Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. II SA/Ol 499/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant st. referent Maciej Lipiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi Banku. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia "[...]" r., Nr "[...]" w przedmiocie wykonania obowiązku z zakresu ochrony przeciwpożarowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 17 listopada 2015 r., Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w "[...]" nakazał dla "[...]" właściciela obiektu, wykonanie w "[...]" w terminie do 30 grudnia 2016 r., niżej określonych obowiązków:

1.klatki schodowe w budynku obudować ścianami o odporności ogniowej El 60 oraz zamknąć drzwiami o klasie odporności ogniowej El 30;

Klatki schodowe oddzielić od pomieszczeń i korytarzy przedsionkiem przeciwpożarowym.

2.klatki schodowe oraz przedsionki przeciwpożarowe w budynku, wyposażyć w urządzenia zapobiegające ich zadymieniu;

3. w obrębie poziomych dróg ewakuacyjnych w budynku zastosować rozwiązania techniczno-budowlane zabezpieczające przed zadymieniem;

4. budynek wyposażyć w zawory hydrantowe 52, umieszczone na nawodnionych pionach, spełniające wymagania Polskich Norm dotyczących tych urządzeń;

5. zapewnić zapas wody do zasilania instalacji wodociągowej przeciwpożarowej

z zamontowanymi zaworami hydrantowymi 52, o pojemności nie mniejszej niż 100 m3,

zgromadzony w zbiorniku, przeznaczony wyłącznie do tego celu.

W uzasadnieniu decyzji, organ pierwszej instancji stwierdził, że Budynek "[...]", należy uznać za budynek należący do grupy wysokości: wysokie (W), ze względu na wysokość wynoszącą 27,6 m.

Wskazano, że w myśl § 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - (Dz. U z 2015 r., poz. 1422), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie warunków technicznych, wysokość budynku, służąca do przyporządkowania temu budynkowi odpowiednich wymagań rozporządzenia, mierzy się od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku lub jego części, znajdującym się na pierwszej kondygnacji nadziemnej budynku, do górnej powierzchni najwyżej położonego stropu, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy ją osłaniającej bez uwzględniania wyniesionych ponad tę płaszczyznę maszynowni dźwigów i innych pomieszczeń technicznych, bądź do najwyżej położonego punktu stropodachu, lub konstrukcji przekrycia budynku znajdującego się bezpośrednio nad pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi. Organ stwierdził, że budynek "[...]" nie zawiera kondygnacji podziemnej, gdyż żadna z kondygnacji nie spełnia wymogu, zawartego w § 3 pkt 17 ww. rozporządzenia. W związku z tym, wszystkie kondygnacje opisywanego budynku są kondygnacjami nadziemnymi zgodnie z definicją zawartą § 3 pkt 18) rozporządzenia w sprawi warunków technicznych.