Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 4 lutego 2016 r., sygn. III SA/Gd 896/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Orłowska Sędziowie: Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Zegan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2016 r. spraw ze skarg M. T. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 16 września 2015 r. nr [...] nr [...] w przedmiocie opłacania składek na ubezpieczenie społeczne oddala skargi.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta, po rozpatrzeniu wniosków z dnia 24 kwietnia 2015 r.

i 4 maja 2015r., decyzjami z dnia 15 maja 2015 r. nr [...] oraz z dnia 1 czerwca 2015r. nr [...], odmówił M. T. przyznania pomocy w formie opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe

W uzasadnieniach decyzji organ pierwszej instancji na podstawie rodzinnego wywiadu środowiskowego i zebranej dokumentacji ustalił, że w sprawie brak jest przesłanek do opłacania składek między innymi z powodu braku rezygnacji z zatrudnienia.

W następstwie odwołań M. T. od ww. rozstrzygnięć, decyzjami

z dnia 16 września 2015r. nr [...] oraz nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działając na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. w zw. z 42 ust. 1 oraz art. 106 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, uchyliło zaskarżone decyzje w całości i przekazało sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

W uzasadnieniach decyzji powołano przepis art. 42 ustawy o pomocy społecznej. Kolegium podało, że organ pierwszej instancji nie analizował spełnienia wszystkich przesłanek określonych w ww. przepisie w sposób łączny. Nie żądał od strony obowiązkowego zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 ustawy. Ogólnikowo organ wyjaśnił, że wnioskodawczyni nie spełnia przesłanki rezygnacji z zatrudnienia. Uzasadnienie zaskarżonych decyzji nie zawiera opisu stanu faktycznego ani wskazania dowodów, z których taki stan faktyczny wynika, ani też sposobu analizy tego materiału dowodowego pod kątem spełnienia wszystkich przesłanek, a w szczególności przesłanki w postaci związku przyczynowego pomiędzy sprawowaniem opieki o określonych cechach a rezygnacją z aktywności zawodowej przez wnioskodawczynię. Nie wiadomo, na czym polega opieka, czy ma ona cechy wymienione w art. 42 ust. 1, nie jest też wiadomym, ile czasu zajmuje ona wnioskodawczyni i czy rozmiar i zakres sprawowania tej opieki umożliwia podjęcie aktywności zawodowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00