Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. III SA/Lu 494/22

Straż pożarna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Robert Hałabis (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Anna Strzelec, Sędzia WSA Iwona Tchórzewska, Protokolant: Referent Małgorzata Rębacz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Lublinie z dnia 3 sierpnia 2022 r. nr WK.1112.20.2022 w przedmiocie rozwiązania stosunku służbowego i zwolnienia ze służby oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2022 r. (nr [...]) Lubelski Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej (dalej jako: "organ odwoławczy" lub "organ drugiej instancji") po rozpatrzeniu odwołania skarżącego T. G. uchylił decyzję Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w H. (dalej jako: "organ pierwszej instancji") z dnia [...] czerwca 2022 r. (nr [...]) w części dotyczącej daty zwolnienia funkcjonariusza ze służby i ustalił tę datę na dzień 7 lipca 2022 r., a w pozostałym zakresie utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

W dniu [...] kwietnia 2022 r. organ pierwszej instancji wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie zwolnienia ze służby asp. sztab. T. G.. Powodem wszczęcia postępowania było otrzymanie informacji o prawomocnym skazaniu skarżącego przez Sąd Rejonowy w Tomaszowie Lubelskim na mocy wyroku z dnia 29 grudnia 2021 r., w sprawie sygn. akt II K 90/21, za czyn określony w art. 178a § 1 k.k., który jest przestępstwem umyślnym ściganym z oskarżenia publicznego.

Po przeprowadzeniu postępowania organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] czerwca 2022 r. orzekł o rozwiązaniu stosunku służbowego ze skarżącym i zwolnieniu go ze służby w Państwowej Straży Pożarnej z dniem 13 lipca 2022 r. Organ powołał się na art. 43 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1940, ze zm. – dalej jako: "p.s.p."), zgodnie z którym, strażaka zwalnia się ze służby w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe umyślne. Jednocześnie organ wyjaśnił, że w przypadku zaistnienia przesłanek określonych w art. 43 ust. 2 pkt. 4 p.s.p., decyzja o rozwiązaniu stosunku służbowego i zwolnieniu ze służby nie ma charakteru uznaniowego, o czym świadczy wyrażenie "strażaka zwalnia się ze służby". W toku prowadzonego postępowania zebrano dowody potwierdzające, że skarżący został prawomocnie skazany za czyn, który obligował do wydania tego rodzaju decyzji. Ze względu zaś na okoliczność, że skarżący przebywał na zwolnieniu lekarskim od dnia 12 kwietnia 2022 r., organ uwzględnił normę prawną określoną w art. 45 ust. 2 p.s.p., zgodnie z którą, zwolnienie strażaka ze służby na tej podstawie nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że strażak wystąpił z pisemnym wnioskiem o wcześniejsze zwolnienie. Do dnia wydania decyzji wniosek o wcześniejsze zwolnienie nie został złożony, wobec czego datą rozwiązania stosunku pracy i zwolnienia skarżącego ze służby jest dzień 13 lipca 2022 r., jako dzień przypadający po upływie trzech miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby. Organ ubocznie zaznaczył, że w dniu 8 kwietnia 2022 r. skarżący złożył raport zawierający prośbę o zwolnienie go ze służby z dniem 9 kwietnia 2022 r., wskazując jako podstawę prawną zwolnienia art. 43 ust. 2 pkt 5 ustawy, czyli zgłoszenia przez niego pisemnego żądania zwolnienia w ciągu trzech miesięcy. Organ stwierdził, że wniosek taki nie mógł być jednak uwzględniony, ponieważ w dacie złożenia raportu w obrocie prawnym funkcjonował prawomocny wyrok skazujący, jak również organ posiadał pełną wiedzę w zakresie toczącego się postępowania karnego. Ponadto prowadzone postępowanie karne było podstawą wcześniejszej decyzji w zakresie zawieszenia skarżącego w obowiązkach służbowych.

Od powyższej decyzji skarżący złożył odwołanie i wniósł o jej uchylenie. Decyzji tej zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 45 ust. 2 p.s.p., przez błędne uznanie, że uzasadnione było wydanie decyzji w przedmiocie rozwiązania stosunku służbowego i zwolnienia go ze służby w dniu [...] czerwca 2022 r., przed upływem zagwarantowanego w ustawie terminu 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby. Skarżący zarzucił również naruszenie przepisu art. 45 p.s.p., przez błędną wykładnię i nieprawidłowe uznanie, że wydanie decyzji o zwolnieniu go ze służby może być dokonane z całkowitym pominięciem okoliczności przez niego podnoszonych w postępowaniu przed sądem karnym I i II instancji. Skarżący zarzucił także naruszenie przepisów prawa procesowego, a zwłaszcza art. 7, art. 7a, art. 8, art. 77 § 1 i 4 k.p.a., poprzez niepodjęcie wszystkich czynności niezbędnych do dokładnego i wszechstronnego wyjaśnienia stanu faktycznego, brak wszechstronnej i obiektywnej oceny materiału dowodowego oraz oparcie decyzji na wybiórczo wybranym materiale dowodowym.