Wyrok NSA z dnia 25 maja 2023 r., sygn. I OSK 1033/22

Dnia 25 maja 2023 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Gdyni od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 2259/21 w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta Gdyni na postanowienie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 5 sierpnia 2021 r., nr DO.7.7613.32.2021.JT w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 grudnia 2021 r. oddalił skargę Prezydenta Miasta G. na postanowienie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 5 sierpnia 2021 r., nr DO.7.7613.32.2021.JT w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Minister Rozwoju, Pracy i Technologii (dalej: Minister) postanowieniem z 5 sierpnia 2021 r., działając na podstawie art. 134 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, dalej: K.p.a.), stwierdził niedopuszczalność wniesienia przez Prezydenta Miasta G. wykonującego zadania starosty, wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z 4 czerwca 2021 r. w części, w jakiej stwierdzono nieważność orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Urząd Spraw Wewnętrznych w G. z 12 lutego 1962 r. sprostowanego postanowieniami Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Urząd Spraw Wewnętrznych w G. z 5 marca 1962 r. i 24 lipca 1962 r. w odniesieniu do odszkodowania za wywłaszczenie części nieruchomości położonej w G. przy ul. [...] (obecnie: ul. [...]), wpisanej w księdze wieczystej Sądu Powiatowego w G. wykaz [...], oznaczonej katastralnie jako parcela nr [...] i nr [...] o łącznej powierzchni 9898 m2, z całkowitej powierzchni 13.401 m2, stanowiącej własność E. S., w zakresie, w jakim orzeczenie to nie przyznaje odszkodowania za składniki budowlane posadowione na wywłaszczonej części nieruchomości.

Minister podkreślił, że kwestionowana przez Prezydenta Miasta G. decyzja została wydana z uwzględnieniem oceny prawnej zawartej w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 listopada 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 1478/19. W wyroku tym Sąd jednocześnie wskazał, że Prezydent Miasta G., któremu zaskarżona decyzja została doręczona "do wiadomości" nie stał się stroną postępowania nadzorczego w rozumieniu art. 28 K.p.a. W tym zakresie Sąd odwołał się do oceny prawnej wyrażonej w uprzednio wydanym w tej sprawie postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 listopada 2018 r., sygn. akt I OSK 3888/18, w którym zauważono, że Prezydent Miasta G. występował w tej sprawie jako organ administracji publicznej działający w zakresie kompetencji administracyjnych, a nie w oparciu o interes prawny. Nie był więc, ani też nie mógł być w przedmiotowej sprawie stroną w postępowaniu administracyjnym prowadzonym przed organem nadzoru. Minister podkreślił, że orzeczenie to ma moc wiążącą, co wynika z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm., dalej: P.p.s.a.). W związku z powyższym Minister stwierdził niedopuszczalność wniosku Prezydenta Miasta G. wykonującego zadania starosty z zakresu administracji rządowej o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z 4 czerwca 2021 r. w zaskarżonej części.