Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. I OSK 1994/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Przybysz Sędziowie: sędzia NSA Karol Kiczka sędzia del. WSA Joanna Skiba (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2022 r. sygn. akt I SA/Wa 3128/21 w sprawie ze skargi J. S. na postanowienie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 19 października 2021 r. nr DO3.7611.150.2019.OC w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 maja 2022 r., sygn. akt I SA/Wa 3128/21, po rozpoznaniu skargi J. S., na postanowienie Ministra Rozwoju i Technologii (Minister lub organ nadzoru) z dnia 19 października 2021 r. nr DO3.7611.150.2019.OC w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia, oddalił skargę.

W uzasadnieniu tego wyroku Sąd Wojewódzki wskazał, że kwestia ostateczności decyzji administracyjnej jest ściśle formalna. W toku stwierdzania ostateczności organ nie bada sprawy merytorycznie, nie odnosi się do istoty sprawy a jedynie sprawdza, czy decyzja, odnośnie do której strona żąda wydania zaświadczenia o jej ostateczności, nie została poddana trybowi odwoławczemu przewidzianemu w k.p.a. Skoro w kontrolowanej sprawie organ ustalił, iż w stosunku do decyzji z 2015 r. następcy prawni właścicieli dekretowych złożyli wnioski o ponowne rozpoznanie sprawy i wnioski te nie zostały dotychczas rozpoznane, to ww. decyzja nie korzysta z waloru ostateczności. W postępowaniu zaświadczeniowym organ nie ma natomiast obowiązku ustosunkowywać się do kwestii merytorycznych, a więc do badania zasadności odwołania.