Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lipca 2017 r., sygn. III SA/Wa 926/14

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Staniszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2017 r. sprawy ze skargi E. Sp. z o.o. (dawniej C. Sp. z o.o.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2007r. oraz poszczególne okresy 2008r., 2009r., 2010 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za grudzień 2007 r., styczeń - kwiecień, czerwiec, październik - grudzień 2008 r., styczeń - marzec, maj - sierpień, październik - grudzień 2009 r. oraz luty i marzec 2010 r., decyzją z [...] sierpnia 2013 r. określił E. sp. z o.o. z siedzibą w W. (poprzednio: C.D. sp. z o.o. z siedzibą w P., dalej: "Skarżąca", "Spółka" lub "Strona") zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2007 r., styczeń - kwiecień, czerwiec, październik - grudzień 2008r., styczeń - marzec, maj - sierpień, październik - grudzień 2009 r. oraz luty i marzec 2010 r.

Organ w trakcie postępowania ustalił, że Spółka zawyżyła podatek naliczony za ww. okresy. Dyrektor UKS zwrócił uwagę, że w sytuacji, gdy Spółka pomimo wezwań do przedłożenia m. in. dokumentów źródłowych stanowiących podstawę zapisów w rejestrach VAT zakupu za okresy objęte postępowaniem kontrolnym, celem dokonania weryfikacji kwot wykazanych w deklaracjach dla podatku od towarów i usług nie przekazała żądanych dokumentów, za zasadne uznał mając na uwadze przepisy art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz art. 112 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm., dalej "ustawa o VAT"), że szczególnego dowodu, jakim jest oryginał faktury lub jej duplikat, nie można zastąpić innymi środkami dowodowymi, skoro to Spółka powinna przechowywać faktury stanowiące podstawę dokonanych przez siebie odliczeń. W związku z powyższym stanął na stanowisku, że skoro Skarżąca nie posiadała oryginałów ww. faktur to nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Niezależnie od powyższego organ pierwszej instancji na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego stwierdził, iż w świetle art. 86 ust. 1 w związku z art. 88 ust. 3a pkt. 4 lit. a) ustawy o VAT Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z: