Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 4 lutego 2016 r., sygn. II SA/Ol 2/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant referent stażysta Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2016r. sprawy ze skargi W. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]"., nr "[...]" w przedmiocie zwrotu należności z tytułu wypłacanych świadczeń z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 21 października 2014 r., "[...]" , ustalił do zwrotu dłużnikowi alimentacyjnemu - "[...]" - należność w kwocie 16.733,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami na dzień 21 października 2014 r. w kwocie 1.251,43 zł z tytułu otrzymanych przez "[...]" świadczeń z funduszu alimentacyjnego na uprawnione dzieci - "[...]".

Po rozpatrzeniu odwołania "[...]" od decyzji organu pierwszej instancji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w "[...]", decyzją z dnia 9 lutego 2015 r., uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. SKO stwierdziło, że organ pierwszej instancji wydał decyzję w zasadzie beż żadnego uzasadnienia. Podał jedynie kwotę główną, do zwrotu której zobowiązana jest strona, nie przedstawiając sposobu obliczeń. Tym samym, uniemożliwił organowi drugiej instancji zweryfikowanie podjętego w sprawie rozstrzygnięcia.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia 23 kwietnia 2015 r., Burmistrz "[...]" ustalił do zwrotu dłużnikowi alimentacyjnemu - "[...]" - należność w kwocie 16.733,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami na dzień 20 kwietnia 2015 r. w kwocie 2.057,36 zł z tytułu otrzymanych przez "[...]" świadczeń z funduszu alimentacyjnego na uprawnione dzieci - "[...]". Od decyzji tej "[...]" wniósł odwołanie do organu drugiej instancji. W odwołaniu podniósł m.in., że w motywach wydanej decyzji brak jakiegokolwiek odniesienia się do argumentu, z jakiego względu przekazy pocztowe, które dokonywał w ramach zapłaty alimentów, nie zostały brane pod uwagę. Pomimo realizacji obowiązku, była żona nie przyjmowała dostarczanych należności. W opinii odwołującego się, należy uznać, że wywiązywał się on ze swojego obowiązku, a była żona, zwracając wpłaty, dokonywała na rzecz "[...]", darowizny. Wskazał, że przekazy pocztowe wraz z odmową ich przyjęcia załączył do poprzedniego odwołania. Podniósł też, że "[...]" jeden raz przyjęła przekaz pocztowy z kwotą alimentów, ale brak jest pomniejszenia ustalonych należności o tę kwotę oraz informacji o przyczynie nieuwzględnienia tego faktu.