podobnie jak poprzednik.

Prezydent Miasta Zamość decyzją z dnia 20 lutego 2023 r. przeniósł na rzecz P. K. wskazaną decyzję z dnia 28 października 2015 r., nr [...]. W celu uzyskania decyzji przenoszącej pozwolenie należało wykazać, że poprzednie pozwolenie nie wygasło. Zdaniem strony w tym celu zostały sfałszowane wpisy w dzienniku budowy przez A. K.. Wnioskodawczyni wskazała, że wydana decyzja rodzi poważną szkodę dla współwłaścicieli kamienicy, którzy o działaniach R. B. i P. K. nie mieli jakiejkolwiek świadomości. Strona chce chronić swoją własność przed nieuprawnionym działaniem innych współwłaścicieli.