Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 października 2019 r., sygn. I SA/Po 496/19

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2019 r. sprawy ze skargi [...] Sp. j. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące grudzień 2011 r. i od stycznia do listopada 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] decyzją z dnia [...] r.,

nr [...], określił podatnikowi - [...] Sp. j. (dalej jako: "spółka" lub "skarżąca") w podatku od towarów i usług zobowiązanie podatkowe za styczeń 2012 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące: grudzień 2011 r. i od lutego do listopada 2012 r.

W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że przeprowadzona w spółce kontrola podatkowa wykazała nieprawidłowości, które wynikały z odliczenia podatku naliczonego z faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych (sprzedaży oleju napędowego) wystawionych na rzecz spółki przez [...] (8 faktur na łączną kwotę netto [...] zł i podatek VAT [...] zł).

Odnośnie dostawcy paliwa organ I instancji ustalił, że A. N. w rzeczywistości nie prowadził działalności gospodarczej, gdyż nie miał niezbędnych do tego środków technicznych i wiedzy, nie zatrudniał pracowników, nie dokonał rzeczywistych zakupów paliwa w celu jego dalszej odsprzedaży. Udostępnił jedynie swoje dane J. K. i J. Z. w celu założenia firmy, która miała na celu wprowadzenie do obrotu faktur nie odzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a zatem była to działalność fikcyjna. Pełnił on rolę "słupa" i miał świadomość, że taką rolę pełniła też zarejestrowana na niego firma. W toku postępowania nie ujawniono żadnych dowodów zakupu towarów i usług. Stwierdzono, że włączone do akt sprawy materiały z postępowania kontrolnego prowadzonego wobec A. N. oraz zebrane przez Prokuraturę Okręgową w [...] potwierdzają, że A. N. wraz z innymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej zajmującej się wprowadzeniem do obrotu gospodarczego faktur nie potwierdzających rzeczywistej sprzedaży.

W ocenie organu I instancji spółka nie dochowała należytej staranności przy weryfikacji swojego kontrahenta. W tym kontekście wskazano, że wspólnicy spółki, którymi w 2011 r. byli K. J. i Z. J., nie sprawdzali jakim potencjałem dysponuje firma A. N. i skąd pochodził towar. Nie zawarli też na piśmie żadnych umów na dostawy towarów, paliwo było dostarczane do siedziby firmy przez nieznane osoby, zaś zapłaty za olej napędowy dokonywano prawdopodobnie w gotówce również nieznanym osobom. Wspólnicy nie podjęli żadnych działań mających na celu ustalenie wiarygodności kontrahenta oraz faktycznego źródła pochodzenia nabywanego oleju napędowego. Ponadto organ podkreślił, że spółka nie przedstawiła innych, poza fakturami, wiarygodnych dowodów poniesienia wydatku, takich jak: przelewy bankowe, umowy o współpracy, potwierdzenia zapłaty.