Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 maja 2019 r., sygn. II SA/Ol 238/19

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2019 r. sprawy ze skargi Burmistrza na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Starosta O., na podstawie art. 129 ust. 5 pkt 1, art. 130, art. 131, art. 132 ust. 1a i 2, art. 134 w zw. z art. 98 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. na dzień wydania decyzji - Dz.U. z 2018r. poz. 121 ze zm., dalej jako: u.g.n.) oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2018r. poz. 2096, dalej jako: k.p.a.), ustalił na rzecz "[...]" S.A. (dalej jako: Spółka) odszkodowanie w wysokości 206122 zł za nieruchomość oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr "[...]" o pow. 0,7578 ha w obrębie "[...]" m. "[...]", która przeszła z mocy prawa na własność Gminy D.M. (dalej jako: Gmina) na podstawie ostatecznej decyzji Burmistrza D.M. (dalej jako: Burmistrz) z dnia "[...]" o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości, zobowiązując do jego wypłaty Burmistrza. W uzasadnieniu podniesiono, że wniosek właściciela działki nr "[...]" dokonany został podział nieruchomości, w wyniku którego wydzielona została m.in. działka nr "[...]" z przeznaczeniem jako teren pod projektowaną ulicę lokalną klasy "L". Wskazano, że wartość rynkowa przedmiotowej działki została określona w operacie szacunkowym sporządzonym przez uprawnionych rzeczoznawców majątkowych na kwotę 206122 zł. Wycena uwzględnia stan nieruchomości w dniu wydania decyzji o podziale oraz jej wartość na dzień wydania decyzji o odszkodowaniu, a w treści operatu przedstawiono szczegółowo podstawę prawną przyjętych założeń oraz uzasadnienie wyboru podejścia oraz metody i techniki szacowania. Tak sporządzony operat spełnia wymogi formalne i jest zgodny z u.g.n. oraz z § 36 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 ze zm., dalej jako: rozporządzenie w sprawie wyceny). Podniesiono, iż w toku rozprawy administracyjnej przed organem nie wniesiono uwag do operatu szacunkowego. Natomiast kwestią sporną pozostały negocjacje, gdyż przedstawiciel Spółki wyjaśnił, że negocjacje nie przyniosły rezultatu i nie są dalej prowadzone, a w ocenie pełnomocnika Burmistrza negocjacje nie zostały zakończone, gdyż decyzja polubownego zakończenia sprawy zależy od stanowiska Rady Nadzorczej Spółki. W ocenie organu nie budzi wątpliwości okoliczność, że nie doszło do uzgodnienia wysokości odszkodowania oraz że spełnione zostały przesłanki wszczęcia postępowania w celu ustalenia odszkodowania za działkę przejętą z mocy prawa na własność Gminy. Podkreślono, iż przepisy nie regulują trybu prowadzenia uzgodnień, ani czasu ich trwania, czy też formy ich zakończenia. Wskazano, że rokowania zostały przeprowadzone i wynika to wprost z dołączonych do akt dokumentów, a brak porozumienia stron w tym zakresie był wystarczający do stwierdzenia, że złożenie wniosku o wydanie decyzji, zostało poprzedzone etapem nieskutecznych negocjacji. W związku z tym wniosek Burmistrza o umorzenie postępowania administracyjnego nie zasługuje na uwzględnienie. Z kolei wniosek Burmistrza o przeprowadzenie dowodu z dokumentu oraz o zobowiązanie Spółki do przedstawienia jej statutu organ uznał za niezasadny, gdyż w przedmiotowym postępowaniu nie podlegają weryfikacji same warunki negocjacji, tj. okoliczności jakie winny w tym przypadku wystąpić, a strony zmierzające do załatwienia sprawy w ten sposób nie są związane jakimikolwiek regułami w zakresie ich przeprowadzenia oprócz obowiązku zainicjowania rokowań poprzez przedstawienie przez jedną ze stron nich propozycji jej rozstrzygnięcia.

Od powyższej decyzji odwołanie wniósł Burmistrz podnosząc zarzut naruszenia: