Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 17 czerwca 2020 r., sygn. I SA/Sz 228/20

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Sokołowska Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Kwiecińska Sędzia WSA Elżbieta Woźniak (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Furtak-Biernat po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2018 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2020r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy S. z dnia [...] stycznia 2020r. nr [...] odmawiającą Skarbowi Państwa P. Ś. (dalej: "strona", "Nadleśnictwo", "skarżący") stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2018 w kwocie [...]zł.

Powyższe decyzje zostały wydane w następującym stanie faktycznym sprawy.

Nadleśnictwo pismem z dnia [...] grudnia 2019r. wniosło o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2018 rok, wskazując, że przedmiotem opodatkowania są grunty leżące pod liniami energetycznymi będącymi własnością przedsiębiorstwa energetycznego, położone w gminie S., za który niesłusznie zapłaciło podatek od nieruchomości z zastosowaniem stawki przewidzianej dla gruntów zajętych na działalność gospodarczą. Zdaniem strony z umowy zawartej z operatorem energetycznym wynika, że ów operator uzyskał prawo do sporadycznego korzystania z gruntów w celu wykonania jedynie wymienionych w umowie czynności związanych z utrzymaniem urządzeń przesyłowych, nie pozbawiając jednak Nadleśnictwa możliwości korzystania z gruntów, bowiem ograniczenie korzystania z części nieruchomości nie wiąże się z całkowitym uniemożliwieniem korzystania z tych nieruchomości przez podmiot, który zgodnie z prawem nim zarządza. W ocenie strony, udostępnienie gruntów pod liniami energetycznymi w celu niezbędnej wycinki drzew i krzewów odbywa się co 3-5 lat, oględziny linii odbywają się raz na rok dla linii 110 kV, a raz na 5 lat dla linii 15 kV, pomiarów uziemień lub napięć rażenia słupów dokonuje się raz na 5 lat, przeglądu linii napowietrznych dokonuje się raz na 15 - 20 lat. W takiej sytuacji, zdaniem strony, trudno mówić o trwałym zajęciu gruntów. Nadto kwestią istotną wedle Nadleśnictwa jest to, że nie doszło do przeniesienia posiadania wymienionych gruntów pod liniami i urządzeniami elektroenergetycznymi, bowiem operator energetyczny jedynie korzysta z nich w ściśle wskazanym w umowie zakresie. Wywieść z tego można, zdaniem wnioskodawcy, że sposób wykorzystywania gruntu przez operatora energetycznego nie wpływa na możliwość korzystania z tego gruntu przez wnioskodawcę. Strona zauważa, że z tytułu posadowienia na jego gruncie infrastruktury elektroenergetycznej nie czerpie żadnych korzyści związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jedyne, co uzyskuje od operatora energetycznego, to wyrównanie uiszczonych podatków.

Organ I instancji, decyzją z dnia [...] stycznia 2020r. odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości należnego w 2018 roku od Skarbu Państwa reprezentowanego przez Nadleśnictwo, uznając, że zapłacony podatek był należny w wysokości zadeklarowanej przez Nadleśnictwo w deklaracji DN-1 z dnia [...] lutego 2018 r.